محسن مهرآبادی در گفتگو با خبرنگار مهر با انتقاد از شیوه انتخاب برترین کتاب سال دفاع مقدس گفت: من اصراری ندارم که بگویم کتاب‌هایم در زمینه دفاع مقدس است. آنچه توسط انتشارات فرهنگ گستر منتشر می‌شود باید در درجه نخست ادبیات باشد.از این رو دلم می‌خواهد بهترین کتاب دفاع مقدس را وزارت فرهنگ و ارشاد برگزار کند نه بنیاد حفظ و نشر ارزش‌های دفاع مقدس که در درجه اول یک نهاد نظامی است.حالا بنیاد هم می‌تواند جایزه خود را به برگزیدگان اعطا کند. مثل این‌که هر سال جشنواره فیلم فجر را وزارت ارشاد برگزار می‌کند،حالا نیروی انتظامی یا سازمان بهزیستی هم ممکن است به آثار برگزیده از نگاه خود جایزه دهند اما برگزارکننده اصلی نیستند. کتاب دفاع مقدس را هم بهتر است یک نهاد فرهنگی معرفی کند.
این ناشر دفاع مقدس در ادامه به این‌که رمان‌ها و داستان‌هایی که در ارتباط با دفاع مقدس منتشر می‌شوند در درجه اول باید به لحاظ ادبی ارزشمند باشند، اشاره و بیان کرد: یکی از کارهای ما در انتشارات فرهنگ گستر و در حوزه کودک و نوجوان، نامزد جایزه هانس کرستین اندرسن شده؛ تصویرگری این کار را نسرین خسروی برعهده داشته و درباره سوم خرداد و روز آزادی خرمشهر است. من به این خط‌کشی‌ها باور ندارم و خودم را ناشر دفاع مقدس معرفی نمی‌کنم؛ یک رمان یا داستان باید نگاه تازه‌ای داشته باشد و خواندنی باشد حالا چه در ارتباط با دفاع مقدس باشد چه نباشد.
مدیر انتشارات فرهنگ گستر با اشاره به این‌که برخی ناشران و نویسندگان، موضوع دفاع مقدس را دستمایه کتاب‌سازی قرار می‌دهند گفت: یک زمان کیفیت کتاب‌ها خوب و تعداد آن اندک بود. امروز برعکس شده و مخاطب باید از بین 500 عنوان، پنج کتاب خوب انتخاب کند چراکه ناشران و نویسندگان با موضوع مهم و با ارزشی چون دفاع مقدس، سرسری برخورد و کتاب‌سازی می‌کنند در حالی‌که لازم است کتاب‌های خوب و با محتوا برای همه گروه‌های سنی نوشته و منتشر شود.
مهرآبادی به این‌که بیشتر کتاب‌های دفاع مقدس در قالب خاطره‌نگاری است اشاره و بیان کرد: متاسفانه در سال‌های اخیر، کمتر به رمان و داستان توجه شده و بیشتر کتاب‌ها، جنبه خاطره نویسی داشته است. در حالی‌که لازم است نویسندگان، ذائقه نسل امروز را بشناسند و شکل‌های مختلف را تجربه کنند و به زبان مکتوب و همچنین محاوره نسل امروز بنویسند.
مدیر عامل انجمن ناشران دفاع مقدس در پاسخ به این‌که بنیاد نشر آثار، چه حمایتی از کتاب‌های برگزیده می‌کند گفت: هیچ. کتاب‌ها فقط انتخاب و معرفی می‌شوند.حتی بنیاد کتاب‌های برگزیده را نمی‌خرد تا کتابخانه‌ها را با آن تجهیز کند و یکی از ضرورت‌ها توجه به همین مساله است که بعد از انتخاب و معرفی کارهای برگزیده چه اتفاقی می‌افتد؟ بنیاد چه تعاملی با نهاد کتابخانه‌های عمومی و شهرداری‌ها دارد؟
مهرآبادی، «زمین سوخته» احمد محمود را یکی از بهترین رمان‌های دفاع مقدس دانست و افزود: زنده‌یاد محمود برای من تعریف می‌کرد که چگونه مامور شده و به جبهه جنگ رفته؛ حتی روزهای اول، رزمندگان او را«خودی» به حساب نمی‌آورده و به او اعتماد نداشته‌اند اما احمد محمود دوام آورده و مقاومت به خرج داره و جزو خودی‌ها شده. شاید به این خاطر است که هنوز هم «زمین سوخته» اگر نگویم بهترین، یکی از برجسته‌ترین رمان‌ها در زمینه دفاع مقدس است؛ به هر حال در دوره‌ای که نویسندگان و روشنفکران ما ترسیدند و کناره گرفتند، نویسنده توانمندی چون محمود به میدان رفت و نوشت و اثرش ماندگار شد.
مدیر انتشارات فرهنگ گستر، پیش از این در گفتگو با خبرنگار مهر به اوضاع این روزهای نشر اشاره و بیان کرده بود: نشر ایران، این روزها وضع و حال خوبی ندارد؛ قیمت کاغذ گران است و کتاب خوانده نمی‌شود. تیراژ کتاب‌ها پایین است و این مساله به ورشکستگی ناشران منجر و باعث شده تیراژ کتاب از 3000 به 300 نسخه برسد؛ همان 200 یا 300 نسخه هم آیا فروخته شود آیا نشود!
مهرآبادی به این‌که آینده روشنی برای نشر کشور متصور نیست، اشاره و بیان کرده بود: 25 سال از فعالیت فرهنگ گستر می‌گذرد؛ ناشری که یک زمان، ماهی پنج کتاب منتشر می‌کرده حالا عناوین کتاب‌های چاپ شده‌اش در سال به پنج عنوان می‌رسد. به عبارتی ما به حداقل‌ها دل خوش کرده و چراغ را روشن نگه داشته‌ایم وگرنه نمی‌توان آینده روشنی برای نشر و فرهنگ کشور متصور شد. من نمی‌دانم نوسانات ارز و اوضاع نابسامان اقتصادی به کجا می‌انجامد، تنها می‌دانم در این اوضاع و احوال، نخستین چیزی که از سبد خانواده‌ها حذف می‌شود، کتاب و کالای فرهنگی است و متولیان فرهنگی باید به این موضوع اهمیت بدهند و تدبیری در نظر بگیرند.
به گفته مدیر عامل انجمن ناشران دفاع مقدس در شرایط فعلی که قیمت کاغذ گران است و وزارت فرهنگ و ارشاد، یارانه نمی‌دهد باید جایگزینی وجود داشته باشد؛ برای مثال نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور که زیرمجموعه ارشاد است بیاید و بخشی از تیراژ کتاب را بخرد یا شهرداری‌ها چنین کنند؛ وقتی نه این وجود دارد و نه آن؛ من ناشر به چه دل خوش کنم!؟
