فرادید؛ کتاب «چگونه به احساسات دیگران پی ببریم؟» نوشته‌ی پل اکمن، به توضیح درباره ریشه‌های واکنش‌های احساسی از خشم و ترس تا غم و شادی پرداخته و به منظور کمک به بهبود چهار مهارت اساسی در زمینه‌ی تشخیص و درک احساسات دیگران نوشته شده است.
به گزارش فرادید؛ پل اکمن، دانشمند آمریکایی در زمینه زبان بدن روانشناسی و انسان‌شناسی، سال‌ها به نقاط مختلف جهان سفر کرد و حتی در میان قبایل بدوی زندگی کرد تا به این اطمینان برسد که همه انسان‌ها مستقل از سن و رنگ و نژادشان، احساسات خود را به شکل یکسانی در چهره بروز می‌دهند.
مردی که بیش از 6 دهه از عمر خود را صرف مطالعه در مورد احساسات انسان‌ها و به طور خاص، «دروغ و فریب» در «گفتگو‌ها و ارتباطات و مذاکره» کرده است، حالا به عنوان قوی‌ترین انسان در تشخیص دروغ در جهان مشهور است.
پل اکمن تاکنون ده‌ها مقاله و کتاب معتبر تألیف کرده و او را در کنار داروین و فروید و بزرگانی مانند آن‌ها می‌بینیم.
آکمن با نوشتن این کتاب «چگونه به احساسات دیگران پی ببریم؟» به مردم در بهبود چهار مهارت اساسی کمک کرده است. این مهارت‌ها عبارتند از:
آگاهانه متوجه شوید چه زمانی در حال احساساتی شدن هستید، حتی قبل از حرف زدن و عمل کردن. بتوانید رفتارتان را در زمانی که احساساتی می‌شوید انتخاب کنید، به طوری که بدون آزار دادن دیگران به اهدافتان دست پیدا کنید. حساسیت بیشتری نسبت به احساسات دیگران پیدا کنیم و از اطلاعاتی که درباره احساسات دیگران دریافت می‌کنید با احتیاط استفاده کنید.
در حقیقت این مهارت‌ها چندان ساده به دست نمی‌آیند، اما اگر با پشتکار به تمرین‌هایی که پل آکمن در این کتاب داده است عمل کنیم، می‌توانیم آن‌ها را در خود پرورش بدهیم. وقتی این مهارت‌ها را در وجودمان پرورش بدهیم، کنترل بیشتری روی اعمال و افکار خودمان خواهیم داشت. علاوه بر این، می‌توانیم با آگاهی نسبت به احساسات دیگران داریم، عکس‌العمل نشان دهیم. چگونه به احساسات دیگران پی ببریم به ما کمک می‌کند روابط موفق‌تری داشته باشیم و چالش‌های رابطه را بهتر مدیریت کنیم.
این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟
کتاب چگونه به احساسات دیگران پی ببریم برای تمام افرادی است که دوست دارند روابط سازنده و سالمی با دوستان و آشنایان خود برقرار کنند.
بخشی از کتاب
تعداد کمی از روانشناسان، عمدتاً آن دسته که با زبان سر و کار دارند، از این موضوع شکایت دارند که کار ما در فرهنگ‌های باسواد، جایی که از مردم می‌خواهیم کلمه‌ای برای توصیف حالات احساسی چهره به کار ببرند، از فرضیهٔ مشترک بودن حالات چهره در بین همهٔ انسان‌ها حمایت نمی‌کند، چون کلمات مربوط به احساسات ترجمه‌های دقیقی در زبان‌های مختلف ندارند. البته نحوهٔ ارائهٔ احساسات در قالب کلمات، محصول فرهنگ است نه تکامل. ولی در مطالعاتی که امروزه در بیش از بیست فرهنگ باسواد غربی و شرقی انجام گرفته است، قضاوت اکثریت افراد هر فرهنگ دربارهٔ این‌که هر یک از حالات چهره نشان‌دهندهٔ کدام احساس هستند یکسان است. علی‌رغم مشکلات ترجمه، قضاوت اکثریت در مورد احساساتی که حالات چهره را نشان می‌دهند حتی در یک مورد هم با هم متفاوت نبوده است. هرگز؛ و البته، یافته‌های ما محدود به مطالعاتی نیست که در آن مردم باید تنها با استفاده از یک کلمهٔ واحد دربارهٔ عکس‌ها توضیح می‌دادند. ما در گینهٔ نو از داستان‌هایی دربارهٔ یک اتفاق احساسی استفاده می‌کردیم. همچنین از آن‌ها می‌خواستیم ادای احساسی خاص را دربیاورند؛ و در ژاپن در واقع خودِ رفتار‌های چهره را ارزیابی می‌کردیم، که این نشان می‌داد، عضلات یکسانی در چهره، به هنگام دیدن فیلمی ناخوشایند، به حرکت می‌افتاد، خواه این افراد امریکایی بودند و خواه ژاپنی.
منتقد دیگری تحقیقات ما در گینهٔ نو را به این دلیل که به جای استفاده از کلمات واحد، از داستان‌هایی برای توصیف موقعیت‌های اجتماعی استفاده می‌کردیم، بی‌اعتبار شمرده بود. این منتقد فرض را بر این قرار داده بود که احساسات خودِ کلمات هستند، که بدیهی است این‌طور نیست. کلمات نمایندهٔ احساسات هستند نه خود احساسات. احساسْ یک فرایند است، نوع خاصی از برداشت خودکار که تحت نفوذ گذشتهٔ فردی و تکاملی ما قرار دارد که طی آن حس می‌کنیم اتفاق مهمی در مورد رفاه و راحتی ما در حال رخ دادن است، و با مجموعه‌ای از تغییرات روانشناسانه و رفتار‌های احساسی شروع به نشان دادن واکنش در مقابل آن موقعیت خاص می‌کنیم. استفاده از کلمات تنها راهی برای مقابله با احساسات است، و ما وقتی احساساتی می‌شویم از کلمات استفاده می‌کنیم، ولی نمی‌توانیم احساسات را به کلمات محدود کنیم.
هیچ کس نمی‌داند هنگامی که حالت چهرهٔ کسی را می‌بینیم دقیقاً چه نوع پیامی را به طور خودکار دریافت می‌کنیم. من فکر می‌کنم کلماتی مانند خشم یا ترس پیام‌هایی نیستند که معمولاً وقتی در موقعیتی خاص قرار داریم منتقل می‌شوند. ما از این کلمات زمانی استفاده می‌کنیم که دربارهٔ احساسات حرف می‌زنیم. اکثر اوقات پیامی که دریافت می‌کنیم بیشتر شبیه چیزی است که در داستان‌هایمان داشتیم، نه کلمه‌ای انتزاعی، بلکه نوعی حس دربارهٔ این‌که فرد در مرحلهٔ بعدی چه کاری انجام خواهد داد یا چه چیزی باعث شده او چنین احساسی داشته باشد.
درباره نویسنده
پل اکمن (Paul Ekman؛ زادهٔ 15 فوریه 1934) یک دانشمند در زمینه زبان بدن روانشناسی و انسان‌شناسی اهل ایالات متحده آمریکا است.
بر اساس نظریه وی، در خصوص رفتار‌های ناخودآگاه مغز و تأثیر آن بر حالت‌های غیرارادی، سریال "به من دروغ بگو" (Lie to me) در سه سیزن در آمریکا ساخته شد. در حال حاضر بعد از انتشار صد‌ها مقاله، پل اکمن کتابی را به تازگی روانه بازار کرده‌است در خصوص "حرکت به سوی جهانی در شفقت " که در این کتاب اهمیت نوع دوستی در دنیای جهانی ما توضیح می‌دهد. پل اکمن این کتاب را پس از ساعت‌ها ملاقات و مذاکره با دالای لاما منتشر کرده‌است.
نام پل اکمن (Paul Ekman) را در بسیاری از کتب مرجع روانشناسی، در کنار داروین و فروید و بزرگانی مانند آن‌ها می‌بینیم. مردی که بیش از 6 دهه عمر خود را صرف مطالعه در مورد احساسات انسان‌ها و به‌طور خاص، «دروغ و فریب» در «گفتگو‌ها و ارتباطات و مذاکره» کرده‌است. او به قوی‌ترین انسان در تشخیص دروغ در جهان مشهور است.
آنچه که بین پل اکمن و دروغ، رابطه ایجاد می‌کند، سال‌های زیادی است که روی همه جنبه‌های آن، از جمله بروز بیرونی و نشانه‌های احساسی ناشی از دروغگویی در چهره وقت گذاشته و مطالعه کرده‌است. به همین دلیل است که حوزهٔ «تشخیص احساسات در مذاکره» معمولاً با معرفی پل اکمن و کار‌های او آغاز می‌شود.
