به گزارش خبرگزاری مهر، فیلم «ماجرای نیمروز» ساخته محمدحسین مهدویان به همت مجید فراهانی و با حضور 2 منتقد سینمایی روز گذشته یکشنبه 17 اردیبهشت در دانشگاه آزاد مرکزی تهران به نمایش درآمد و سپس نقد و بررسی شد.
سحر عصرآزاد و عباس کریمی‌عباسی در ابتدای این نشست به نقد فیلم پرداختند و سپس به پرسش‌های دانشجویان حاضر در جلسه پاسخ گفتند.
سحر عصرآزاد در ابتدای این نشست گفت: فیلم «ماجرای نیمروز» یک درام ماجراجویانه بر بستر سیاست و تاریخ است که مهمترین امتیاز خود را از ارجاع به فضای مستند و بازسازی گذشته می گیرد. نکته مهم فیلم و فیلمنامه، شخصیت پردازی ها و به ویژه تنوع و گوناگونی در رنگ آمیزی کاراکترهای گروه عملیاتی است مثلا کمال یک آدم برونگرا و مرد میدان عمل است که تنها به فتح قله ها فکر می کند. در مقابل او، کاراکتر احمد مهرانفر که رهبر گروه است روحیه ای آرام و تلطیف شده دارد و یا مهرداد صدیقیان روحیه ای عاشقانه دارد که موقعیت کلاسیک دوراهی عشق و وظیفه را تداعی می کند و دچار تردید می شود. همچنین کاراکتر جواد عزتی فردی مرموز و در عین حال هوشمند و دقیق است که در بزنگاه‌های مهم نقشه های کاربردی دارد و حدس‌هایش درست از کار درمی آید. این رنگ آمیزی به ملموس شدن کاراکترها کمک زیادی کرده است.
عباس کریمی‌عباسی نیز گفت: «ماجرای نیمروز» فیلمی پخته‌تر از «ایستاده در غبار» از مهدویان است که نشان می‌دهد این کارگردان دارد با جدیت مسیر رو به رشد فیلمسازی را طی می‌کند. برخلاف فیلم قبلی به دلیل شخصیت محور بودن فیلم و نیز لوکیشن به تقریب ثابت جبهه که عنصر خاک و رنگ آن نوعی تکرار فضا را به وجود آورده بود، کارگردان در «ماجرای نیمروز» از تعدد لوکیشن و نیز شخصیت استفاده می‌کند و داستان قهرمان جمعی دارد و به دلیل سلسله حوادث پیاپی که به وجود می‌آید از ضربآهنگ سریعتر و کشش بیشتری برخوردار است.
سحر عصرآزاد نیز در توضیحی گفت: به نظر من فیلم نگاه تختی درباره منافقین ندارد و درست است که خشونت و ترور توسط آنها اعمال می شود، اما این وجه را هم نشان می دهد که به هر حال این گروه توانسته اند آن زمان گروه زیادی را جذب ایدئولوژی مخرب خود کنند و آنقدر هم سازمان یافته بودند که در رده های بالای امنیتی کشور نفوذ کرده بودند و ترور و بمب گذاری ها را انجام می دادند، در واقع همیشه یک قدم از این گروه حفاظتی جلوتر بودند. وقتی جناح مقابل به شکلی غیرمستقیم قوی و سازمان یافته ترسیم می شود، می توان اهمیت موفقیت در عملیات پایانی و نفوذ به خانه تیمی و از بین بردن موسی خیابانی به عنوان یکی از روسای مهم سازمان مجاهدین را به مخاطب انتقال داد.
کریمی‌عباسی نیز درباره این موضوع توضیح داد: با این که این بخش خیلی خوب در پیرنگ کلی داستان ننشسته اما وجود آن اضافی نیست و برای تکمیل شخصیت پردازی حامد به ویژه سکانس پایانی که باعث گلوله خوردنش می‌شود، از یک سو و از طرفی طرح شیوه و اهداف مبارزه سازمان مجاهدین خلق که از دهان سهیلا در قرارها شنیده می‌شود، لازم به نظر می‌رسد.
عصرآزاد در پایان تصریح کرد: نکته دیگر در مورد تصویر دقیقی است که مهدویان از یک مقطع شناسنامه دار ترسیم کرده و با کمترین اشتباه به کمک طراحی صحنه و لباس و گریم و حتی جنس بازی ها و کیفیت تصاویر توانسته است به این ویژگی مهم دست پیدا کند که دستاورد کمی نیست و قابل قدردانی است.
عباس کریمی عباسی در پایان نشست تاکید کرد: توجه عوامل به جزییات منطبق بر مکان و زمان مورد اشاره در فیلم ستودنی است و فیلترهای موجود بر دوربین در کنار طراحی صحنه و لباس و به ویژه گریم‌های عالی توانسته‌اند فیلمی مستند – داستانی را به نمایش بگذارند که در آن بخش داستانی پررنگ تر است.
