به گزارش خبرنگار مهر، آنتولوژی‌ها در جهان کتاب‌هایی مهم و منبع هستند که در آن‌ها به هستی‌شناسی گونه‌های مختلفی چون فلسفه، شعر، داستان، تاریخ‌نگاری، طب و غیره یک کشور در یک بازه زمانی خاص پرداخته می‌شود و رویکردی استنتاجی_استدلالی و داده‌پردازانه دازند.
رضا قنبری می‌گوید در این کتاب در بخش اول به تعریف ریخت‌شناسانه و جامعه‌شناختی از آئین در جهان پرداخته و سویه‌ها و وجوه آئین را بررسی مختصر کرده است؛ در بخش دوم به تبیین و بررسی آئین و شعر آئینی در ایران و در شعر کلاسیک پرداخته و در بخش سوم به طور خاص به بررسی روند تکاملی و تحولی شعر آئینی در دوره معاصر پرداخته است؛ بخش چهارم دسته‌بندی محورهای شعرهای آئینی در دو دسته محورهای اصلی و فرعی، و بخش پنجم کتاب نیز منتخبی از بهترین و مهمترین اشعار آئینی ایران در دوره‌ی معاصر است.
برای تالیف مقدمه علمی این کتاب از 22 منبع مطالعاتی تاریخی و جامعه‌شناسی استفاده شده که در بخش پایانی مقدمه به اسامی آن‌ها اشاره شده است.
این شاعر و منتقد ادبی می‌گوید: ایران کشوری مذهبی است و در آن از شعر تا عکاسی و نقاشی و غیره آمیخته نگره‌های مذهبی بوده اما تاکنون بررسی ادبی محکم و علمی‌ای درباره وجوه و زوایای شعر آئینی (مذهبی) ایران انجام نشده بود و گاه فقط کتاب‌هایی به شکل گزینه اشعار منتشر شده است که البته در نوع خود ارزشمند بودند؛ بررسی ادبی و متکی بر نگره علمی درباره شعر آئینی به‌خصوص شعر با سمت و سوی مذهبی، واجب و ضروری به نظر می‌رسید و حاصل 3 ماه کار سخت و فشرده و متمرکز، کتاب کنونی است.
به گفته قنبری، در بخش گزینه اشعار، هرچند از پیشکسوتان شعر آئینی نیز شعرهایی هست اما بیشتر از شاعران نسل جوان شعر آورده شده که زبانی نو و غنی به شعر مذهبی داده‌اند. برای اینکه فقط با خود شعر و مهم بودن ادبیات روبه‌رو باشیم از هرگونه ترتیب‌بندی در قالب سن و اسم، پرهیز شده است؛ همچنین لزومن اشعار از افراد دارای کتاب انتخاب نشدند بلکه غیر از کتاب‌ها، هر شعر خوب و ارزشمندی در هر نشریه مَجازی و واقعی نیز مورد استفاده بوده است.
یادآوری می‌شود، قنبری پیش از این اولین اآنتولوژی شعر ایران را در سال 90 تالیف و منتشر کرده بود با نام «زخم و رویا» که هنوز جزو منابع دست اول درباره شناخت جریان شعر دهه‌ی هفتاد ایران است.
