ملیکه السادات عقیلی- کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی
اشتباه اول: استرس برای همه یکسان است.
این باوری اشتباه است و استرس در هر یک از ما متفاوت است موقعیت استرسزا برای یک فرد ممکن است برای دیگری عادی باشد و بالعکس هر کدام از ما راههای مختلفی برای پاسخ به استرس داریم.
اشتباه دوم: استرس همیشه برای ما مضرر است
براساس این دیدگاه عدم وجود استرس برای ما شرایطی شاد و سالم و امن ایجاد میکند و شاید این رایجترین اشتباه در مورد استرس باشد. استرس برای هر فرد شرایطی است که تنشها به یک موی نازک رسیده و از کنترل خارج میشود.
ولی، استرس میتواند نمک و ادویه زندگی باشد و حتی با مدیریت صحیح و یادگیری مهارتهای درست زندگی منجر به اتفاقات خوشایند شود. مدیریت استرس و کنار آمدن با شرایط استرسزا و حل آن ما را خلاق و شاد میکند و عدم مدیریت آن مضرات زیادی دارد و حتی گاهی میتواند کشنده باشد.
اشتباه سوم: استرس همه جا هست پس ما هیچ کاری نمیتوانیم در مقابل آن انجام دهیم
ما میتوانیم زندگی را به گونهای برنامهریزی کنیم که استرس ما را در خود غرق نکند. برای اینکار نیاز به یافتن ریشه اصلی استرس است. برنامهریزی موثر در ابتدا در برگیرنده شناسایی اولویتها و شناسایی مشکلات جزیی و ساده و در نهایت حل آنها است. در آخر پیدا کردن و حل پیچیدهترین گره است.
وقتی استرس به صورت نامناسب مدیریت شود و شدت آن برای هر چیزی یکسان باشد، الویتبندی استرس از بین رفته و می تواند باعث شود که همه مشکلات یکسان به نظر برسد و در نتیجه استرس همه جا هست!
اشتباه چهارم: مردمیترین تکنیک کاهش استرس بهترین آن است!
هیچ راه حل عمومی برای کاهش استرس وجود ندارد، همه ما باهم تفاوت داریم و در شرایط مختلفی زندگی میکنیم و موقعیتها برای همه انسانها یکسان نیست و در نهایت پاسخ ما به استرس و محرکها متفاوت است. هر فرد به درستی مناسبترین راه را برای کاهش استرس خودش میداند.
اشتباه پنجم: عدم نشانه، عدم استرس
وقتی مصرف دارو منجر به از بین رفتن مشخصات و علایم استرس می شود این به معنی عدم وجود استرس نیست! در حقیقت پنهان شدن علامتها با کمک دارویی ممکن است شما را از سیگنالهای اصلی تنش زا محروم کند و شما نتوانید با راهکارهای ساده روان شناختی به درمان ریشهای استرس بپردازید.
اشتباه ششم: تنها به علایم بیرونی استرس توجه نکنیم!
استرس شامل علایم فرعی و کمتری نیز هست مانند سر درد و ترشح اسید معده و ممکن است به راحتی نادیده گرفته شود.
توجه به علائم فیزیکی و جسمی در شرایط تنش زا جز علایم فرعی و پنهان استرس است. این مسئله زنگ خطری جدی برای شماست که کنترل موقعیت از دست شما خارج شده است.