روستای اشیان یا تابلوی نقاشی؟

اگرچه در طول سفرها باید زمانی را به بازدید جاذبه‌‌‌های دیدنی مقصد اختصاص داد و با یک برنامه‌‌‌ریزی اصولی در یک زمان کوتاه از تمام دیدنی‌‌‌های آن بازدید کرد که شاید دیگر فرصتی برای تماشای این مقصد به دست نیاید. اما اضطرابی که برای پیش رفتن این برنامه‌‌‌ها و دائم در تلاطم بودن در یک سفر وجود دارد و فرصتی برای استراحت باقی نمی‌‌‌گذارد تا حدودی با اصل سفر که برای رسیدن به آرامش و فارغ شدن از استرس و تلاطم است در تضاد است. سفر به‌ویژه «سفرهای کوتاه آخر هفته» یعنی قرار گرفتن در مسیری که بتواند تمام استرس‌‌‌ها و اضطراب‌‌‌های طول هفته را بگیرد و در یک منطقه امن و مملو از سکوت ذهن را آرام کرده و انرژی صدچندانی را برای شروع هفته‌‌‌ای جدید در روح و جانمان تزریق کند.

به همین منظور شاید بهتر باشد به‌‌‌جای سفر به مقاصد شلوغ و همیشگی، دل به جاده‌‌‌ها سپرد و به روستاهایی بکر و ناب که هنوز طبیعتش دست نخورده باقی مانده، حرکت کرد. اگرچه بسیاری از مقاصد به‌‌‌دلیل ورود بیش از حد گردشگران یا سهم‌‌‌خواهی بسیاری از افراد از آن مقصد و ساخت‌وسازهای بی‌‌‌رویه و تکه تکه کردن زمین‌‌‌ها، آسیب‌‌‌های بسیاری دیده‌‌‌اند و دیگر مقاصد بکر به راحتی قابل دسترسی نیستند، اما با وجود این هنوز برخی از مناطق به لطف ناشناخته ماندنشان، فرصتی را برای یک سفر دو روزه آخر هفته برای ریلکس کردن و حظ بردن از یک طبیعت بی‌نظیر فراهم می‌‌‌کنند.

طبیعت گیلان به سرسبزی و بکر بودن شهره عام است و این سرسبزی و بکری شاید در شرق گیلان بیش از پیش خود را نشان می‌‌‌دهد. اگرچه این منطقه نیز طی سال‌‌‌های اخیر به‌‌‌شدت مورد هجوم ویلاسازان و غیربومی‌‌‌ها و ساخت‌وسازهای بی‌‌‌رویه قرار گرفته است، اما هنوز مناطق بکر و دست نخورده‌‌‌ای وجود دارد که می‌توان دل به جریان مسیر داد و در سکوتی محض که با موسیقی بی‌‌‌نظیر طبیعت عجین شده، به آرامشی مطلق رسید. شاید اسم اطاقور را شنیده باشید، شهری بسیار زیبا با طبیعتی بی‌‌‌نظیر که کوه‌‌‌های بلند و باغ‌‌‌های چای همیشه سبز آن در کنار شالیزارهای پلکانی آن چشم هر بیننده‌‌‌ای را ساعت‌ها خیره می‌‌‌کند. طبیعتی که در تمام فصول منظره خاص و منحصربه‌فردی را به تصویر می‌‌‌کشد.

اما شاید یکی از دلایل شهرت این شهر بر زیبایی‌‌‌اش به دلیل وجود روستاهای بسیار زیادی است که هر کدام از آن ویژگی خاص خود را دارد و هر روستا را شاید بتوان به شکلی متفاوت توصیف کرد. یکی از روستاهای بکر و منحصر به‌‌‌فرد این شهر، روستای «اشیان» است که با وجود نزدیک بودن به شهر اما طبیعت بکر خود را آنچنان حفظ کرده که گویی به تماشای تابلوهای نقاشی مشغول هستی. هنرمندان و نقاشان بسیاری برای کشیدن تابلوهای نقاشی خود از این روستا الهام می‌‌‌گیرند و پس از ساعت‌ها تماشای منظره بی‌‌‌نظیر «اشیان» قلم‌‌‌ها را بر بوم نقاشی‌‌‌های خود، به حرکت در می‌‌‌آورند و طبیعتی منحصر به‌فرد را به‌‌‌تصویر می‌‌‌کشند. روستایی جنگلی که رودی از کنار آن رد می‌شود و در جای جای آن طبیعت جنگلی برای کمپ کردن و قدم زدن در جنگل از لابه‌‌‌لای درختانی بلند که گویی تا به آسمان می‌‌‌رسند، مهیاست. درختان بلندی که در تمام فصول، زیبایی خاص خود را دارد و حالا در زیباترین فصل سال یعنی «بهار» زیبایی را «به نهایت» به تصویر می‌‌‌کشد و اینک زمان مناسبی برای قدم زدن در این روستای بی‌‌‌نظیر، گفت‌وگو با مردم بی‌نهایت خونگرمش، تماشای شالیزارهای بسیار زیبای آن، و گوش سپردن به جریان رودی پلکانی که آب آن از لا‌‌‌به‌‌‌لای سنگ‌ها عبور می‌‌‌کند، فراهم است.

در این روستا هم می‌توان در محیط جنگلی آن کمپ زد و صبح با صدای زیبای پرندگان  و طبیعتی بی‌‌‌نظیر از چادرها بیدار شد و هم می‌توان در خانه‌‌‌ای روستایی که مردمش آن را در اختیار مسافران قرار می‌‌‌دهند اقامت کرد و از غذاهای خوشمزه گیلانی در کنار میزبان بهره برد و تجربه ناب یک زندگی روستایی را به‌‌‌دست آورد. علاوه بر این سکوت و آرامش روستا در کنار طبیعت فرازیبای آن، فرصتی را برای مدیتیشن و رهایی از تمام استرس‌‌‌ها و دغدغه‌‌‌هایی که زندگی شهری مدرن به زندگی بشری وارد کرده، فراهم می‌‌‌کند.

اما، سفر به «اشیان» زمانی مملو از تمام این زیبایی‌‌‌ها بسان تابلوهایی نقاشی است که همچنان دست‌‌‌نخورده و بکر باقی بماند و گردشگران در جست‌وجوی سهم‌‌‌خواهی از طبیعت آن برنیایند یا با ورود به این روستا به طبیعت آن آسیبی نرسانند. در واقع برای بکر ماندن اشیان و برخورداری همه از تماشای زیبایی‌‌‌های آن، مسافران نباید ردپایی از خود باقی بگذارند و پس از خروج از روستا همه چیز به همان شکلی که بود، باقی بماند.  اگرچه ورود بیش از حد به یک منطقه، خود یکی از عوامل آسیب‌‌‌زا به منابع طبیعی و محیطی یک مقصد است، اما بیش از آن، ردپاهایی که از خود باقی می‌‌‌گذاریم، یک روستا را از بکری و زیبایی خارج می‌‌‌کند و طبیعت زیبا و حیات وحش و حتی زندگی جوامع محلی را با تهدید مواجه می‌‌‌کند. برای آتش روشن کردن نیازی نیست زمین را سوزاند و شاخه‌‌‌های درختان را قطع کرد. کافی است قبل از سفر، ظرف‌های مخصوص آتش زدن را تهیه کرد و آن را در جنگل برای آتش زدن استفاده کرد یا در صورت اضطرار و نبود امکانات لازم، فقط در جاهایی که قبلا آتشی روشن شده و آثارش باقی است، استفاده کرد.

زیرا آتش خود به تنهایی یکی از عوامل مخرب و آسیب‌‌‌زا به زمین و طبیعت است که جانوران زیر خاک را مورد تهدید قرار می‌‌‌دهد و حیات را از آنها می‌گیرد. همچنین به همراه داشتن کیسه زباله آنچنان سخت و جاگیر نیست که منجر به رهاسازی زباله‌‌‌ها در طبیعت شود یا وقتی طبیعت به زیباترین شکل خود موسیقی دلنواز خود را پخش می‌‌‌کند و آهنگ زیبای آن تا روح و جان انسان نفوذ می‌‌‌کند دیگر نیازی به پخش موسیقی با صدای بلند نیست. این طبیعت زیبا، میراثی از گذشتگان به ماست و قرار است میراث ما برای آیندگان باشد. پس باید همچنان بکر و دست نخورده باقی بماند و حتی بهتر از گذشتگان به نسل‌‌‌های آینده تحویل دهیم تا آیندگان هم فرصت تماشای این حجم از زیبایی را به دست آورند.

اگر می‌‌‌خواهید از طبیعتی بکر و زیبا و آرام بهره‌‌‌مند شوید و تعطیلات آخر هفته خود را در سکوت و آرامش بگذرانید و از همه دغدغه‌‌‌ها و استرس‌‌‌های زندگی شهری رها شوید و اگر عاشق طبیعت هستید و می‌‌‌دانید که چگونه از آن محافظت کنید که هیچ ردپایی از خود باقی نگذارید، خود را به شرق گیلان و شهر لنگرود برسانید. از جاده لیلاکوه به سمت کومله و از آنجا به سمت اطاقور حرکت کنید. در ابتدای شهر اطاقور قبل از رسیدن به پل از جاده سمت راست که به سمت لاهیجان می‌‌‌رود، پیش بروید و «اشیان» اولین روستایی است که در این مسیر قرار دارد و با گذشتن از پل اشیان وارد تابلوهای نقاشی شوید.