به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از چابک آنلاین، حاشیه سود، فرمولی برای اندازه گیری توانایی یک شرکت درکنترل هزینه ها است.
زمانی که یک شرکت حاشیه سود بالایی دارد، نشان دهنده این است که در عرصه رقابت خود از نقاط قوت برجسته تری نسبت به سایرین برخوردار است.
هرچه حاشیه سود بیشتر باشد، یعنی قدرت آن شرکت در مهار افزایش هزینه ها بیشتر بوده و هرچه عدد کمتری به دست آید یعنی توانایی شرکت در کاهش هزینه ها بسیار کم بوده است.
شرکت های بیمه هم شرکت هایی تجاری به شمار می روندکه از این قاعده مستثنی نیستند.
براساس گزارش های مالی منتشر شده از سوی شرکت های بیمه ای، حاشیه سود عملیاتی آنها ناچیز ویا گاهی حاشیه سود عملیاتی چندانی ندارند و بیشتر سود آنها از محل سرمایه گذاری ها تامین می شود.
یکی از عوامل تاثیرگذار بر روی حاشیه سود شرکت های بیمه ای، پرداخت عوارض ازمحل بیمه نامه های شخص ثالث به صندوق تامین خسارت‌های بدنی، وزارت بهداشت،درمان وآموزش پزشکی و نیروی انتظامی است.
هرچند که موارد دیگری هم وجود دارد که بر افزایش یا کاهش حاشیه سود شرکت های بیمه ای تاثیر جدی دارد که از جمله آنها می توان به تن دادن به نرخ های غیرکارشناسی، عقد قرارداد های غیر فنی و سرمایهگذاری در عرصه های کم بازده اشاره کرد.
عبدالمحمود ضرابی عضوهیئت مدیره شرکت بیمه کارآفرین صنعت بیمه در کشور را یک صنعت ناشناخته در میان اشخاص برشمرد وگفت مقصر ناشناخته بودن بیمه بعد از 85 سال ، بیمه گران هستند که نتوانستند فرهنگ بیمه را به اقشار مختلف جامعه معرفی کنند.!
وی ادامه داد: بررسی آمار فروش رشته های مختلف نشان می دهد آن رشته هایی که اجباری هستند، یعنی اشخاص به خواست خود نخریدند، مانندبیمه نامه شخص ثالث، بیشترین فروش را دارند.
عضو هیئت مدیر بیمه کارآفرین بیان کرد: درحال حاضر، حدود 30 تا 35 درصد خودروها، بیمه نامه شخص ثالث ندارند و اگر خرید بیمه نامه شخص ثالث هم همانند بیمه نامه های دیگر اختیاری بود این رقم نخریدن بیمه نامه به درصد بالاتری می رسید.
به گفته وی، در زمانی که حادثه آتش سوزی ساختمان پلاسکو اتفاق افتاد تا یک ماه بعد ازآن حادثه، مغازه داران بسیاری بیمه نامه آتش سوزی خریدند و بعد ازگذشت چند ماه، به فراموشی سپرده شد.
ضرابی گفت:این موضوع یعنی مردم باید حادثه را ببینند تا باور کنند، یعنی اینکه ممکن است اتفاقی رخ دهد وآنها برای خرید بیمه نامه اقدام کنند.
عضو هیئت مدیر بیمه کارآفرین گفت که خرید بیمه نامه های مختلف هنوزبه صورت یک فرهنگ عمومی در نیامده است، بنابراین عمده فروش بیمه نامه های شرکت های بیمه ای تنها در یک یا دورشته زیان ده اجباری است.
وی،اظهارکرد: تعداد شرکت های بیمه ای در ایران با توجه به بازاری که وجود دارد، زیاد بوده و اگر بیمه در کشور شناخته شده بود این تعداد کم هم بود. اما با وضعیت موجود، شرکت های بیمه ای برای فروش بیشتر در میزان حق بیمه، رقابت های غیر حرفه ای می کنندو تمام این موارد موجب پائین آمدن حاشیه سود شرکت های بیمه می شود.
ضرابی، عنوان کرد: کارخانجات بیمه نامه را از روی شناخت نمی خرند، بلکه حسابرس آنها را موظف به خرید بیمه نامه می کند. زیرا در صورت عدم پوشش بیمه ای، در گزارش حسابرس قید می شود.
وی تصریح کرد: کارخانجات هم که در حال حاضر همه زیان ده هستند تنها از روی اجبار بیمه نامه را تهیه می کنند و آن بیمه نامه ای را که قیمت پائین تری دارد را می خرند و به عواقب بعدی آن فکر نمی کنند.
به نظر می رسد، سهم بازار وسودآوری در بازار بیمه ایران رابطه ای معکوس دارد.
زیرا عمده پرتفوی شرکت های بیمه ای در دورشته شخص ثالث و تکمیل درمان است و به نظرمی رسد هرچه که سهم این دورشته بیمه ای از پرتفوی شرکت بالاتر باشد، آن شرکت سودآوری پائین تری را تجربه خواهد کرد.
به دست آوردن دو پرتفوی شخص ثالث و تکمیل درمان، معمولا به آسانی بدست نمی آید و نتیجه یک رقابت سخت تعرفه ای با رقبا است که حاشیه سود شرکت را نیز تقلیل می دهد .
صرفا فروش بالاتر و به دست آوردن سهم بازار بیشتر به معنی سودآوری نیست.
سودآوری در عملیات بیمه گری امری است که بیشتر به مدیریت ریسک، تولید پرتفوی متوازن و کنترل ضریب خسارت مرتبط می شود.
موضوعی که دستکم در رفتار اقتصادی شرکت های بیمه ای کمتر مشاهده می شود.
