از دیرباز همه قسمت های این گیاه مصرف دارویی داشته است و از برگ و ریشه آن که حاوی مقدار قابل ملاحظه ای تانن است به عنوان ضد اسهال و ادرار آور استفاده می شده است.
قسمت خوراکی (به اصطلاح میوه) دارای ویتامین های E,B و C بوده و از نظر ویتامین C غنی است. همچنین دارای املاح کلسیم، آهن و فسفر می باشد. از مواد موثر مهم آن می توان تانن، موسیلاژ، قندهای مختلف، سالیسیلات ها و به خصوص اسیدهای میوه را نام برد.
مصرف این میوه، علاوه بر وجود انواع ویتامین، املاح و آب که هر کدام اثرات خود را بر بدن اعمال می کنند، دارای خاصیت تقویت کننده، ملین و خنک کننده نیز می باشد.
نکته مهمی که در مورد توت فرنگی باید در نظر داشت این است که اولا به علت تماس میوه ها با زمین و خاک و کود ممکن است آلوده شود که باید آن را شسته وسپس مصرف کرد. ثانیاً بعضی از افراد نسبت به آن حساسیت دارند و ممکن است این حساسیت به صورت استفراغ و یا ناراحتی های جلدی بروز کند. همچنین در افرادی که دارای ناراحتی های پوستی می باشند ممکن است آنها را تشدید کند که باید این نکته مورد توجه قرار گیرد. همچنین توت فرنگی به دلیل داشتن اسیدهای میوه یکی از مهم ترین گیاهانی است که در زمره مسایل آرایشی کاربرد دارد و از قدیم به این منظور استفاده می شده است.
برای استفاده از ماسک توت فرنگی می توان 5 تا 10 عدد توت فرنگی تازه را پس از شست وشوی کامل له کرد و پس از استحمام که منافذ پوست بازتر هستند آن را روی صورت به مدت 20 دقیقه قرار داد و سپس صورت را با آب تمیز کرد. این کار را می توان در فصل توت فرنگی، یک روز در میان و یا دو روز در میان انجام داد (البته با توجه به خوراکی بودن میوه می توان هر روز این عمل را نیز تکرار کرد. فقط باید قبل از شروع از نداشتن حساسیت نسبت به آن اطمینان یافت).
همچنین این ماسک می تواند به عنوان یک ضد آفتاب متوسط در زمانی که آفتاب سوختگی رخ داده است عمل کند. بعضی از منابع، خاصیت از بین بردن لک های ریز کوچک پوست را برای این ماسک قایل شده اند که هر فرد می تواند این موضوع را شخصا مورد آزمایش قرار دهد.
منبع:نشریه دنیای تغذیه - ش100