مترجم : دکتر مژگان احمدپور - روانشناس و مدرس دانشگاه
تحریریه زندگی آنلاین : اگرچه قاعده کلی و خاصی را نمی‌توان برای رفت‌وآمد با خانواده همسر و سکونت در نزدیکی منزل خانواده‌ها تعیین کرد اما ترجیح بر آن است که زوجین مستقل باشند و اگر منزل آنها در نزدیکی محل سکونت خانواده همسر است، بتوانند با تعیین حدومرز، تعادل را در رابطه خود با خانواده همسر برقرار کنند تا شاهد دخالت‌های بی‌جا در زندگی مشترک نباشند.
تعیین چارچوب برای مدیریت رفت‌وآمد
همانطور که بیان شد نمی‌توان قاعده کلی برای رفت‌وآمد با خانواده همسر تعیین کرد اما باید برای این رفتارها حدومرزی داشت و زوجین باید پیش از ازدواج درباره این حدومرزها با یکدیگر صحبت کرده و در این راستا با هم به تفاهم برسند. زوجین باید در خصوص میزان رفت‌وآمدها، نحوه تعامل و... خود با خانواده همسر یک چارچوب کلی را تعیین کنند تا این رفت‌وآمدها کنترل شده باشد.
زیرا ترجیح بر زندگی مستقل زوجین جوان است، زوجین باید والدین را به‌عنوان حامی در کنار خود حفظ کرده اما در عین حال استقلال خود را نیز داشته باشند.
در این میان آنچه حائز اهمیت است این است که اگر منزل آنها در نزدیکی محل سکونت خانواده همسر است و یا در یک ساختمان با خانواده همسر زندگی می‌کنند، باید رفت‌وآمدهایشان با والدین همسر را مدیریت کرده و بدون هماهنگی و یا بیش از حد با خانواده همسر رفت‌وآمد نداشته باشند چراکه این امر می‌تواند منجر به دخالت‌های بی‌جا در زندگی مشترک شود.
بیشتربخوانید:
انتقال مستقیم گلایه‌ها به خانواده همسر، ممنوع
اگر اختلافی میان خانواده همسر با عروس و داماد ایجاد شد هر کدام از زوجین مسئول خانواده خودش است و اگر مساله‌ای میان زن یا شوهر با خانواده همسر پیش آمد، این همسر است که باید مشکل پیش آمده را در کمال احترام و بدون رودربایستی با خانواده خود مطرح کند چراکه انتقال مستقیم گلایه‌ها از عروس و داماد به خانواده همسر می‌تواند دلخوری‌ها را بیشتر کند.
از سویی دیگر زوجین باید در مسائل مختلف از والدین خود راهنمایی بگیرند و این به آن معنا نیست که مسائل زندگی مشترک را مستقیماً با آنها در میان بگذارند.
البته نمی‌توان بایدها و نبایدهای زیادی را برای همسر تعیین کرد اما با درک درست نسبت به رفتار و خلق خانواده همسر و در عین حال درک تفاوت‌های خانواده همسر با خانواده خود می‌توان با آنها راحت‌تر برخورد و حدومرزهای لازم را مشخص کرد.
زوجین جوان در ابتدای زندگی مشترک بسیار تمایل دارند که مستقل بوده و بدون دخالت خانواده‌ها زندگی کنند، شاید علت آن این است که آزادی عمل زوجین جوان در حضور والدین محدود می‌شود و از این‌رو است که همواره توصیه می‌شود زوجین حدومرز روابط با خانواده همسر را در همان ابتدای زندگی مشترک تعیین کنند. زوجین نباید زندگی مشترک خود را به خاطر دخالت‌های بیش از اندازه والدین همسر در معذوریت قرار دهند و اگر از رفتار و یا دخالت‌های خانواده همسر آزرده هستند باید در عین حفظ احترام این موارد را با بیان دلایل منطقی به همسر مطرح کنند.
بیشتربخوانید:
"درک" متقابل زوجین از یکدیگر
زن و شوهر اگر می‌دانند همسرشان به رفت‌وآمدهای زیادی با خانواده همسر تمایلی ندارد، باید او را درک کرده و برای این مساله در منزل تنش ایجاد نکنند چراکه اگر این رفت‌وآمدها با میل و رغبت انجام نشود تنها احساسات طرف مقابل را تحریک خواهد کرد.
این نکات را جدی بگیرید
یکی از مسائل مهم برای زوجینی که با خانواده همسر زندگی می‌کنند ضرورت حفظ حریم خصوصی است. برخی زوجین چنان نسبت به خانواده همسر و سکونت با آنها به اصطلاح "گارد" دارند که زندگی کردن با خانواده همسر یا در نزدیکی خانه آنها را یک "کابوس" می‌دانند، حال آنکه نباید زن یا شوهر را در دوراهی انتخاب بین خانواده خود یا همسر گیر انداخت، بلکه باید عروس و داماد حدومرزهای رابطه خود با خانواده همسر را مشخص کنند.
بیشتربخوانید:
کابوس زوجین – زندگی با خانواده همسر
بسیاری از زوجین زندگی با خانواده همسر یا در نزدیکی منزل خانواده همسر را "کابوس" می‌دانند، درحالی‌که باید دقت داشت همه خانواده‌ها مثل هم نیستند و ممکن است ترسی که از سکونت با خانواده همسر یا سکونت در نزدیکی آنها دارند، بی‌جا باشد.
زوجین تحت هیچ عنوانی نباید حریم خصوصی خود را از دست دهند، برخی از نکاتی که خانواده‌ها باید در نظر داشته باشند عبارتند از: بسیاری از خانواده‌هایی که فرزند و عروس یا دامادشان با آنها یک جا زندگی می‌کنند توجه ندارند که برای حفظ حریم خصوصی آنها پیش از ورود به اتاق زوجین باید اجازه بگیرند و بعد وارد حریم آنها شوند. در بسیاری از مواقع نیز ممکن است خانواده‌ها با نیت مثبت و به قصد کمک کردن در تصمیم‌گیری‌های دو نفره زوجین دخالت کنند که این امر ناخودآگاه اثر منفی بر کیفیت رابطه زناشویی و عشق میان عروس و داماد می‌گذارد و ممکن است حتی مساله به بحث‌وجدل کشیده شود چراکه سلیقه و تصمیمات زوجین با خانواده همسر بعضاً همخوانی ندارد.
بایدها و نبایدهای زندگی با خانواده همسر
زوجین نباید کمال‌گرا بوده و توقع بی‌نقص بودن از خانواده همسر داشته باشند. باید همواره این نکته را در نظر بگیرند که هر فردی نکات مثبت و منفی را توأمان با هم دارد و خانواده همسر نیز از این امر مستثنی نیستند. زوجین باید حدومرز میان خود و خانواده همسر را محترمانه تعیین کنند، در این راستا با یکدیگر صحبت کرده و به تفاهم برسند و حتی اگر با خانواده همسر زندگی می‌کنند ساعاتی را با همسر تنها بوده و بدون توهین کردن به خانواده‌ها درباره مشکلات زندگی با هم‌صحبت کنند.
از سویی دیگر قطع رابطه زوجین با خانواده همسر امریست مذموم، به عبارت دیگر زن و شوهر در عین حالی که باید صریح حرف و خواسته خود را از خانواده همسر مطرح کنند، نباید بحث ایجاد شده را به قدری طولانی کرده و ادامه دهند که تبدیل به پرخاشگری و توهین به خانواده همسر شود.
بیشتربخوانید:
عبور از کنار دلخوری‌ها
گاهی زوجین باید برخی مسائل زندگی را رها کرده و از کنار دلخوری‌ها عبور کنند، به این معنا که نباید بیش از حد در مسائل زندگی حساس و زودرنج بود. نباید درباره هر چیزی با خانواده همسر بحث شود و حرف دل را باید بدون توهین بیان کرد.
فداکاری بیش از حد ممنوع
فداکاری بیش از حد نیز در رابطه مشترک خوب نیست، برخی افراد به دلیل داشتن طرح‌واره ایثار بیش از حد منعطف بوده و بیش از خود به دیگران اهمیت می‌دهند.
بیشتر بخوانید:
سخن پایانی
نحوه رفتار زوجین با خانواده همسر به عوامل زیادی بستگی دارد، نباید فراموش کرد که خانواده‌ها پشتیبان زوجین و بهترین دلسوز برای آنها هستند اما به‌طور قطع باید حدومرزهای رابطه با آنها را رعایت کرد چراکه رابطه اجباری با خانواده همسر پیامدهای زیادی نظیر امکان ایجاد خصومت و بدبینی به همراه خواهد داشت. توجه به مشاوره گرفتن از روانشناسان متخصص برای بهبود رابطه زوجین با خانواده همسر یکی از مسائل ضروری است، طرفین نباید همسر را بین خود و خانواده‌اش درگیر کنند. همسر نمی‌تواند بین خانواده‌اش و همسرش صرفاً یکی را انتخاب کند. با تعیین حدومرز درست، می‌توان رابطه با همسر با خود و رابطه با خانواده همسر را متعادل نگه داشت.
