فقیه

«نص» و «واقعیت» دو منبع عمده اندیشه سیاسی فضل اللّه است. از دید وی آنچه که از نص گرفته می شود ارزش ها است و آنچه که با توجه به واقعیت هر زمان، تعیین می شود شکل ها و الگوها است.

پژوهش و حوزه: حضرت آیة الله حاج آقای حائری با توجه به این که نشریه «پژوهش و حوزه » بخشی را به معرفی دین پژوهان و فرزانگانی که در حوزه های علمیه دارای آثار و مباحث فقهی، اصولی، فلسفی و کلامی اند اختصاص داده، خواستیم که با طرح سؤال هایی از محضر حضرت عالی استفاده کنیم . ابتدا اگر موافق باشید مقداری درباره زندگی خودتان صحبت بفرمایید .

مقاله حاضر بخشی از یک تحقیق مفصل پیرامون فلسفه سیاسی صدرالمتالهین شیرازی است که به همت فاضل محترم آقای مصطفی امه طلب سامان یافته و هنوز به زیور طبع آراسته نشده است . بخشی از عناوین این تحقیق عبارتند از:

در نظرگاه بسیاری، وجدان فقهی در ساحل اندیشه اصحاب آرام می گیرد و بس. این مجتهدان در نقد و جولان وقتی فرو نمی گذارند; اما در انتهای فرصت به اجماع و شهرت باز می گردند، تا در سایه فقه سلف گرمای مسئوولیت استنباط را از خویش بزدایند.

کتاب ارزشمند مجمع الفائدة و البرهان، پدید آورنده شیوه ای نو در تالیف کتابهای فقهی است و به گونه ای گسترده و فراگیر، دگرگونی پسندیده ای در این زمینه به انجام رسانده است

«علی بن بابویه قمی،متوفی در سال 329 ه.ق،مدفون در قم،پدر شیخ محمد بن علی بن بابویه، معروف به شیخ صدوق است که در نزدیکی شهر ری مدفون است.پسر محدث است و پدر فقیه و صاحب فتوا،معمولا این پدر و پسر،به عنوان «صدوقین »یاد می شوند.» (1)

مقاله حاضر به بررسی رفتار سیاسی فقیهان در دو دوره «از آغاز غیبت کبرا تا روی کار آمدن ایلخانان مغول » و «عصر ایلخانان مغول » می پردازد.