گروه سیاسی - رجانیوز، حدود دو سال و نیم از ماجرای پر حاشیه دفن شهدای گمنام در یزد و مانع تراشی های مسئولین می گذرد. دولتی ها یک بار می گفتند دفن شهدا به میراث تاریخی ضربه می زند و یک بار نیز بهانه می آوردند که یونسکو در صورت دفن شهید در امیرچخماق مانع ثبت جهانی این اثر تاریخی می شود.
اما اصرار جوانان دارالعباده و دفن غریبانه دو تن از آنها مسئولین را وادار به عقب نشینی و پذیرش دفن همه شهدا در جلوی امیرچخماق کرد. حالا سال ها از ماجرای مظلومیت شهدای گمنام دارالعباده می گذرد شهر یزد نیز ثبت جهانی شده است.
سردار باقرزاده رئیس بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس در مطلبی با اشاره به حاشیه های دفن شهدای گمنام در یزد نوشت:« زمانیکه می خواستیم درمیدان امیرچخماق یزد شهدای گمنام را خاکسپاری کنیم جریان اصلاح طلب با سردمداری میراث فرهنگی به بهانه اینکه تدفین شهدای گمنام مانع ثبت جهانی امیرچخماق می شود هیاهو به راه انداختند وباجوسازی بدنبال جلوگیری ازاین کاربودند،فارغ از اینکه کُلّ شهریزد قراراست ثبت جهانی شود وحالا معلوم شدکه همه آن سروصداها بی جا بوده است.»
به گزارش رجانیوز، ماجرا ازین قرار است که در آستانه شهادت امام رضا(ع) در سال 1393 قرار بود مردم مومن یزد پس از حدود 2 دهه انتظار، میزبان 8 شهید گمنام باشند، شهدایی که جانشان را در راه دفاع در برابر حمله دشمن متجاوز و پاسداری از اسلام و قرآن وانقلاب فدا کرده بودند. پاسداشت کسانی که جان خود را در مسیر میهن می دهند در کشورهای مختلف دنیا مرسوم است اما عرق مذهبی وانقلابی شهدا در ایران مساله را معنوی و زیباتر کرده است.
همه‌چیز برای یک مراسم آبرومند و پرشکوه در شأن شهیدان آماده بود. از مدت‌ها قبل مکان‌یابی مناسبی برای آرامگاه ابدی این عزیزان انجام شده بود و همه مقدمات به خوبی فراهم شده بود.
اما در کمال تعجب و درست پس از انتقال پیکر این شهدای عزیز و گمنام به یزد، ناگهان مسئولان میراث فرهنگی و برخی مسئولان استانی بنای خلف وعده و ناسازگاری گذاشته و اعلام کردند اجازه دفن شهدا در محلی که از قبل مورد توافق قرار گرفته بود را نمی‌دهند.
اما بهانه این کار چه بود؟
آنها که مانع وصال مردم یزد با فرزندان گمنامشان بودند، اینگونه بهانه می‌آورند که محل دفن یعنی میدان امیر چخماق «میراث تاریخی» است و دفن شهیدان در آن، به هویت بنای تاریخی لطمه می‌زند و مانع ثبت آن در یونسکو می‌شود! این بهانه تراشی برای مردم عاشق این شهر به هیچ عنوان پذیرفتنی نبود چرا که این سوال مطرح می شد که مگر افرادی که در این جهاد جان خود را از دست داده اند ارزشی کمتر از امیرچخماق دارند.
همزمان تابش نماینده اصلاح‌طلب مجلس شورای اسلامی در فیس‌بوک خود نوشت: «...جناح مقابل را شکست بدهید و نگذارید شهدا را دفن کنند...!» رسانه های مختلف صهیونیستی، انگلیسی و آمریکایی نیز در کمک به اصلاح طلبان وارد میدان شدند و به توهین و شبهه پراکنی بیشتر دست زدند.
مسئولین دولتی سپس پیشنهاد دفن شهدا در مکانی پشت امیرچخماق را دادند که بعدا مشخص شد این مکان نه تنها مخروبه است که غصبی نیز می باشد.
این وضع برای مردم قابل تحمل نبود. آنها حدود 2 دهه انتظار نکشیده بودند تا امروز با مانع‌تراشی و لجبازی کسانی که به نظر نمی‌رسد بهره‌ای از جنگ و جهاد برده باشند و در اثر قلب ملاک‌ها و معیارها بر کرسی‌ها تکیه زده‌اند، باز هم توفیق میزبانی شهیدان را از دست بدهند.
از این رو جوانانی که نگران شرمندگی در پیشگاه شهیدان بودند و می‌ترسیدند توفیق میزبانی شهدا را از دست بدهند، 2 شهید را غریبانه و مظلومانه دفن کردند. دفن غریبانه 2 شهید گمنام خشم عمومی از کسانی که مانع دفن شهیدان شده بودند را افزایش داد و آنها را وادار به تمکین و تسلیم به خواست مردم کرد.
فردای آن روز همگان شاهد یکی از بزرگترین و باشکوه‌ترین اجتماعات مردم دارالعباده یزد در تشییع و تکریم شهیدان گمنام بودند تا ثابت شود آنها که مدعی بودند «مردم یزد» با دفن شهیدان مخالفند، دروغگویانی هستند که نیات شوم خود را پشت اسم و عنوان مردم پنهان می‌کنند و شهدا را وسیله‌ای برای دستیابی به اهداف خود قرار داده‌اند.
حالا دو سال و نیم از رویارویی مردم آتش به اختیار و انقلابی یزد با مسئولینی که با فراموشی ارزش ها مخالف دفن شهدا در امیرچخماق بودند مشخص شد نه تنها بهانه ثبت امیرچخماق وجود نداشته که ماجرا مربوط به ثبت جهانی یزد بوده است وحتی این مساله و دفن شهدا هیچ تاثیردر آن نداشته است بلکه بهانه ای بوده تا مردم دارالعباده از حضور شهدا در شهر خود محروم شوند.
مساله ای که بنگاه خبرپراکنی دستگاه سلطنتی انگلیس نیز به آن اعتراف کرد و در گزارشی به بی جا بودن آن بهانه ها اشاره کرد.
