به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری میزان، نظام دادگستری که افراد با استطاعت مالی برای فراهم کردن وثیقه را آزاد می‌کند و افراد دیگر که ابزاری در دسترس ندارند را به بند می‌کشد شایسته این نام نیست و با وجود اینکه نظام دادگستری آمریکا به وسیله برخی افراد خاص به عنوان نمونه درخشان برابری و انصاف نمایش داده می‌شود با پول و فقر شکل گرفته است؛ این سیستم افراد ثروتمند را مورد ستایش قرار می‌دهد و فلاکت افراد فقیر را بیشتر می‌کند.
به گزارش لس آنجلس تایمز، ذبارزترین نمونه سیستم وثیقه است؛ افراد ثروتمند دستگیر می‌شوند، آنها تمام مبلغ وثیقه را پرداخت کرده و آزاد می‌شوند. افراد با درآمد متوسط نیز می‌توانند باپرداخت بهای کمتری به یک شرکت ضامن از بند خلاص شوند اگرچه این کار برای آنها هزینه‌ای در بر دارد. اما افراد فقیر که پولی برای پرداخت به دادگاه و یا شرکت‌های ضمانتی ندارند باید دزر زندان بمانند و به خاطر فقر خود تنبیه شوند.
این یکی از امتیازات ثروت است اما در جامعه‌ای که ثروت در آن به طور بی تناسبی به سفید پوستان تعلق دارد و اقلیت‌های سیاه‌پوست و آمریکای لاتین را فقر در بر گرفته این امر از امتیازات نژادی نیز به شمار می‌رود.
بنابراین تنها سیستم وثیقه نیست؛ ثروت و فقر سطوح مختلف نظام دادگستری آمریکا را تحت تأثیر قرار داده و به یک معنی از مسیر منحرف کرده است.
لس‌آنجلس تایمز در ادامه گزارش خود می‌نویسد: «ویلا دوئناس» را به عنوان یک مادر بیچاره، بی‌خانمان و معلول که 2 فرزند دارد را در نظر بگیرید؛ پرونده وی ماه جاری در دادگاه تجدید نظر منطقه دوم کالیفرنیا مورد بررسی قرار گرفت. دوئناس سه بلیط ترافیکی دریافت کرده بود که نتوانست جریمه بیش از 1000 دلاری را پرداخت کند و در نتیجه مجوز رانندگی وی لغو شد. شاید برای بسیاری از مردم کالیفرنیا نبود ماشین به معنای نبود درآمد، و شاید نبود غذا و سرپناه است.
این گزارش در بخش دیگری میگوید: دونائس همچنان به رانندگی بدون مجوز ادامه داده و به دلیل ارتکاب این تخلف او بارها و بارها متهم و محکوم شد و او مجبور بود یا جریمه را پرداخت کند و یا به زندان برود . رفتن به زندان به معنای از دست دادن شغل، از دست دادن درآمد و افزایش بدهی‌ها است. اما دونائس پولی برای پرداخت جریمه نداشت و مانند بسیاری از آمریکایی‌های فقرزده مجبور شد تا روانه زندان شود.
