به گزارش خبرنگار مهر در ادامه برگزاری کارگاه های ادبی پانزدهمین مهرواره شعر و داستان سوره؛ کارگاه شعر سنتی و نو و ترانه با حضور جمعی از اساتید شعر و شاعران جوان برگزار شد.
در این مراسم که بخش اعظم آن به شعر خوانی شاعران جوان و نقد آن اختصاص داشت، پیش از آغاز مراسم شعر خوانی حامد عسکری از داوران بخش ترانه این دوره از مهرواره در سخنان کوتاهی عنوان داشت: ترانه‌های این دوره از مهرواره واقعا شگفت زدهام کردند. به باورم نسل جوان ما بسیار باهوش و پر از ایده و فکر به سراغ این قالب رفته‌اند اما باید دقت داشت تا این نبوغ باید قطعا پالایش و پرداخت شود و به مسیر حرکت اصلی خود هدایت شود.
محمدمهدی سیار نیز در این نشست در سخنانی عنوان کرد: تنوع و جسارت ویژگی اصلی اشعار دوره از مهرواره بود که گاهی من را دچار شگفت‌زدگی و حیرت هم کرد.
وی افزود: برای من میل و جسارت شاعران جوان حاضر در این مهرواره برای میل پیدا کردن به سرایش بسیار آموزنده بود و خوانش اشعار نیز برای من بسیار هیجان‌انگیز و لذت بخش بود.
سیار افزود: ترانه در حال تبدیل شدن به یک گونه مجزای شاعری فارغ از موسیقی است. من نمی‌دانم این اتفاق چقدر می‌تواند مثبت باشد یا منفی. شاید باید مهلت بیشتری به آن داد تا زمان سپری شود و نتیجه را ببینیم.
وی همچنین گفت: شاعران نسل نو ما شاعرانگی را در شعر محاوره نشان می‌دهند که این مساله خطر زیاد از حد متکی شدن به شنیده شدن را به همراه دارد.
محمد سعید میرزایی نیز در این نشست در سخنانی گفت: مواردی که به اشعار شاعران جوان مهرواره لطمه زده بود همه مشترک بودند و البته حاصل کار آن‌ها امیدوارکننده.
وی افزود: در مجموع آثار بخش شعر کلاسیک امیدوارکننده بود. ضمن این که قالب شعر کلاسیک و غزل، قالب دشواری است و درونی کردن زبان این قالب بسیار مشکل است. اساسا به ترانه و شعر سپید امیدوارترم، چرا که راحت‌تر می‌توان آن را درونی کرد. در غزل شاعر باید زبان رسمی را درونی کند و در عین حال هم دریایی از تجربه شاعران کهن پشت شاعر است.
