سرویس سیاست مشرق- بیستم آبان بنیاد نوبل با دعوت از خانواده نرگس محمدی و مهمانانی که علی‌الظاهر به ایران ارتباط دارند، جایزه صلح نوبل 2023 را به کیانا و علی رحمانی، فرزندان نرگس محمدی تحویل دادند.
بنیاد نوبل دشمنان ایران را به این مراسم فراخوانده و از سلبریتی فراری، شخصیت‌های سیاسی تا سران احزاب تجزیه‌طلب را مقابل دوربین رسانه‌های بین‌المللی و پادشاه نروژ نشانده است.
تقی رحمانی، همسر نرگس محمدی، که سابقه روزنامه‌نگاری هم دارد در این مراسم همراه دو فرزندش حاضر شده و در کنفرانس‌های خبری قبل و بعد مراسم نیز سخنرانی کرده است.
تقی رحمانی و فرزندانش در کنفرانس‌های خبری برای چندمین بار از مشقت‌های نرگس محمدی در زندان ایران سخن گفتند. آخرین باری که این موضوع را در رسانه‌ها مطرح کردند صدای خانواده پهلوی را درآورد. ادعای مصاحبه تلفنی نرگس محمدی با آنجلینا جولی، گفتگو با تلویزیون سراسری svt سوئد، (از طریق ارسال نامه به خارج از زندان) و قرائت پیام نرگس محمدی در مراسم نوبل (باز هم به صورت ارسال نامه)، همگی از مشقت‌های نرگس محمدی در زندان ایران است.
هفته‌ای نیست که در رسانه‌های معاند ادعای اعتصاب غذای نرگس محمدی، جزئیات گفتگوی این زندانی امنیتی با همبندی‌ها و یا ارسال بیانیه درباره موضوعات مختلف، مطرح نشود.
هرچند در این مراسم از مهمانانی دعوت شده که در یک نمایش رسانه‌ای اپوزیسیون را متحد به نمایش بگذارد، اما واکنش‌ها به این مراسم از سوی مخالفان نظام، چندان مثبت نبود. این بازتاب منفی منحصر به اهدای جایزه به شخصیتی همچون نرگس محمدی نبود، بلکه به تقی رحمانی و اظهاراتش و جز به جز رفتارهای فرزندان نرگس محمدی هم حمله شد.
تقی رحمانی در بخشی از سخنرانی خود نسبت به خروج دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور سابق آمریکا از برجام انتقاد می‌کند؛ در بخش‌هایی دیگر نسبت به سیاست آمریکا در منطقه از جمله حمله به عراق و همچنین نقض حقوق شهروندان فلسطینی توسط رژیم صهیونیستی، انتقاد می‌کند. همین کافی است تا اپوزیسیون به تقی رحمانی حمله کرده و او را اصلاح طلب و «صادراتی جمهوری اسلامی» بخواند.
یکی از مهمانان ویژه این مراسم پادشاه نروژ بود که به محض ورود به سالن، با خانواده نرگس محمدی دیدار می‌کند. این صحنه باعث شده تا سلطنت‌طلبان به فرزندان نرگس محمدی حمله کرده و این موضوع را با رفتارشان با خانواده پهلوی مقایسه کنند. پادشاهی‌خواهان حسادت خود را با فحاشی به خانواده نرگس محمدی ابراز کردند.
حواشی این مراسم تا بعد از اهدای جایزه ادامه پیدا می‌کند. وقتی زمان ضیافت شام بنیاد نوبل فرا می‌رسد، گلشیفته فراهانی به همراه دو سلبریتی، ترانه «امشب شب مهتابه» را بدون دقت و هماهنگی همخوانی می‌کنند. این اقدام به حدی در تاریخ این مراسم غیرمتعارف بوده که گلشیفته فراهانی خطاب به پادشاه نروژ می‌گوید «می‌داند رعایت آداب و پروتکل‌ها در این ضیافت چه اندازه مهم است اما شکستن قواعد، راه و رسم ما ایرانی‌ها است و کاری که نرگس محمدی کرده هم شکستن همه پروتکل‌ها است.»
گلشیفته فراهانی از قول خود در رسانه‌های بین‌المللی ایرانیان را به شکستن پروتکل و سنت‌ها شهره می‌کند. اما مشخص نیست که منظور وی از ایرانیانی که راه و رسمشان سنت شکنی است چیست! شاید منظور او اغتشاشگرانی است که قصد داشتند با قمه و مواد آتش‌زا در خیابان راه‌بندان کنند و یا با آتش زدن سرباز نیروی انتظامی انقلاب کنند.
مهمانان و برگزار کنندگان این مراسم هرگونه که تمایل داشتند، درباره مردم ایران و رخدادهای سیاسی این کشور، اظهارنظر کردند. در بخشی از معرفی رسمی نرگس محمدی، این زندانی امنیتی را «رهبر اغتشاشات پائیز 1401» اعلام می‌کند. موضوعی که بازهم فحاشی سلطنت‌طلبان و مخالفان نرگس محمدی را در پی دارد. البته از مهمانانی که دعوت شده بود انتظاری بیشتر از این نمیتوان داشت. این مهمانان عبارت‌اند از:
* مونا سیلاوی؛ دبیرکل حزب تجزیه‌طلب تضامن دموکراتیک اهواز
* عبدالله مهتدی، سرکرده گروه تجزیه‌طلب و تروریستی کومله
* مهرداد درویش‌پور، عضو گروهک مارکسیست و منحله «پیکار» بود که اکنون مقیم سوئد است و طرفداران حزب تجزیه‌طلب کومله هم به‌حساب می‌آید
* ریحانه طراوتی؛ خبرنگار و عکاس رسانه‌های بیگانه
* مرجان ابراهیمی، ملقب به مرجان ساتراپی، نویسنده و انیماتور داستان‌های مصور
* مهرانگیز کار، از فعالان سیاسی معاند، همان کسی که به بهانه خودکشی همسرش در حبس خانگی، 24 میلیون دلار از اموال بلوکه شده ملت ایران را به جیب زد.
رفتارهای سخیف بهمن کلباسی، روزنامه‌نگار معاند و ریحانه طراوتی در مراسم رسمی بنیاد نوبل
از حواشی دیگر این مراسم همخوانی سرود «آفتابکاران جنگل» توسط کاوه مدنی و شیرین عبادی است. سرود «آفتابکاران جنگل» که به سر اومد زمستون هم معروف است، نام یکی از سرودهای سازمان چریک‌های فدایی خلق ایران در دوران انقلاب اسلامی است که در آلبومی بنام «شراره‌های آفتاب» منتشر شده است.
متن این ترانه توسط سعید سلطان‌پور سروده شد و موسیقی آن با الهام از یک ترانهٔ فولکلور ارمنی با نام ساری سیرون یار sari sirun yar (یار زیبای کوهستان) توسط مهرداد برآن هارمونیزه و تنظیم گردید که با صدای داوود شراره‌ها و همراهی گروه کر انجمن دانشجویان ایرانیِ واشینگتن اجرا شده‌است. همچنین در کمپین انتخاباتی میر حسین موسوی برای انتخابات ریاست جمهوری سال 1388 از بازخوانی این سرود استفاده شده بود.
نکته جالب تر این است که چند ماه پیش احسان کرمی و برزو ارجمند که پس از اغتشاشات به صف سلطنت‌طلبان پیوسته بودند، سرود «آفتابکاران جنگل» را برای مبارزه با جمهوری اسلامی همخوانی کرده‌اند. این درحالی است که سعید سلطان‌پور اتفاقا این سرود را برای مبارزه با رژیم پهلوی تولید و ارائه کرده بود.
یکی از افرادی که در این مراسم حضور داشت و کمتر به آن توجه شد، کاوه مدنی بود. بعد از بازداشت شماری از متهمان جاسوسی از مراکز نظامی (در پوشش فعالیت‌های محیط زیستی) در اواسط زمستان 96، کاوه مدنی، معاون عیسی کلانتری، رئیس وقت سازمان حفاظت از محیط زیست نیز برای مدتی کوتاه بازداشت شد و پس از آزادی موقت، از کشور فرار کرد.
مدنی با جمعی بازداشت شده بود که درباره پرونده آنها گفته شد با هدایت افسران اطلاعاتی سیا و موساد مأموریت‌های سه گانه ای را شامل موضوعات زیست محیطی، نفوذ در جامعه علمی ایران و جمع آوری اطلاعات از اماکن حساس و حیاتی کشور از جمله پایگاه‌های موشکی، دنبال می‌کرده‌اند. برخی متهمان به انجام سفرهای متعدد به سرزمین‌های اشغالی از جمله به منظور شرکت در کنفرانس «منارید» که با حضور افسر اطلاعاتی موساد در رژیم صهیونیستی برگزار شده، اقرار و اذعان کرده‌اند.
در سال 1401 با حکم معاون سازمان ملل متحد، کاوه مدنی، به عنوان رئیس موسسه آب، محیط زیست و سلامت دانشگاه سازمان ملل متحد معرفی شد.
