پلورالیسم-دینی

تعدد و تکثر ادیان، واقعیتی نوظهور نیست و چنان که گلین ریچاردز در کتاب «به سوی یک الهیات ناظر به همه ادیان » گفته است «انواع تجارب دینی متعلق به روزگار ما افزایش و تفاوت قابل توجهی نسبت به انواع تجارب دینی مربوط به گذشته نشان نمی دهند، بلکه آن چه در قرن اخیر روی نموده، تنها رشد وافر آگاهی از تکثرگرایی دینی است.» (1)

امروزه یکی از مباحث مطرح در فضای فرهنگی بحث پلورالیسم دینی و اظهار نظرهای گوناگون درباره آن است. این نوشتار بنا بر تفصیل اقوال و گفته ها و نوشته ها را ندارد، بلکه درصدد جمع بندی مطالب گفته شده در این باب و بررسی زمینه ها و دلایل و در نهایت، نقد آن هاست، بدون این که نظر به شخص یا گروه و یا نوشته خاصی داشته باشد

در بخش نخست این مقال، لیبرالیسم سیاسی و دینی و نیز پلورالیسم دینی تبیین شد. پلورالیسم دینی، که جان هیک بنیان گذار آن است، انعکاس لیبرالیسم سیاسی در الهیات لیبرال مسیحی است

تاریخ ادیان جهان، مشحون از داستان های هولناکی در مورد شکنجه و تعصب است. غالبا معارضه با اعتقادات و باورهای مردم، در راستای خدمت به اهداف استعماری بوده است و می توان نمونه بارز آن را در رفتار اروپاییان مسیحی با بومیان آمریکایی مشاهده کرد

آنچه در پی می آید مصاحبه هفته نامه کیهان هوایی با استاد محمدتقی مصباح یزدی، در تاریخ 12/4/76 است. نظر به روزآمد بودن این بحث و تناسب آن با ویژه نامه حاضر، در صدد برآمدیم به منظور استفاده اهل معرفت، متن این مصاحبه را در اختیار مخاطبان گرامی قرار دهیم.

در جهانی که امروزه حیات فردی و اجتماعی خویش را در آن سپری می کنیم، چنان پیوندها و ارتباطات شدت یافته که گویا همه انسانهای موجود در جوامع متعدد، دارای یک فرهنگ و عقیده اند

در بخش نخست این مقال، لیبرالیسم سیاسی و دینی و نیز پلورالیسم دینی تبیین شد . پلورالیسم دینی، که جان هیک بنیان گذار آن است، انعکاس لیبرالیسم سیاسی در الهیات لیبرال مسیحی است