این نویسنده ادبیات کودک و نوجوان در گفتوگو با ایسنا، درباره کیفیت نمایشگاه کتاب در سالهایی که برگزار شده است، اظهار کرد: یک تفاوت اساسی بین نمایشگاه کتاب ایران با نمایشگاههای خارجی وجود دارد؛ هدف اصلی نمایشگاههای خارجی، نمایش، ارائه و معرفی کتاب است و بیشترین بازدیدکنندگان و مخاطبان این نمایشگاهها، دستاندرکاران حوزه نشر، نویسندگان، تصویرگران، ناشران و حوزههای فرهنگی و آموزشی هستند. این نمایشگاهها محل خرید و فروش کتاب نیستند؛ فرصتی هستند برای گفتوگوی ناشران و نویسندگان و فروش رایت و برقراری ارتباط و فعالیتهایی از این دست.
او ادامه داد: اما نمایشگاه کتاب ایران در بخش فروش کتاب پررنگتر است، بسیاری از مردم و خانوادهها برای خرید کتاب به آنجا میآیند. یکی از مشکلاتی که در نمایشگاه کتاب ایران وجود دارد و هرساله شاهدش هستیم این است که فضایی که نمایشگاه در آن برگزار میشود چندان مناسب این کار نیست. طی سالها نمایشگاه کتاب سه موقعیت و مکان عوض کرد. شاید هم بتوان حدس زد که با چه هدفی میلیاردها تومان هزینه صرف ساخت شهر آفتاب شد و پس از چند دوره برگزاری و بروز مشکلات، نمایشگاه دوباره به مصلا بازگشت. معماری مصلا هم به عنوان نمایشگاه پر از اشکال است به ویژه بخش کتابهای کودک و نوجوان. برای غرفههای کودک و نوجوان صرفا یکسری چادر درنظر گرفته میشد و با همان نگاه اول مخاطب احساس میکرد به او کمتوجهی شده است. این حس به منِ نویسنده هم دست میدهد. در بخشی که بازدیدکننده یک نفر نیست و معمولا خانوادهها بازدیدکننده هستند و این بخش با جمعیت بیشتری روبهروست، لازم است فضای بهتری برایش درنظر گرفته شود. در بخش بزرگسال هم ازدحام جمعیت و همهمه در محل شبستان حتی نفس کشیدن در آن فضا را مشکل میکند؛ اما از این بعد که مصلا در مرکز شهر قرار دارد و مردم راحتتر میتوانند به آن رفتوآمد کنند و امکان مترو هم هست، مناسب است.
او درباره وضعیت کیفی بخش کودک و نوجوان در نمایشگاه نیز اظهار کرد: معمولا مکانی که نشستهای کتاب کودک و نوجوان در آن برگزار میشود یک جای پرت و گمشده است؛ جایی است که خیلی نمیشود آن را دید، فرمالیته است و انگار همین که یک جایی به نام سرای کودک و نوجوان باشد، کافی است و کیفیت و بازدهی اهمیتی ندارد.
این نویسنده ادبیات کودک و نوجوان همچنین به تاثیرات مثبت این رویداد نیز اشاره کرد و گفت: در کل نمایشگاه جایی است که میتواند جریان توجه به کتاب را در جامعه ایجاد کند و در طول نمایشگاه، احساس میشود که مردم توجه بیشتری به کتاب خریدن و خواندن نشان میدهند.
ایبد با تاکید بر تاثیری که وضعیت اقتصادی در استقبال مردم از نمایشگاه کتاب دارد، گفت: با توجه به شرایط اقتصادی، فکر نمیکنم امسال مردم چندان استقبالی از نمایشگاه کتاب داشته باشند. در وضعیت امروز، همینکه مردم بتوانند برای زندگی روزانه و عادیشان هزینه کنند، شاهکار کردهاند. وقتی شرایط اقتصادی سخت میشود، نخستین حوزهای که آسیب میبیند، حوزه فرهنگ و کتاب است، که البته پیامدهای این آسیب سالها بعد خودش را نشان خواهد داد؛ جامعهای که از فرهنگ غنی و کتاب تهی شود، هویت خود را از دست میدهد و این از دست رفتن هویت، یعنی پدید آمدن جامعهای سرگردان و نابهنجار و پر از مشکل.
این نویسنده همچنین بیان کرد: در حال حاضر آرزو و دغدغهام چیزی فراتر از حوزه کتاب است. مشکلات شدید اقتصادی در پی اختلاسها، ناشایستگیها و نبود حس میهندوستی آن دسته از مدیرانی است که چند دهه مسئولیت داشتهاند و امروز مردم تاوان آن را پس میدهند. آنقدر دغدغهها بزرگ شده که حوزه فرهنگ و کتاب یک گوشه از آنها است. اختلاسهای پی درپی نه تنها به حوزه نشر آسیب زده که نیاز مردم ایران را به کف هرم مازلو رسانده و نمیدانم آیا ارادهای در میان سیاستمداران ایران وجود دارد که تلاش کنند ثروتهای غارتشده مردم را برگردانند و ایرانی نو بسازند.
او در پایان از عرضه کتابهای «لاکو لاک ندارد» از انتشارات محراب قلم و «عجیب و عجیبهای ته دریا» از انتشارات کانون پرورش فکری در نمایشگاه کتاب امسال خبر داد.
سی و دومین نمایشگاه بینالمللی کتاب تهران تا 14 اردیبهشتماه در مصلای تهران برپاست.