رئیس انجمن علمی داروسازان ایران معتقد است این صنعت پول ندارد تا مواد‌اولیه مانده در گمرک را ترخیص کند! دلیل این فقدان نقدینگی هم مشخص است، تولید‌کننده دارو وقتی داروی تولیدی خود را می‌فروشد 400 روز بعد پول خود را دریافت می‌کند.
به گزارش به نقل از روزنامه جوان، رئیس انجمن علمی داروسازان ایران معتقد است این صنعت پول ندارد تا مواد‌اولیه مانده در گمرک را ترخیص کند! دلیل این فقدان نقدینگی هم مشخص است، تولید‌کننده دارو وقتی داروی تولیدی خود را می‌فروشد 400 روز بعد پول خود را دریافت می‌کند، آن هم پول نمی‌گیرد، بلکه اوراق دریافت می‌کند. این تنها یک روی این سکه است. بخش دیگری از واقعیت این است که واردات دارو فرایندی زمانبر است. وقتی شرکتی قبل از عید با دلار 4 هزار و 600 تومان دارو را وارد کرده و اما وزارت بهداشت برای فروش این داروها قیمت دلار را با نرخ 3 هزار و 800 تومان ملاک قرار می‌دهد، نتیجه‌اش روشن است؛ یعنی این قیمت برای شرکت‌ها نمی‌صرفد تا دارویشان را از گمرک ترخیص کنند!
ارز دو نرخی نقطه آغاز بسیاری از چالش‌ها و فسادهاست. حالا هم کاهش ارزش ریال در برابر دلار موجب شده تا برای ملزومات حیاتی همچون دارو و تجهیزات پزشکی ارز دولتی اختصاص یابد و همین مسئله هم سرآغازی برای تخلفاتی نظیر احتکار این تجهیزات حیاتی است. شرکت‌هایی که دارو و تجهیزات پزشکی را احتکار می‌کنند تا با گران شدن ارز آنها را به قیمتی بالاتر بفروشند. در این میان اگر پای درد‌دل تولیدکنندگان دارو و تجهیزات پزشکی هم بنشینید با نکات شنیدنی و جالب توجهی مواجه خواهید شد. آنطور که رئیس انجمن علمی داروسازان ایران می‌گوید هم‌اکنون 40 تا 50 میلیون دلار مواد دارویی در گمرک مانده است و ترخیص نمی‌شود چون صنعت دارو پول ندارد و مطالباتش به شکل اوراق پرداخت می‌شود، نه پول نقد. این در حالی است که تولیدکنندگان دارو ناگزیرند برای تهیه مواد‌اولیه دارویی پول بپردازند و نمی‌توانند اوراقی را که دریافت می‌کنند، خرج کنند.
بازگشت دوران کمبود دارو
به‌رغم آنکه کیانوش جهانپور، سخنگوی سازمان غذا و دارو از کاهش کمبود اقلام دارویی خبر می‌دهد، اما اگر سری به داروخانه‌ها بزنید و پای درد‌دل برخی بیماران بنشینید، متوجه می‌شوید کمبودها همچنان وجود دارد. مجید آراسته، رئیس کمیته علمی انجمن تالاسمی هم می‌گوید: بیماران تالاسمی برای تهیه داروی دی‌فری‌پرون به مشکل بر‌خورده‌اند و شرکت‌های تولید‌کننده داروی دی فری‌پرون به دلیل بدهی داروخانه‌ها آنها را در فهرست سیاه قرار داده‌اند و از توزیع سراسری دارو در کشور خودداری می‌کنند.
بهمن صبور، نایب رئیس انجمن داروسازان تهران درباره اختلال در روند تولید و توزیع داروهای بیماران خاص از سوی شرکت‌های داخلی تصریح می‌کند: این موضوع فقط شامل داروی بیماران تالاسمی نمی‌شود و داروهای برخی دیگر از بیماری‌ها را هم در‌برمی‌گیرد.
وی دلیل این مشکل را نوسانات اخیر قیمت دلار، کاهش شدید نقدینگی شرکت و همچنین پرداخت نشدن مطالبات شرکت از سوی داروخانه‌ها می‌داند و می‌افزاید: شرکت‌ها دستشان خالی است؛ یعنی قدرت خرید شرکت‌ها آنقدر کاهش یافته که عملاً نمی‌توانند مواد‌اولیه تهیه و اقدام به تولید و توزیع دارو کنند.
40 تا 50 میلیون دلار مواد دارویی در گمرک
محمدرضا شانه‌ساز، عضو هیئت مدیره انجمن داروسازان تهران هم درباره شرایط کنونی تولید دارو می‌گوید: هم‌اکنون 40 تا 50 میلیون دلار مواد دارویی در گمرک مانده است و ترخیص نمی‌شود چون صنعت دارو پول ندارد و حتی ابلاغیه جدید برای ترخیص مواد دارویی و دارو بدون تسویه با بانک‌ها نیز نتوانسته است مشکلات را کاملاً رفع کند، زیرا یک تولید‌کننده دارو در وهله نخست باید 20 تا 30 درصد پول ماده دارویی را به شرکت خارجی در همان بدو قرارداد پرداخت کند و بعد از آن ماده دارویی به گمرک ایران می‌آید، در‌حالی‌که همین پول 20 الی 30 درصد را صنعت دارویی ندارد.
وی در تشریح چرایی مشکل نقدینگی صنعت دارو در کشور می‌افزاید: صنعت دارو از مدت‌ها قبل دچار بی‌پولی و نقدینگی شده است و هر بار نیز مجبور بوده است از بانک‌ها وام بگیرد و بانک‌ها نیز سود بالا می‌گیرند و همین موضوع مشکل نقدینگی در صنعت دارو را تشدید کرده است.
شانه‌ساز تصریح می‌کند: متأسفانه پولی که بیمه‌ها باید به بیمارستان‌ها می‌دادند، در صورت پرداخت در ردیف‌های دیگر هزینه می‌شود، مثلاً برای هزینه غذای بیمار یا ردیف‌های دیگر بیمارستانی هزینه می‌شود و پول بدهی بیمارستان‌ها به صنعت دارو پرداخت نمی‌شود. در حالی که تولید‌کننده دارو وقتی داروی تولیدی خود را می‌فروشد 400 روز بعد پول خود را دریافت می‌کند، آن هم پول نمی‌گیرد، بلکه اوراق دریافت می‌کند و وقتی آن اوراق را به بانک می‌بریم، 20درصد نرخ آن را کاهش می‌دهند، یعنی تولید‌کننده با یک اختلاف 400 روزه اصل پول خود را نیز نمی‌تواند دریافت کند. بنابراین ما پیشنهاد می‌کنیم به بانک‌ها، این نرخ کاهش نیابد و اوراق را به جای ارز از تولیدکنندگان قبول کنند.
شانه‌ساز با هشدار نسبت به کاهش ذخایر مواد دارویی در کارخانه‌های دارویی کشور می‌افزاید: در شرایط پیش‌رو باید ذخایر مواد دارویی کارخانجات داخلی بیشتر شود، نه اینکه امروز با کاهش آن مواجه باشیم.
پشت پرده ترخیص نشدن مواد‌اولیه دارویی از گمرک
با تمام اینها اما اظهارات رئیس انجمن علمی داروسازان ایران تنها بخشی از واقعیت موجود است. بخش دیگری از واقعیت تمایل نداشتن شرکت‌های داروسازی به تولید و توزیع داروها را می‌توان در اظهارات دکتر صبور ردیابی کرد.
نایب رئیس انجمن داروسازان تهران اینگونه توضیح می‌دهد: واردات دارو فرایندی زمانبر و شش ماهه است. شرکت‌هایی قبل از عید با دلار 4 هزار و 600 تومان دارو را وارد کردند و الان کالا در گمرک است، اما وزارت بهداشت برای فروش آنها قیمت دلار را با نرخ 3 هزار و 800 تومان ملاک قرار می‌دهد. خب نتیجه‌اش روشن است؛ یعنی این قیمت برای شرکت‌ها نمی‌صرفد، از سوی دیگر شرکت‌ها هم پول ندارند که کالای خود را ترخیص کنند.
در این میان اما بیمارانی می‌مانند که به این داروها نیاز دارند، اما بی‌تدبیری و فقدان نظارت وزارت بهداشت بر فرایند واردات، تولید و توزیع دارو موجب شده تا این بیماران به دربسته بخورند.
