لیکن پلان یک بیماری التهابی پوست و دهان است که حدود یک تا دو درصد جمعیت را درگیر می‌کند. لیکن پلان یک بیماری عفونی نیست و سرایت آن از شخصی به شخص دیگر غیرممکن است. همچنین این بیماری سرطان نیست و به نظر نمی‌رسد توارث و تغذیه در ایجاد آن نقشی داشته باشد. لیکن پلان نوعی بیماری التهابی است که پوست، دهان یا هر دو را درگیر می‌کند. در این بیماری ممکن است پوست ناحیه تناسلی نیز درگیر شود. لیکن پلان پوست هر دو جنس را به طور یکسان مبتلا می‌کند ولی نوع دهانی آن در خانم‌ها دو برابر مردان دیده می‌شود و همچنین در سنین میانسالی شایع‌تر است. علت ایجاد این بیماری هنوز معلوم نیست. به‌طور معمول ظاهر مشخص لیکن پلان تشخیص آن را آسان می‌سازد ولی گاهی ممکن است برای تایید تشخیص نیاز به بیوپسی وجود داشته باشد. لیکن پلان پوستی به‌طور معمول مشکلاتی در فرد ایجاد می‌کند که درمان را ایجاب می‌کند. اگر خارش شدید وجود داشته باشد باید به رفع آن کمک کرد. خیلی از موارد لیکن پلان در ظرف مدت دو سال بهبود می‌یابند و سبب ایجاد لکه‌های قهوه‌ای رنگ در محل ضایعات می‌شوند که ممکن است به مروز زمان بدون درمان کمرنگ‌تر شوند. حدود یک پنجم بیماران دچار حمله دوم لیکن پلان می‌شوند.
هنوز درمان قطعی برای لیکن پلان وجود ندارد ولی اغلب می‌توان خارش بیمار را کنترل کرد و ظاهر ضایعات را بهبود بخشید. از آنجا که تظاهرات این بیماری در افراد گوناگون متفاوت است هیچ درمانی را نمی‌توان به عنوان درمان قطعی و کامل در مورد همه بیماران اعمال کرد.
درمانی که به صورت شایع‌تر و رایج‌تر استفاده می‌شود شامل استفاده از کرم‌ها و پمادهای کورتیکواستروئید موضعی یا سایر داروهای ضد التهاب و آنتی هیستامین‌های خوراکی است. موارد شدیدتر بیماری ممکن است نیاز به داروهای قوی‌تری مانند کورتیزون خوراکی و یا PUVA درمانی داشته باشند. ممکن است ضایعات جدید در محل‌های آسیب دیده پوست ایجاد شوند. بنابراین بیمار باید از ایجاد صدمات پوستی اجتناب کند.
در بیماران مبتلا به لیکن پلان دهانی ممکن است خطر سرطان دهان کمی بیشتر باشد. به همین علت قطع مصرف الکل و محصولات تنباکو و توتون که خود سبب افزایش خطر ابتلا به سرطان‌های دهانی می‌شود عاقلانه است و بیمار باید هر ماه تا 12 ماه به متخصص پوست مراجعه کند.
غذاهای تند و ادویه‌دار، مرکبات، محصولات گوجه‌فرنگی، نوشیدنی‌های محتوی کافئین مانند قهوه، کولا و غذاهای ترد مانند تست و چیپس می‌توانند سبب تشدید لیکن پلان دهانی به خصوص در صورت وجود زخم‌های باز در دهان شوند.
لیکن پلان می‌تواند قسمت‌‌های مودار مانند پوست سر را به شکل نادر درگیر کند. به این نوع از درگیری لیکن پلانوپیلاریس گفته می‌شود و می‌تواند سبب ایجاد قرمزی، تحریک و در بعضی موارد ریزش موی دایمی شود.
منبع:www.salamat.com
/خ
