به گزارش ایسنا، یک ساختار پیچیده از پوسته‌ها و جریان‌های گازی در اطراف یک ستاره خورشید مانند که 5000 سال نوری از زمین فاصله دارد، نمایان هستند.
سحابی اسکیمو یا سحابی دلقک یک سحابی سیاره‌نما در صورت فلکی "جوزا" است که در سال 1787 توسط "ویلیام هرشل" اخترشناس آلمانی کشف شد و به دلیل شباهت به کلاه اسکیموها به سحابی اسکیمو شهرت پیدا کرد.
یک "سحابی سیاره‌نما"(planetary nebula) نوعی سحابی گسیلشی است که از گاز و پلاسما تشکیل شده است. این نوع سحابی‌ها پس از مرگ ستارگان به وجود می‌آیند. مدت عمر این سحابی‌ها کوتاه و حدود 10 هزار سال در مقابل با عمر چند میلیون ساله ستاره است.
درون این سحابی ستارگان و سیارک‌های بسیار زیادی وجود دارند که بر درخشش سحابی افزوده‌اند.
در سال 2000 تلسکوپ فضایی هابل از سحابی اسکیمو در نور مرئی عکسبرداری کرد و در سال 2007 توسط "رصدخانه اشعه ایکس چاندارا" از این سحابی در طیف ایکس عکسبرداری شد. سحابی اسکیمو در کهکشان راه شیری قرار دارد و حدود 3000 سال نوری از زمین دور است.
