همین چند روز پیش بود، بخشی از فهرست تجهیزات پزشکی وارداتی رسانه‌ای شد، فهرستی که پروتز سینه را هم در دل خود جای داده بود! اما از این فهرست عجیب‌تر، توجیه رضا مسائلی مشاور وزیر و مدیرکل اداره تجهیزات پزشکی وزارت بهداشت در این‌باره بود.
به گزارش به نقل از جوان آنلاین ،اخبار این روز‌های دارو و درمان و روشدن بخش‌های ناچیزی از فهرست دارو و تجهیزات پزشکی که ارز دولتی می‌گیرند، یادآور روز‌هایی است که ارز دارو و تجهیزات پزشکی به غذای سگ و گربه، زین اسب و چوب بستنی و لوازم آرایش اختصاص یافت. این روز‌ها هم خبر‌ها حکایت از اختصاص ارز دولتی به تجهیزات پزشکی و دارو‌هایی دارد که پیش از کاربرد پزشکی کاربری آرایشی دارند!
همین چند روز پیش بود، بخشی از فهرست تجهیزات پزشکی وارداتی رسانه‌ای شد، فهرستی که پروتز سینه را هم در دل خود جای داده بود! اما از این فهرست عجیب‌تر، توجیه رضا مسائلی مشاور وزیر و مدیرکل اداره تجهیزات پزشکی وزارت بهداشت در این‌باره بود که واردات پروتز سینه و اختصاص ارز دولتی به آن را به امید زندگی در بیماران سرطانی ربط داده و گفته بود: این سه نوع پروتز که واردات آن‌ها مشمول دریافت ارز دولتى مى‌شود، در جراحى‌هاى زیبایی نیز استفاده می‌شوند. اما سیاست ما بر این اساس است که به کمک این پروتزها، امید به زندگی بیماران سرطانی دچار اختلال نشود.
اما حالا جسته گریخته ابعاد تازه‌تری از ماجرا اختصاص ارز دولتی به دارو و تجهیزات پزشکی در حال رونمایی است؛ حکایتی که نشان می‌دهد ارز دونرخی و فقدان شفافیت در اختصاص آن تا چه حد می‌تواند، چالش‌زا باشد. این‌بار حسینعلی شهریاری رئیس کمیسیون بهداشت و درمان مجلس از قرار گرفتن «ژل تزریقی» در فهرست دارو‌هایی که به آن ارز دولتی تعلق می‌گیرد، خبر می‌دهد.
در حالی که بخشنامه اخیر سازمان غذا و دارو به تمامی بیمارستان‌ها بر مصرف داروی تولید داخل تأکید دارد و سیاستگذاری‌های اخیر این سازمان نیز بر حمایت از تولید داخل در راستای مدیریت تحریم‌ها و مواجهه با بحران دارویی متمرکز بوده تا بدانجا که از نگاه برخی کارشناسان و پزشکان این سیاست‌ها رویکردی افراطی را در پیش گرفته است. نمونه‌اش داروهای شیمی درمانی ایرانی که به تأکید اعضای انجمن انکولوژی کشور کارآزمایی بالینی خود را طی نکرده‌اند و یک‌شبه سر و کله‌شان در فهرست داروهای تولید داخل باز شده است.
اما کیانوش جهانپور سخنگوی سازمان غذا و دارو معتقد است: این دارو‌ها نیازی به طی کارآزمایی بالینی ندارند و اظهارات این کارشناسان را مغرضانه و غیرمسئولانه می‌داند. درباره نبود داروی وارداتی اسپینرازا بیماران‌ام‌اسی در فهرست داروهای کشور هم، وی آن را فاقد هزینه اثربخشی ارزیابی می‌کند. اما با تمام اینها، اختصاص ارز دولتی به ژل تزریقی به عنوان یک دارو یا پروتز سینه یکی از تجهیزات پزشکی با علم به اینکه هر دو قلم این کالا‌ها از جمله کالا‌های لوکس محسوب می‌شوند و هیچ نقشی در درمان ندارند و موجب می‌شود مردم اعتمادشان را به سیستمی که قرار است، تحریم‌ها را مدیریت کند از دست بدهند و احساس درماندگی کنند. بی‌تردید بیماران سرطانی به دارو بیشتر از پروتز سینه نیاز دارند.
از سوی دیگر، زنانی که به دنبال دلیل سرطان سینه ناگزیر به تخلیه سینه‌شان می‌شوند تنها در صورتی می‌توانند از پروتز سینه استفاده کنند که هزینه جراحی پلاستیک لازم را داشته باشند و در حالت عادی در اتاق عملی که سینه بیمار برداشته می‌شود، پروتزی برایش جایگزین نمی‌شود.
اما حکایت ارز دولتی برای ژل تزریقی، دیگر از هیچ منظری قابل توجیه نیست و از پشت پرده‌هایی خبر می‌دهد که در شرایط جنگ اقتصادی در لایه‌های تصمیم‌گیری نفوذ کرده‌اند تا منافع خود را دنبال کنند حتی به قیمت آسیب به بیمارانی که دارو از نان شب هم برایشان واجب‌تر است. اما انگار دولت هوای متقاضیان جراحی‌های زیبایی را بیشتر از بیماران دارد!
