ماهان شبکه ایرانیان

در بزرگداشت کیارستمی مطرح شد:

نقش مدیریت فرهنگی در پیدایش کیارستمی/ سینما جایِ «شدن» است

محمدرضا اصلانی و ابراهیم فروزش کارگردانان سینما در مراسم بزرگداشت عباس کیارستمی از ویژگی های وی سخن گفتند.

نقش مدیریت فرهنگی در پیدایش کیارستمی/ سینما جایِ «شدن» است

به گزارش خبرنگار مهر، مراسم بزرگداشت زنده یاد عباس کیارستمی روز گذشته 12 تیر ماه با حضور هنرمندانی چون محمدرضا اصلانی، ابراهیم فروزش، حبیب رضایی، جابر قاسمعلی و ... در خانه هنرمندان ایران برگزار شد.

کیوان کثیریان اجرای این مراسم را برعهده داشت و در ابتدا از افتتاح سینماتک خانه هنرمندان با فیلم «جاده» کیارستمی یاد کرد و اینکه او نسخه فیلم را برایش فرستاده است و حتی پول آژانس را هم حساب کرده بود.

محمدرضا اصلانی مستندساز اولین کسی بود که پشت تریبون قرار گرفت و با اشاره به ویژگی های کیارستمی عنوان کرد: خوشحالم که این همه مشتاق می تواند در این سالن جمع شوند چرا که جهان فرهنگی ما به زنده یاد کیارستمی مدیون است.

وی ادامه داد: من می خواهم از نکته ای بگویم که اغلب مغفول است و آن نقش مدیریت فرهنگی در هدایت افرادی چون کیارستمی است.

اصلانی با اشاره به تاریخچه ای از افتتاح بخش سینمای کودک در کانون پرورش فکری کودکان عنوان کرد: افرادی مثل کیارستمی به کانون آمدند و ابتدا به ساختن کارهای خلاق تبلیغاتی اقدام کردند. اگر آن زمان مدیران کانون نبودند شاید کسانی مثل کیارستمی در مسیر فیلمسازی قرار نمی گرفتند و به طور مثال نمی توان نقش کسانی مثل ابراهیم فروزش را نادیده گرفت.

وی یادآور شد: کانون پرورش فکری کودکان در آن زمان توانسته بود اعتباری جهانی کسب کند که مرهون همین مدیریت فرهنگی در آن نهاد بود. کیارستمی به همت چنین مدیریتی آزاد بود که اگر امشب فکری دارد بتواند آزادانه آنچه را که می خواهد، بسازد.

بعد از سخنان وی فیلم کوتاه «مرا به خانه ببر» ساخته عباس کیارستمی به نمایش درآمد.

در ادامه این مراسم ابراهیم فروزش با تشکر از سخنان محمدرضا اصلانی به فیلم های کیارستمی و اثر به نمایش درآمده او اشاره و بیان کرد: از اولین کارهای ساده و تاثیرگذار کیارستمی «نان و کوچه» بود که این فیلم «مرا به خانه ببر» مرا به یاد آن فیلم انداخت.

وی ادامه داد: در این یک سال حرف های بسیاری درباره کیارستمی بیان شده است و این به دلیل شخصیت کیارستمی است که به قول شعر معروف که می گوید «رفت اما ماند» بعد از رفتنش هنوز مانده است. من و کیارستمی با هم دوست بودیم و گاهی درد و دل هایی با هم می کردیم. او حرف های زیادی داشت که در نقاشی ها، عکس ها و علی الخصوص در فیلم هایش که جهانی شده اند آنها را بیان می کرد و من می دیدم که چقدر زیبا دنیا را می شکافد و به درون هر چیزی وارد می‌شود.

این کارگردان سینما در پایان با اشاره به یکی دیگر از ویژگی های کیارستمی یادآور شد: گاهی در پروژه ای من به کیارستمی می گفتم این کار نمی شود اما او بیان می کرد که سینما جای شدن است و جایی نیست که ما از چیزی بگذریم و بگوییم این نمی شود.

قیمت بک لینک و رپورتاژ
نظرات خوانندگان نظر شما در مورد این مطلب؟
اولین فردی باشید که در مورد این مطلب نظر می دهید
ارسال نظر
پیشخوان