شیرون چگونه ساخته شد؟ داستان یک بوگاتی

سال‌ها پیش، ساخت خودرویی لوکس و اشرافی با توانایی فنی یک سوپراسپرت، رویایی دور از  دسترس به نظر می‌رسید؛ اما امروزه، شیرون فراتر از آن آرزوها، از سریع‌ترین خودروی کلاس GT مسابقات لومانز هم سریع‌تر است و به راحتی به سرعت 420 کیلومتر در ساعت می‌رسد. یک کوپه 1480 اسب بخاری با گشتاور 1600 نیوتن‌متر، جواب محکمی به کسانی است که نام فولکس‌واگن (مالک برند بوگاتی) و مهندسی آلمانی را به درستی نمی‌شناسند.

هر کسی می‌تواند برای خرید شیرون اقدام کند و برخلاف دیگرسوپراسپرت‌ها که سوابق رانندگی خریدارانشان بررسی می‌شود، صرفا داشتن 2.6 میلیون دلار کافی است. آمارها نشان می‌دهد خریداران ویرون، به طور میانگین با 42 ماشین دیگر ، قبل از راندن یک بوگاتی، تجربه رانندگی داشته اند؛ پس این برند نگران تجربه رانندگی صاحبان شیرون نخواهد بود. نکته جالب در رسیدن به نهایت سرعت با این خودرو، محدودیت الکترونیکی اعمال شده بر آن است که سرعت را به 417 کیلومتر در ساعت محدود می‌کند؛ اما فولکس، یک راه برای شکستن رکورد 428 کیلومتر در ساعت بوگاتی ویرون سوپراسپرت باقی گذاشته، که آن پیست اختصاصی این شرکت در ولفسبورگ آلمان است. صاحبان شیرون، تنها به هنگام حضور در این پیست، می‌توانند بدون محدود کننده سرعت، برای شکستن رکورد نهایت سرعت ثبت شده در گینس، تلاش کنند.

از مدیر فنی سابق بوگاتی آقای ویلی نتوشیل (Willi Netuschil) که مدتی است بازنشسته شده در باره حال و آینده این برند می پرسیم که پاسخ می‌دهد:" مهم‌ترین هدف ما، دست‌یابی به نهایت قدرت و بالاترین سرعت است که برای رسیدن به آن تلاش می‌کنیم. اگر پیشرانه‌های سنتی، ما را به مقصد نرساند، مسلما فن‌آوری‌های نوین را به خدمت خواهیم گرفت. ما در انتخاب تکنولوژی برای محصولات بوگاتی بسیار حساس هستیم تا مشتریان خود را خوشحال نگه‌ داریم. کلکسیونرها، به بوگاتی به عنوان یک سرمایه‌گذاری موفق نگاه می‌کنند که با گذشت زمان، ارزش آن افزایش می‌یابد. به همین دلیل ما از فن‌آوری‌هایی استفاده می‌کنیم که یک بوگاتی  را در طول زمان، سالم و زنده نگه  دارد."

آیرودیناک

طرح اولیه شیرون، بیش از 300 ساعت در تونل باد آزمایش شد. این مدل، پیچیدگی‌های زیادی در بدنه داشت که می‌بایست در اوج زیبایی، عملکرد فنی مناسبی از خود نشان می‌دادند. ابعاد این خودرو بزرگ و قدرت آن دو برابر سوپراسپرت‌هایی در این اندازه است، پس فشاری که مولکول‌های هوا بر آن وارد می‌کنند، باعث حرارت زیادی روی بدنه می‌شود که شیرون را نیازمند یک طراحی بدون نقص در بحث آیرودینامیک می‌کند. با این اوصاف، دماغه‌ی خودرو بسیار دقیق طراحی شده تا هماهنگ با دیگر نقاط بدنه، هوا را با حداقل اعوجاج، شکافته و به کناره‌ها منتقل کند. در این میان، گردش ناگزیر چرخ‌ها، در هوای اطراف خودرو، تلاطم و اغتشاش ایجاد می‌کند که بایستی با طراحی عالی بدنه، آنرا به حداقل رساند. بالچه عقب نیز می‌تواند 4 زاویه مختلف در سرعت‌های متفاوت داشته باشد که هر کدام، با دقتی زیادی برای کامپیوتر خودرو، برنامه‌ریزی شده‌اند.

واقعیت مجازی

هرچند ساخت هر خودرو، از روی کاغذ شروع می‌شود؛ اما برای جایگزین ویرون، بیش از 30 طرح آماده شده بود که ساخت یکایک آنها در اندازه واقعی منطقی به نظر نمی‌رسید. پس تعدای از آنها از طریق شبیه‌ساز قدرتمند دالارا (Dallara's driving simulator) در ایتالیا مورد آزمایش قرار گرفتند. در آزمون‎هایی که طراحان با استفاده از سامانه دالار از خودروی مجازی‌شان می‌گیرند، اطلاعات دقیق فیزیکی خودرو و قطعات آن به کامپیوتر دالار وارد شده و سپس استحکام شاسی، واکنش سیستم تعلیق و فنربندی و بسیاری دیگر از متعلقات آن که هنوز واقعا ساخته نشده، شبیه‌سازی و آزمایش می‌شوند.

پیشرانه

موتور شیرون و متعلقات آن، 630 کیلوگرم وزن دارد و از این نظر هم رکورددار است. اگر تمام متعلقات و لوله‌های متصل به آن نیز، باز شود، پوسته موتور 440 کیلوگرم خواهد داشت. سرسیلندر و لوله‌های اصلی متصل به ورودی پیشرانه نیز، همگی از فیبر کربن ساخته شده‌اند تا وزن نهایی قوای محرکه کاهش یابد. میل‌لنگ شیرون در مقایسه با ویرون از آلیاژ سبک‌تری ساخته شده و بسیاری از قطعات توربوشارژر و اینترکولر آن از تیتانیوم هستند. دلیل اینکه راندمان توربوشارژر شیرون، 25 درصد بالاتر از ویرون است نیز بزرگ‌تر بودن حجم آن و بهینه‌سازی سامانه اینترکولر شیرون آن عنوان شده است. همه‌ می‌دانیم که توربوشارژ، حجم هوای ورودی به پیشرانه را افزایش می‌دهد تا راندمان و درنهایت قدرت خروجی آن افزایش یابد. به همین دلیل، توربوشارژهای غول‌آسای به کار رفته در شیرون، به هنگام کار موتور در دورهای بالا، بیش از 60 مترمکعب هوا را در یک دقیقه مصرف می‌کنند.

جعبه‌دنده دو کلاچ این خودرو، 7 سرعته و ساخت شرکت ریکاردو در انگلستان است. این گیربکس با گشتاور 1600 نیوتن‌متر کار می‌کند که علاوه بر فن‌آوری بالا در ساخت، نیازمند واسکازین مخصوص به خود است که در هیچ خودروی دیگری استفاده نمی‌شود. از سویی دیگر، کلاچ شیرون، بزرگ‎ترین و قوی‌ترین کلاچی است که تا به حال در یک خودروی شهری به کار گرفته شده است.

درباره مصرف سوخت این ابرخودرو، شایعات زیادی شنیده شده؛ اما این جمله توسط یکی از مهندسین بوگاتی گفته به زبان آمده که در صورت رانندگی با سرعت 400 کیلومتر در ساعت، باک 100 لیتری شیرون، ظرف 9 دقیقه خالی خواهد شد.

کنترل حرارت

بوگاتی ادعا می‎کند که مهم‌ترین چالش آنها در ساخت شیرون، تولید پیشرانه‌ای به قدرت 1500 اسب بخار نبوده؛ بلکه کنترل حرارت ناشی از آن و فرایند خنک‌کردن قطعات، دغدغه اصلی بوده است. این خودرو از 2 سیستم مجزای خنک‌کننده آب بهره می‌برد که یکی برای درجه حرارت بالا و مخصوص موتور و دیگری با درجه حرارت کمتر و برای توربوشارژرها است. سامانه خنک‌کننده اول، با 2 رادیاتور، 37 لیتر آب را ظرف تنها 3 ثانیه در مسیر خود می چرخاند؛ در حالیکه خنک‌کننده دوم با یک رادیاتور، 12 لیتر آب را در این مدت به گردش در می‌آرود.

سه خنک کننده جداگانه برای پایین آوردن درجه حرارت روغن شیرون طراحی شده که یکی برای روغن موتور، یکی برای جعبه‌دنده و دیگری برای دیفرانسیل و اکسل عقب هستند. برای روغن هیدرولیک شیرون نیز، سیستم خنک‌کننده‌ای بدون فن و با ترکیبی از آب و هوای آزاد در مجاورت رادیاتور استفده شده است که تعداد کل رادیاتورهای این سوپراسپرت را به 10 عدد می رساند.

فراموش نکنیم، تمام اگزوز و لوله‌های خروجی از پیشرانه شیرون، تیتانیوم هستند.

ترمزها

دیسک ترمزهای شیرون از آلیاژ سرامیک و فیبر کربن به نام علمی کاربید سیلیکون کربن با شناسه شیمیایی CSiC ساخته شده‌اند که در مقایسه با دیسک ترمزهای ویرون، 2 سانتیمتر بزرگ‌تر و 2 میلیمتر ضخیم‌تر شده‌اند. کالیپرها از آلیاژ آلومینیوم و با طراحی برجسته هستند که بالاترین حد انتقال حرارت را به همراه دارد. برای ترمزهای جلو از 8 پیستون تیتانیوم و برای عقب از 6 پیستون برای هر چرخ استفاده شده است. فشار هرکدام از این پیستون‌ها توسط کامپیوتر شیرون با دقت کنترل می‌شود تا در هنگام‌ترمزگیری تمام سطح کالیپر به طور یکنواخت بر دیسک ترمز اثر کند. مهندسین بوگاتی اطمینان داده‌اند که سامانه ترمز شیرون، می‌تواند این خودرو را در سرعت 420 کیلومتر در ساعت، بدون مشکل داغ شدن بیش از حد (Overheat) از حرکت نگه‌ دارد؛ در حالیکه متراژ دقیق بعد از ترمزگیری آن اعلام رسمی نشده؛ اما عنوان شده است که در سرعت 300 کیلومتر در ساعت، شیرون به مسافت 275 متر برای ایست کامل نیاز دارد.

تایرها

صحبت از برند فرانسوی میشلن در علم ساخت لاستیک، ساده نیست؛ چراکه آنها برای هواپیماهای غول‌پیکری چون ایرباس 380 هم تایر می‌سازند. زمانی که مدیران بوگاتی سفارش ساخت لاستیک مناسب شیرون، برای دریافت گشتاور خارق‌العاده این خودرو را دادند، بلافاصله لاستیک مناسب به آنها تحویل داده شد. در واقع میشلن پیش از آنکه خودرویی در حد و اندازه شیرون ساخته شود، برای خود پروژه‌ای تعریف کرده و برای آن تایر ساخته بود. با این حال بیش از 200 دست، تایر از این نوع توسط مهندسین بوگاتی زیر شیرون تست شد تا بهترین حالت برای آن انتخاب شود.

از نظر فیزیکی، وقتی چرخ‌های شیرون در سرعت 400 کیلومتر در ساعت دوران می‌کنند،  گریز از مرکز 3800 جی ( 3800 برابر گرانش زمین) به تایرهای آن وارد می‌شود. با پهنای 28.5 سانتیمتر در جلو، 35.5 سانتیمتر در عقب و فاق لاستیک 3 و  2.5سانتیمتر روی رینگ‌های 20 و 21 اینچی  جلو و عقب، این خودرو از لاستیک‌های نرم و انعطاف‌پذیری استفاده می‌کند که به سهولت قابل تعویض هستند. شاید عبارت "سهولت در تعویض" برای شما عجیب باشد؛ اما باید به این نکته توجه کرد که چرخ‌های ویرون و لاستیک‌های آن با فن‌آوری PAX میشلن همراه بودند که هرچند در شرایط کاملا پنچر و بدون باد هم به خوبی کار می‌کرد؛ اما تعویض تایر آنها اصلا ساده نبود.

تعلیق و فنربندی

سیستم تعلیق شیرون از نوع دوجناقی (double-wishbone) است که به صورت تمام الکترونیک می‌تواند 5 ارتفاع مختلف داشته باشد و به صورت خودکار در سرعت‌های مختلف عوض شود. در پایین‌ترین سرعت، خودرو در بالاترین ارتفاع قرار دارد که برابر با 121 سانتیمتر از سقف تا سطح زمین است.

اتاق

بدنه زیبای شیرون، تماما از آلیاژ فیبر کربن و کاملا یک تکه است که این موضوع وزن آن را به طور چشمگیری کاهش داده و استقامت آن را افزایش می‌دهد. فراموش نکنیم، این خودرو با آنالیز دقیق سیستم دالارا ساخته شده است و تولید الگوی اولیه آن، بیش از 4 ماه زمان برده تا هر میلیمتر مربع آن بتواند فشار عمودی 4 تن را تحمل کند.

می‌توان ادعا کرد تمامی قطعات فلزی شیرون از آلومینیم، منیزیم، تیتانیوم و آلیاژ فیبرکربن ساخته شده‌اند تا وزن شیرون را به کمتر از 2000 کیلوگرم برساند.

حالت رانندگی EB

چهار حالت رانندگی اصلی برای شیرون پیش‌بینی شده که EB، اتوبان، فرمان‌پذیر و نهایت سرعت نام دارند. در همه این 4 حالت، کنترل کشش و لغزش چرخ‌ها، میزان سختی یا نرمی فنرها و سیستم تعلیق، میزان توزیع قدرت بین دیفرانسیل‌ها و سطح ارتفاع و آیرودینامیک خودرو متفاوت خواهد بود.

در رانندگی استاندارد که سرعت حداقل 50 تا حداکثر 140 کیلومتر در ساعت را شامل می‌شود، شیرون نهایت آرامش و سکوت را برای سرنشین فراهم می‌کند و به طور خودکار روی حالت EB قرار می‌گیرد که استفاده روزانه از آن را لذت بخش خواهد کرد. مسلما کنترل خودرویی با این قدرت و گشتاور بالا، بدون کمک سیستم های کنترل کشش الکترونیکی ممکن نیست؛ با این‌حال، شیرون علی‌رغم استفاده دائمی از انتقال قدرت دو دیفرانسیل، می تواند در حالت EB، روی Easy Drift  هم فعال شود تا به راحتی دریفت کند و لذت رانندگی با آن را افزایش دهد.

حالت رانندگی اتوبان

وقتی شیرون به سرعت 150 کیلومتر در ساعت برسد، این حالت به طور خودکار فعال شده و شیشه‌ها را بالا می‌کشد. در این حالت، خصوصا بعد از رسیدن به سرعت 175 کیلومتر در ساعت، فنربندی سخت‌تر شده و ارتفاع به حداقل کاهش می‌یابد. باله دیفیوزر نیز بیرون آمده و با توجه به سرعت زاویه می‌گیرد تا حالت آیرودینامیک شیرون بهبود یابد.

حالت رانندگی فرمان‌پذیر (Handling mode)

این مود، در واقع همان حالت رانندگی اتوبان است؛ اما می‌تواند لغزش و دریفت بیشتری داشته باشد. از نام این حالت پیداست که برای مسابقه و پیست طراحی شده تا همراه با قفل دیفرانسیل عقب و دریفت کنترل‌شده، به حرکت سریع‌تر خود در پیچ‌ها کمک کرده و گرانشی نزدیک به  1.5G را به راننده منتقل می‌کند. حالت رانندگی فرمان‌پذیر می‌تواند حتی در سرعت‌های بالای 400 کیلومتر نیز فعال باشد.

حالت رانندگی نهایت سرعت (Top Speed mode)

فعال سازی این مود، به سادگی سه حالت دیگر نیست و برای آن سوئیچ جداگانه‌ای تعبیه شده تا راننده، ناخواسته از آن استفاده نکند. اولین اتفاقی که بعد از انتخاب این حالت می‌افتد، تغییر اطلاعات روی پنل و نمایشگر پشت فرمان است که دیگر از آب و هوا و اطلاعات ناوبری و مسیریابی در آن خبری نیست و فقط سرعت لحظه‌ای روی آن دیده می‌شود. بلافاصله بعد از آن، ارتفاع خودرو به حداقل رسیده و اسپویلر عقب برای بهترین عملکرد، بیرون می‌آید. مهندسین بوگاتی گفته‌اند به همین راحتی و با فشار این کلید، شیرون سریع‌تر از ویرون سوپراسپرت، به سرعت 428 کیلومتر در ساعت می‌رسد. هرچند آنها زمان لازم برای رسیدن شیرون به این سرعت را اعلام نکرده‌اند؛ اما قول داده‌اند این خودرو، شتاب صفر تا 300 کیلومتر درساعت 13.6 ثانیه را ثبت کند.

آزمون کامل یک خودرو؛ کلام آخر

بوگاتی، شیرون را بیش از 500 هزار کیلومتر تست جاده‌ای کرده است تا از عمکرد 500 دستگاهی که از آن خواهد ساخت، اطمینان حاصل کند. آقای نتوشیل ادعا کرده:" در هنگام آزمون نمونه نهایی، هیچ خرابی یا نقص جزئی در شیرون دیده نشد و تمامی تست‌های استقامت آن به خوبی گذرانده شده است. شما می‌توانید تمامی سیستم‌های هوشمند کنترلی خودرو را خاموش‌ کنید و به حداکثر لغزش چرخ‌ها برسید. حتی در این حالت‌هم شیرون غیرقابل کنترل نیست، اما شما باید راننده‌ی قابلی باشید."

درپایان این مطلب علاوه بر والپیپرهای زیبایی از خودرو بوگاتی شیرون که با کیفیت بالا برای شما انتخاب شده است، فیلم کوتاهی از رانندگی و بررسی این خودرو در شرایط واقعی قرار داده شده که پیشنهاد می‌کنیم تماشای آن را از دست ندهید.

دانلود با کیفیت 360p    720p