کلونازپام و آلپرازولام متعلق به گروه داروهایی به نام بنزودیازپین می باشند که اغلب برای درمان اضطراب استفاده می شوند. این مقاله در رابطه با مقایسه ی دو داروی کلونازپام و آلپرازولام می باشد.
اساسا کار بنزودیازپین ها کند کردن سیستم عصبی مرکزی می باشد. آتیوان (لورازپام)، لیبریوم (کلردیازپوکساید هیدروکلرید)، سراکس (اگزازپام)، والیوم (دیازپام)، زاناکس (آلپرازولام) و غیره برخی از داروهای تجویز شده ی رایج متعلق به این گروه از داروها می باشند. این داروها معمولا برای درمان اختلالات اضطراب، بی خوابی و اضطراب مرتبط با بیماری های خاص، اختلالات تشنجی و غیره تجویز می شوند. اگرچه بنزودیازپین ها اثرات مشابهی را بر سیستم عصبی مرکزی می گذارند، اما آن ها ممکن است بر اساس طول مدت اثر مشاهده شده به داروهای کوتاه اثر، متوسط اثر و بلند اثر طبقه بندی شوند. آلپرازولام به عنوان یک داروی کوتاه اثر در نظر گرفته می شود، در حالی که اعتقاد بر این است که کلونازپام دارویی با تاثیر طولانی می باشد. این داورها عمدتا برای درمان کوتاه مدت اختلالات اضطرابی و یا اضطراب حاد استفاده می شوند. لازم به ذکر است که مصرف طولانی مدت آن ها می تواند منجر وابستگی به این داروها گردد که باعث ایجاد اثرات سوء می گردد.
این داروها توسط افزایش اثر گاما آمینوبوتیریک اسید که به عنوان بازدارنده ی انتقال عصبی عمل می کند، کار کرده و به القاء خواص آرام بخش، ضد اضطراب، شل شدن عضلات و ضد تشنج کمک می کند.
مقایسه ی بین کلونازپام و آلپرازولام
|
کلونازپام
|
آلپرازولام
|
|
نام تجاری
|
|
|
نام تجاری کلونازپام، کلونوپین می باشد.
|
نام تجاری آلپرازولام، زاناکس می باشد.
|
|
نیمه ی عمر
|
|
|
نیمه ی عمر کلونوپین 18 تا 50 ساعت بوده که به عنوان یک دارو با اثر طولانی مدت شناخته می شود.
|
نیمه ی عمر زاناکس 9 تا 20 ساعت بوده که در گروه داروهای با اثر متوسط و یا کوتاه قرار داده می شود.
|
|
اشکال و روش تجویز
|
|
|
تجویز این دارو به صورت دهانی، زیر زبانی، داخل وریدی یا عضلانی می باشد. این دارو به صورت قرص های 5/0، 1 و 2 میلی گرمی موجود می باشد.
|
این دارو به صورت خوراکی مصرف می شود و به صورت قرص های 25/0، 5/0، 1 و 2 میلی گرمی موجود می باشد.
|
|
مصارف
|
|
|
این دارو برای افراد با بیماری های زیر تجویز می شود:
اختلالات اضطراب، صرع، اختلالات تشنج
این دارو ممکن است به کاهش میزان افسردگی در افراد مبتلا به اضطراب اجتماعی کمک کند، اما استفاده از این دارو برای چنین اهدافی هنوز به تایید نرسیده است.
|
این دارو عمدتا برای درمان بیماری های زیر استفاده می شود:
اختلالات اضطراب
اختلالات ترس
اضطرابی که باعث ایجاد افسردگی می گردد/
در صورتی که این دارو برای افسردگی بدون اضطراب مصرف شود، چنین بنزودیازپین هایی باید با یک داروی ضد افسردگی مصرف شوند.
|
|
عوارض جانبی
|
|
|
عوارض جانبی شایع این دارو عبارتند از:
خواب آلودگی
احساس سبکی در سر
مشکلات حافظه
خستگی
درد و ضعف عضلانی
درد مفاصل
مشکلات تعادل
دید تار
عوارض جانبی جدی مصرف این دارو می تواند شامل موارد زیر باشد:
واکنش های آلرژیک
سردرگمی
تغییرات در میل جنسی
تحریک پذیری و پرخاشگری
|
عوارض جانبی شایع این دارو عبارتند از:
خواب آلودگی
سرگیجه
احساس سبکی در سر
خستگی
مشکلات مربوط به حافظه
مشکلات مربوط به تعادل و هماهنگی
در موارد نادر این دارو ممکن است باعث موارد زیر گردد:
توهم
پرخاشگری
خشم
اضطراب، پیش فعالی و بی قراری
|
|
هشدارها
|
|
|
این دارو نباید توسط زنان حامله مصرف شود. این دارو با افکار خودکشی مرتبط است، به همین دلیل است که پزشکان باید درباره ی سابقه ی قبلی افسردگی یا افکارو رفتار خودکشی در بیمار اطلاعاتی را کسب کنند.
|
زاناکس باعث القاء خواب می شود. بنابراین نباید افراد در حین رانندگی از این دارو استفاده کنند. اگر فردی سابقه ی استفاده از مواد مخدر و یا الکل را دارد، باید به پزشک خود اطلاع دهد، چون باعث اعتیاد به این دارو می گردد.
|
|
موارد منع مصرف
|
|
|
در صورتی که بیمار به این دارو و یا بنزودیازپین های دیگر حساسیت داشته باشد، نباید از این دارو مصرف کند. در هنگام مصرف همزمان این دارو با داروهای دیگر، حتما پزشک خود را در جریان قرار دهید، چون کلونازپام ممکن است با برخی داروهای ضدقارچی، آنتی بیوتیک ها، داروهای ضد افسردگی و مسدود کننده های کانال کلسیم، مهارکننده های پروتئاز HIV ، داروهای تشنج، شل کننده های عضلانی، آرام بخش ها و قرص های خواب آور تداخل داشته باشد.
|
در صورتی که بیمار به این دارو و یا بنزودیازپین های دیگر حساسیت داشته باشد، نباید از این دارو مصرف کند. اگر شما در حال مصرف داروهای ضد افسردگی، آنتی هیستامین ها، آنتی بیوتیک ها، مسدود کننده های کانال کلسیم، داروهای مربوط به بیماری های روحی و روانی، مسکن، ضد تشنج، قرص های ضدبارداری خوراکی، مهار کننده های بازجذب سروتین انتخابی، آرام بخش ها، قرص های خواب آور و مسکن ها هستید، به پزشک خود اطلاع دهید. چون این داروها باعث ایجاد تعاملات دارویی نامطلوب می گردند.
|
از آن جا که این داروها اعتیاد آور هستند، ضروری است که دستورالعمل های مربوط به دوزهای مناسب استفاده از این دارو را به دقت مطالعه کنید. در هنگام مواجهه با اثرات نامطلوب استفاده از این دارو، باید از کمک های پزشکی استفاده کرد.