در نگاه اول این یک دیدگاه است که شاید درباره آن تندروی هم شده باشد؛ چراکه ایران انصافا از ولز بهتر بازی کرد. اما خود کلینزمن بعد از بالا گرفتن جنجال با عذرخواهی گفت که قصد توهین به ایران را نداشته و تنها درباره فوتبال حرف زده است. کاری با این موضوع نداریم که کی‌روش یک پست بلند بالا در شماتت ستاره سابق تیم ملی آلمان نوشت و از او خواست از سمتش در گروه مطالعات فنی فیفا استعفا دهد. خواسته‌ای که در یک بیانیه جداگانه توسط فدراسیون هم تکرار شد. همین‌که کلینزمن اظهاراتش را پس گرفت، انگار قبل از بازی حساس با آمریکا ایران حس پیروزی را تجربه کرد؛ اما حالا که مشخص شده حسرت صعود از مرحله گروهی جام 32تیمه ابدی شده است، شاید بد نباشد که صحبت‌های اسطوره فوتبال آلمان را بدون اینکه حس جریحه‌دار شدن غرور ملی فراگیر شود، مرور کنیم. تیم ملی در بازی با آمریکا یک نیمه زمان داشت تا یک گل به ثمر برساند. شاگردان کی روش اما به هردلیلی که می‌تواند نمایش خوب حریف باشد یا انفعال بازیکنان تیم ملی یا اتخاذ تاکتیک‌های اشتباه، بازی را باختند و هیچ گلی به ثمر نرساندند.
اما نکته‌ای که برای پرداختن به آن باید یک‌بار دیگر به حرف‌های کلینزمن رجوع کرد، اعتراضات بیش از اندازه کادر فنی و بازیکنان ایران به داور مسابقه بود. همه اینها را گفتیم تا به اینجا برسیم که اگر بازیکنان تا این اندازه مشغول جر و بحث با داور بر سر صحنه‌های مختلف نبودند، شاید شانس گلزنی بیشتری به‌وجود می‌آمد و ایران صعود می‌کرد. اوج این اعتراضات هم در لحظات پایانی رخ داد؛ جایی که مختصر شارژ مدافع آمریکا روی مهدی طارمی باعث شد تا مهاجم تیم ملی طبق عادت همیشگی روی زمین بیفتد؛ اما از چشم انصاف این صحنه پنالتی نبود. داور هم دستور به ادامه بازی داد؛ اما بازیکنان ایران پوستین را رها نمی‌کردند. حتی کار به اینجا رسید که رامین رضایین خطاب به داور شکل مستطیلی VAR را کشید و خواستار چک کردن کمک داور ویدئویی شد! صحنه‌ای که اصلا زیبنده جام جهانی نبود و جالب اینجاست که طارمی نه تنها در جریان بازی که پس از آن هم دست از سر متئو لاهوز، داور سرشناس مسابقه برنمی‌داشت.
این اتفاق اعتراض بیهوده به داور، یک بار در جریان بازی با ژاپن در جام ملت‌های 2019 گریبان تیم ملی را گرفت؛ اما انگار قرار نیست فوتبال ایران از این موضوع درس بگیرد. آن زمان که کی‌روش برای اولین بار هدایت تیم ملی را برعهده گرفته بود، مصادف شده بود با حضور خولیو ولاسکو در تیم ملی والیبال. درواقع کی روش و دستاوردهایش همواره با معمار نوین والیبال ایران مقایسه می‌شدند و حضور دو مربی سرشناس در ورزش ایران اتفاق بزرگی بود. آن زمان مهم‌ترین نقل قولی که از بازیکنان تیم ملی والیبال منتشر می‌شد، در این باب بود که ولاسکو اکیدا جر و بحث با داوران را ممنوع کرده؛ حتی اگر حق با تیم ایران باشد. این فرهنگ حرفه‌ای‌گری را ولاسکو در والیبال ایران جا انداخت و سرمربی آرژانتینی سال‌هاست که از والیبال ایران کوچ کرده اما میراثش همچنان ماندگار است. نقطه مقابل سرمربی پرتغالی‌ای که پس از 3سال به ایران بازگشت؛ اما اخلاق خودش و تیمش همچنان همان‌گونه است که بود!