ما باید در نگاهمان به غذا یک تجدیدنظر مهم انجام دهیم با توجه به شیوع چاقی در کودکان و اعضای دیگر خانواده میزان تولید غذا را باید به حدی برسانیم که حتی یک دانه برنج دور ریز نداشته باشیم.
به افراد خانواده یاد دهیم همانقدر که می خورند برای خودشان غذا بکشند تا غذای دورریز در بشقاب ها باقی نماند. غذا برکت است و باید قدر این برکت را دانست. گاهی علت چاقی اعضای خانواده همین اضافه های غذایی است که چون نمی خواهند دور ریخته شود، آن را می خورند و بدنشان را در معرض خطر قرار می دهند.
ما در ایران از کودکی یاد نگرفته ایم که درست خرید کنیم، درست مصرف کنیم و از طرف دیگر میزبان همیشه نگران این است که غذا کم بیاید.
ما ایرانی ها زیاد بودن و تنوع زیاد غذا را به منظور حفظ آبرو انجام می دهیم چون اینجا آبرو به دلیل چیزهای زیادی که ربطی به آبرو هم ندارد، در معرض خطر است. یعنی ما در ایران با این واژه آبروداری خیلی مشکل داریم از لوازم خانه و لباس و جواهر و مهمانی آنچنانی گرفتن و خرج کردن های بی مورد و غیره همه به خاطر آبروداری انجام می شود. متاسفم که باید بگویم خیلی از رفتارهای اجتماعی ما کاملا اشتباه است شاید متولیان فرهنگی کشور باید با شناسایی این رفتارها سعی در شناخت ریشه ها و بررسی آن داشته و با کمک متخصصین سعی در تصحیح این رفتارها می کردند.
تکلیف غذایی که در مهمانی های رستوران ها اضافه می آید چیست؟ مسئول رستوران می تواند برای آن تصمیم بگیرد؟
معمولا مسئولان رستوران ها نمی توانند برخلاف میل مشتری عمل کنند ولی خانواده های ما باید این را بدانند که برگزاری مهمانی هایی که موجب می شود غذای زیاد روی میزها باقی بماند نشان از این دارد که میزبان محاسبه خوبی نداشته است. میزبانی که مهارت داشته باشد سعی می کند اسراف نکند و برای حداقل باقی مانده غذای دست نخورده روی میز نیز برنامه ای را تدارک ببیند.
خانواده‌هایی که غذاهای اضافی می آورند باید با این غذاها چکار کنند؟
بعضی از خانواده ها غذای اضافی را در بسته های کوچک در فریزر می گذارند و بعد مصرف می کنند که البته باید روی بسته ها نوع و تاریخ غذا را بنویسند که غذا بیش از حد در فریزر نماند ولی نکته مهم این است که مواد اولیه خصوصا گوشت ها در رستوان ها و خانه ها در فریزر نگهداری می شود و اجزای غذای پخته شده یکبار در فریزر مانده اند بنابراین اگر این غذا مجددا به فریزر برود دیگر ارزش و طعم غذای تازه را نخواهد داشت.
نحوه و مدت زمان ماندگاری مناسب برای چنین غذاهایی به چه صورت است؟
توصیه ای که من بر آن پافشاری می کنم آن است که حداکثر غذای اضافه با نگهداری در یخچال برای دو سه وعده مصرف شود و به فریزر نرود، شاید بهتر باشد اگر غذای دست نخورده زیاد آمد دوستان صمیمی را برای یک وعده دعوت کنیم و از آنها هم بخواهیم برای حفظ ارزش غذایی و بیشتر در کنار هم بودن اگر شرایط مشابهی داشتند ما را دعوت کنند.
آیا مشکل غذای اضافی در مراسم، در کشورهای دیگر هم وجود دارد ؟
این مشکل در کشورهای غربی بسیار کم است چون آنها سالهاست یاد گرفته اند که حتی مقدار کم غذایی را که در رستوران باقی می ماند را به منزل ببرند و مسئول میز هم می داند و غذای اضافی را برای شان بسته بندی می کند که خوشبختانه این کار در بعضی رستورانهای تهران هم باب شده است.
ولی در خیلی از شهر ها موسساتی هستند که کار شان جمع آوری غذاهای اضافی رستورانها است این غذا ها با ماشین های سردخانه دار حمل می شوند و برای نیاز مندان توزیع می شوند، گاهی اداراتی که رفاه اجتماعی را زیر کنترل دارند در مکان هایی از قبل اعلام شده و محل اجتماع درماندگان اجتماعی است غذاهای بسته بندی شده و گرم را توزیع می کنند.
منبع: بهداشت نیوز
