نهج‌البلاغه

آیة اللّه محمدباقر محمودی به سال 1302 هجری شمسی در شهرستان لامِرد استان فارس دیده به جهان گشود. او تحصیل علوم دینی را از ابتدای جوانی آغاز و در سال 1323 به منظور ادامه تحصیل به نجف اشرف هجرت کرد. در کنار تحصیل علوم متداول حوزوی به مطالعه و تحقیق درباب کلمات امام علی(ع) به خصوص نهج البلاغه علاقه مند گشت. وی در این زمینه می گوید:

32 - ترجمه نهج البلاغه به زبان کجراتی

امام علی(ع) بزرگترین خطیب تاریخ: نوشته احمد سپهر خراسانی. مقاله ای در 18 صفحه، سیزدهمین مقاله یادنامه کنگره نهج البلاغه.

اولین نسخه موسوعه نهج البلاغه با بیش از 176 جلد کتاب در 38 عنوان مشتمل برشرح و ترجمه و مفردات و مصادر ومستندات و منظومه ها و امثال و حکم نهج البلاغه تولید شد. این اثر که از دو سال پیش مراحل تهیه آن آغاز شده بود، توسط مرکزتحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی تولیدگردیده و دارای امکانات برنامه ای «نور 2»می باشد.

حجة الاسلام والمسلمین دکتر محمد هادی امینی فرزند ارشد آیت الله علامه امینی (ره) به سال 1310 ه . ش در شهر تبریز دیده به جهان گشود و چون به سن هفت سالگی رسید در مکتب شیخ ادیب که از مکتبداران فاضل و ماهر آن عصر بود تحصیلات مقدماتی را فرا گرفت و با ارشاد پدر بزرگوارشان به تحصیل علوم حوزوی پرداخت

علی ابن ابیطالب علیه السلام گوهری است که در شخصیت آن امام بزرگ و ابرمرد تاریخ، تاکنون هزارها کتاب به نگارش درآمده است

یکم، نهج البلاغه یکی از متون اساسی دینی، حکومتی و زمامداری با رویکردی اسلامی به شمار می رود.بازگشت نظری و عملی به میراث اسلامی - سیاسی از لوازم بالندی «تفکر و اندیشه » جدید است، و عمده ترین زیر بنای این میراث بزرگ، سیره معصومین علیهم السلام بالاخص سیره حکومتی امام علی علیه السلام، که بخش عمده آن در نهج البلاغه آمده، می باشد.

برای تبیین صفات و ویژگیهای کارگزاران در نهج البلاغه، لازم است مختصری در باره حکومت از منظر علی(ع) بحث شود، به دلیل اینکه اوصاف کارگزارانی که علی(ع) مطرح کرده در راستای حکومتی است که مورد قبول آن حضرت است. جهت رعایت اختصار در مقاله حاضر به دو محور زیر بسنده می شود:

اینک فهرست کتابهائی که پیرامون نهج البلاغه نوشته شده در چهار بخش (ازشماره اول سال 36 مجله آغاز و تا شماره سوم سال 38 ادامه داشت)، پایان پذیرفت

(ترجمه برخی از کلمات قصار علی(ع)) (فارسی)احتمالا کلمات قصار نهج البلاغه را داشته باشد. از ملا «محمدکاظم بن محمد شفیع هزار جریبی ». نسخه اصلی آن را صاحب «الذریعه » نزد «شیخ محمد حائری » مولف کتاب خصائص الزهراء دیده است (1).