زمانی که فرزندتان به سنین نوجوانی قدم می گذارد ، شاید مواقع بسیاری را تجربه کرده باشید که مصرانه از او درخواست می کنید در فعالیتهای خانوادگی شما را همراهی کند . اکثر مواقع ، وقتی فرزند نوجوانتان در کنار شما جای می گیرد ، مدام از شما و از زندگی خویش بهانه جویی کرده و همه چیز زندگی را محنت بار و پوچ و غم انگیز می پندارد و در هر کاری ، چیزی برای شکوه و گلایه پیدامی کند . مثلا" ممکن است فرزند نوجوانتان سلیقه شما را در چیزهایی که می خرید قبول نداشته باشد و یا تمام مسافرتی را که با هم سپری کردید ، بی اهمیت و حتی مسخره بداند . ممکن است شما را بدترین والدین دانسته و از زندگی خودش نیز ابراز بیزاری کند .
احتمالا" به زمانی که فرزندتان با اشتیاق در فعالیتهای روزانه به شما ملحق می شد ، حسرت می خورید . پیش از این وقتی با هم بیرون می رفتید ، در هر صورت لحظات خوب و خوشی را سپری می کردید .ولی اکنون با نوجوانی لجوج ، پرخاشگر و پر شور روبرو هستید و هر چه تلاش می کنید نمی توانید در هیچ زمینه ای با او رابطه برقرار کنید . معمولا" در این مواقع والدین قبل از هر چیز ، همه تقصیر را متوجه خود ساخته و از خود می پرسند که چه اشتباهی مرتکب شده اند و در این اندیشه اند که چگونه آن کودک آرام جای خود را به نوجوانی لجوج و پرخاشگر داده است .
مسئولیتهای بیشتری را به او محول کنید و بگذارید او بیش از پیش در موارد شخصی زندگی خود تصمیم گیرنده باشد . در واقع در حالی که یاور و همراه او هستید ، فضای کافی برای رشد را در اختیارش بگذارید .
قبل از هر چیز بدانید که نباید نا امید یا عصبانی شوید . باید به خاطر داشته باشید که تقریبا همه نوجوانان دنیا زندگی ناآرام و همراه با افسردگی را سپری می کنند و آرزو دارند که همه چیز اطراف آنها از والدینشان گرفته تا دوستان و ظاهر و اندامشان متفاوت از آنچه که هست می بود . معمولا" نوجوانان هر چیزی را که ارتباطی با دنیای کودکانه دارد پس می زنند . آنها دیگر نمی خواهند که شما برایشان کاری انجام دهید و یا در فعالیتهای ورزشی آنها حضور داشته باشید . دیگر به نصیحتهای شما اهمیت نمی دهند. زیرا از نظر آنها توجه کردن به حرفهای والدین ، نشان دهنده این است که آنها هنوز بزر گ نشده اند .
احساسات و عواطف نوجوانان دائما" در حال نوسان است ، چر اکه در این زمان ، نوجوان سعی می کند استقلال بیشتری یافته و شخصیت خود را پیدا کند . امروز نوجوان شما در چه جایگاهی قرار دارد و شما چه انتظاری از موقعیت آینده او دارید . برای یک لحظه به این تغییر بزرگ فکر کنید . شما باید تمام فضاهای متفاوتی را که فرزند شما آنها را تجربه می کند و تصمیماتی که می بایست فرا بگیرد را مد نظر بگیرید . دختر یا پسر شما می بایست همه چیز را از شستن لباسها گرفته تا به دست آوردن معاش و حفظ روابط فردی و شخصیتی ، فرا بگیرد . او باید در مورد ادامه تحصیل در دانشگاه ، رشته تحصیلی ، حرفه ای که می خواهد دنبال کند و دانشگاهی که می خواهد در آن تحصیل کند ، تصمیم گیری کند . او گواهینامه رانندگی می گیرد تا به جای همراهی با دیگر اعضای خانواده بتواند به تنهایی لحظات بیرون از خانه را آنطور که می خواهد سپری کند .
هرگزآنها را دست کم نگیریم ،و در عین حال از آنها انتظارات بیش از حدی که سبب خودداری و سرخوردگی آنها در تصمیم گیری می گردد ، نداشته باشیم .
به منظور ایجاد روابط خوب با نوجوان خود ، شما می بایست این تغییرات روانی را که فرزندتان در جریان آنها قرار می گیرد بشناسید . سعی کنید مسئولیتهای بیشتری را به او محول کنید و بگذارید او بیش از پیش در موارد شخصی زندگی خود تصمیم گیرنده باشد . در واقع در حالی که یاور و همراه او هستید ، فضای کافی برای رشد را در اختیارش بگذارید .
به جای اینکه به فرزندتان دستور دهید و انتظار اطاعت از سوی او داشته باشید ، می توانید با روشی مدبرانه ، شاهد روابط بهتری با فرزندتان باشید .
در این دوره متفاوت ، شما می توانید با پنج راه نه چندان دشوار ارتباط بهتری با فرزندتان برقرار کنید :
قبل از هر چیز سعی کنید طبق شخصیت فرزندتان با او رفتار کنید .
دوم اینکه ابتدا نظر او را بپرسید .
و سوم اینکه در صدد داوری بر اشتباهات او نبوده و آن اشتباهات را بزرگ و پیچیده نکنید ، در عوض سعی کنید فرزندتان را در جهت حل مشکلات یاری نمایید .
همیشه و همه جا زمانی را صرف گوش دادن به سخنان او کنید .
و در آخر اینکه ، حضور فعال خود را در زندگی نوجوانتان حفظ کنید .
در طول این دوره که فرزند شما تزلزل شدیدی را تجربه می کند ، اهمیت زیادی دارد که دقت و توجه خود را به فرزندتان نشان دهید . به علاوه اگر شما قادر باشید فرزندتان را در مسیر مناسب و درست سوق دهید ، او توجه شما را در صحت و ایمنی خود ارزشمند تلقی خواهد کرد . نوجوانی که در سایه حمایت شما اعتماد به نفس کافی را کسب می کند راحتتر و آگاهتر با شرایط جدید روبرو شده و متحمل مشکلات کمتری نسبت به نوجوانی می گردد که احساس می کند باید بار همه مشکلاتش را به تنهایی به دوش بکشد . به عنوان پدر یا مادر ، ما می بایست زمانی که فرزندمان مرتکب خطایی می شود در کنارشان باشیم. ما باید همواره نوجوانانمان را ترغیت و حمایت کنیم و به آنها بیاموزیم که اعمال امروز آنها در زندگی فردایشان به صورت مستقیم تاثیر گذار خواهد بود .
منبع: parentingateenager.net/خ
