به صدای وحشتناک زباله‌های فضایی گوش دهید

به گزارش ایسنا و به نقل از ورد، از سال 1957 تاکنون بیش از 49 هزار مورد ماموریت فضایی انجام شده و یکی از دستاورهای آنها برای بشر بیش از 18 هزار  قطعه زباله‌ای است که امروزه در فضای اطراف ما شناور است. تنها 1100 مورد از این قطعات فضاپیماها کاربردی هستند. ماهواره‌های از کار افتاده، بقایای موشک‌ها، سردکننده‌های منجمد و تعداد زیادی از این نوع زباله‌ها در محیط خلاء و خاموش فضا شناورند و درست بالای سر ما با سرعت 17 هزار مایل در ساعت حرکت می‌کنند.

در هر لحظه بیش از 27 هزار قطعه جسم فضایی حول سیاره ما در حال گردش است. به دلیل سرعت بالای این گونه زباله‌ها(سرعت چرخشی بیش از 56 هزار کیلومتر در ساعت) حتی اجسام کوچک نیز می‌توانند به ماهواره‌ها آسیب جدی بزنند یا فضاپیماها را از کار بیندازند.

محققان پروژه ادریفت موزه علوم، چندی پیش حرکت این زباله‌های فضایی سرگردان را به یک ترکیب موسیقایی تبدیل کردند.

در این پروژه محققان از یک دستگاه صوتی الکترومکانیکی به نام Machine 9  استفاده کردند تا حرکت 27 هزار  قطعه زباله فضایی را به صدا تبدیل کنند. هر لحظه که یک قطعه زباله از فراز موزه علوم پرواز می‌کرد، در همان لحظه صدای مربوط به آن از بلندگوها پخش می‌شد. 

Machine 9 که توسط گروهی از مهندسان نرم‌افزار بریتانیایی ساخته شده دارای سیلندر بزرگ 1.5 متری چرخان از جنس آلومینیوم است و 1000 صدای مختلف در داخل شیارهایی که در طول آن قرار دارد ثبت شده است. این دستگاه از داده‌های واقعی استفاه می‌کند و هشت قلم موتوری بر روی آن قرار گرفته است. هر زباله‌ای که از فراز دستگاه رد می‌شود باعث می‌شود یکی از صداهای روی استوانه پخش شود. صداهایی که در داخل شیارها ثبت شده‌اند مربوط به صدای ضبط شده 250 قطعه زباله منحصربه‌فرد هستند .

دکتر هوگ لویس سرپرست گروه تحقیقاتی ستاره‌شناسی دانشگاه ساوتهمپتون و یکی از اعضا هیئت مشاوران پروژه ادریفت می‌گوید: زباله‌هایی که انسان‌ ایجاد می‌کند و در مقیاس عظیم تولید شده و با ماموریت‌های فضایی به فضا راه پیدا کرده‌اند، یکی از بزرگترین چالش‌های زیست محیطی است که بشر با آن روبه‌روست.

او می‌گوید: ما هر روز از خدماتی که ماهواره‌ها برای ما فراهم می‌کنند استفاده می‌کنیم بدون این که بدانیم ماهواره‌ها تا چه اندازه در برابر خطرات ناشی از زباله‌های فضایی آسیب‌پذیرند.  

او ادامه می‌دهد: تنها ماهواره‌ها نیستند که ممکن است همین امروز و فردا از زباله‌های فضایی آسیب ببینند یا خراب شوند. کارهایی که نسل ما انجام داده ممکن است رویاها و جاه‌طلبی‌های نسل آینده برای کار و زندگی در فضا را تحت تاثیر قرار دهد.

نیک رایان موسیقی‌دان که با این پروژه همکاری کرده است می‌گوید: زباله‌های فضایی در محیطی غیرقابل دسترس قرار دارند و با چشم غیرمسلح از زمین دیده نمی‌شوند. آن‌ها با سرعت سرسام آور هشت کیلومتر بر دقیقه حرکت می‌کنند، اما با این وجود کاملا ساکت و خاموش‌اند.

وی می‌گوید: تا زمانی که زباله‌های فضایی برای ما شناخته شده و قابل مشاهده‌اند این امکان وجود دارد که خطر آن‌ها را درک و لمس کنیم.

ادریفت یک پروژه سه بخشی است که از سوی بی بی سی و "اسپیس"(the space) و موسسه هنرهای انگلیس پایه‌گذاری شده است.