بررسی خودروهای دست دوم ۱۰ الی ۱۵ میلیون تومانی [بخش دوم]

پس از انتشار بخش اول از راهنمای خرید خودروهای 10 الی 15 میلیون تومانی، در ادامه قصد داریم به بخش دوم پرداخته و نگاهی گذرا به گزینه های حاضر در این بازه داشته باشیم. قبل از وارد شدن به جزییات باید در همین ابتدا اشاره کنیم که اکثر خودروهای موجود در بخش دوم، عمر زیادی داشته و به دلیل توقف تولید یا وارداتی بودن با مشکل تامین قطعه مواجه هستند، به همین جهت در انتخاب آنها باید دقت و حساسیت بیشتری به خرج داد. با ما در ادامه همراه باشید.

کره ای های نسبتا قدیمی

کیا ریو یکی از اتومبیل های خوشنام کره ای بازار ایران است که بین سال های 1384 و 1391 تولید شد. این خودرو به لطف موتور 1.5 لیتری 97 اسب بخاری از مصرف سوخت مناسبی برخوردار بود و توانست به محبوبیت بالایی دست پیدا کند. در کنار مصرف بهینه، کابین نسبتا راحت، عملکرد فنی قابل قبول و دوام بالای قطعات برخی از نقاط قوت ریو محسوب می شوند.

در سوی مقابل نفوذ صدای پیشرانه به کابین، امکانات کم، عملکرد متوسط ترمزها و حس ناپایداری در سرعت های بالا از معایب این خودروی کره ای هستند. با گذشت چند سال از زمان توقف تولید، تامین قطعات یدکی نیز می تواند گاه با مشکلاتی همراه باشد. در مجموع چنانچه نمونه ای سالم از این خودرو پیدا شود، می تواند جزو مدل های اقتصادی و ارزشمند در این بازه قیمتی لقب بگیرد.

دوو سیلو دیگر خودروی کره ای است که قبل از ورود ریو به ایران، توسط کرمان خودرو بین سال های 1375 تا 1383 تولید شد. سیلو نیز در کل خصوصیاتی مشابه کیا ریو دارد، اما موتور 1.5 لیتری آن ضعیف تر بوده و 80 اسب بخار قدرت دارد. از مزایای این خودرو می توان به مواردی مثل سواری نرم، کابین آرام و راحت، استهلاک پایین و مصرف سوخت نسبتا بهینه اشاره کرد.

ترمزهای ضعیف و فضای کم صندلی های عقب از ایرادات سیلو هستند. با توجه به گذشت زمان زیاد از عمر این خودرو، نباید انتظار روزهای اولیه را از آن داشت؛ در صورت انتخاب این خودرو باید با مشکل کمبود قطعات یدکی نیز کنار آمد.

علاوه بر سیلو، خودروی کوچک و دوست داشتنی ماتیز نیز با برند دوو قابل انتخاب است. مونتاژ این اتومبیل شهری از اواخر دهه هفتاد شمسی توسط کرمان موتور اغاز شد، اما چند سال بعد به دلیل واگذاری سهام دوو به جنرال موتورز و تحریم های وضع شده، ماتیز به ناچار با خطوط تولید خود در ایران خداحافظی کرد.

نیروبخش این اتومبیل شهری یک موتور 800 سی سی بود که می توانست 51 اسب بخار قدرت تولید کند. ماتیز هماهنگی خوبی با اهداف تعیین شده داشته و از کیفیت ساخت مناسبی برخوردار بود.

خوشبختانه با بودجه 10 الی 15 میلیون تومانی می توان نمونه های سالم و کم کارکرد ماتیز را خریداری کرد، اما باید در نظر داشت که این خودرو همانند اکثر مدل های قدیمی با مشکل قطعات یدکی روبرو بوده و تامین اجزای مورد نیاز کار سختی است.

شاسی بلندهای از نفس افتاده

چنانچه فردی با بودجه ای نهایتا 15 میلیون تومانی به دنبال خرید یک خودروی شاسی بلند باشد، از بین نیسان پاترول و پاژن باید یکی را انتخاب کند. پاترول که سابقه بسیار خوبی در رقم زدن خاطرات خوش برای ایرانیان دارد، این روزها دیگر پا به سن گذاشته و پیدا کردن نمونه ای سالم و سر حال از آن مخصوصا با این بودجه ماموریتی تقریبا غیر ممکن است. اگر هم چنین موردی پیدا شد، مصرف سوخت فوق العاده زیاد و کمبود قطعات یدکی مشکلاتی هستند که می توانند خریداران را با تردید مواجه کند.

پاژن دیگر شاسی بلند حاضر در این بازه است که از لحاظ ظاهری یک کپی کامل از لندرور دیفندر محسوب می شود. مدل های پاژن که در این بازه جای می گیرند، عمدتا به دهه هفتاد شمسی تعلق دارند، به همین جهت عمر زیادی از آنها گذشته و نمونه های قابل خرید کاملا پا به سن گذاشته هستند. این موضوع در کنار مشکلات کیفی متعدد، می تواند خرید پاژن را به یک ریسک بزرگ تبدیل کند.

چینی های نسبتا تازه وارد

ام وی ام 110 و چری A15 گزینه های چینی قابل انتخاب در این محدوده قیمتی هستند. هاچ بک کوچک چری QQ که در ایران با نام ام وی ام 110 به فروش می رسد، جزو کم مصرف ترین خودروهای موجود در کشور بوده و به دلیل ابعاد جمع و جور برای رانندگی در مسیرهای شهری بهترین انتخاب محسوب می شود.

این خودرو با تکیه بر موتورهای سه و چهار سیلندر پر بازده، در کل عملکرد فنی قابل قبولی داشته و از کیفیت و امکانات بهتری نسبت به رقیبی مثل پراید بهره مند است. فضای مناسب کابین، فرمان نرم و استهلاک نسبتا کم برخی از قطعات اصلی از دیگر مزایای آن هستند.

ام وی ام 110 همانند هر خودروی دیگر، معایبی نیز دارد که از جمله آنها می توان به مواردی مثل ترمزهای نه چندان قدرتمند، کابین پر سر و صدا، ناپایداری در سرعت های بالا و خدمات پس از فروش نسبتا ضعیف در شهرستان ها اشاره کرد. افت قیمت این ماتیز چینی نیز نسبتا زیاد بوده و در حال حاضر با مبلغ 15 میلیون تومان می توان مدل های سالم و کم کارکرد تولید شده در سه چهار سال اخیر را خریداری نمود که البته این می تواند برای خریداران فعلی یک مزیت باشد.

مدل A15 دیگر نماینده چری در این بازه انتخابی است که البته با برند ام وی ام ارایه نشده و در مقطعی توسط شرکت سناباد خودرو (زیر مجموعه گروه مجموعه‌سازی توس) مونتاژ شد. این خودرو در دو تیپ و با پیشرانه های متفاوتی موجود است. مدل پایه از یک موتور 1.6 لیتری دوگانه سوز به قدرت 87 اسب بخار بهره می برد که امروزه این خروجی هیچ تناسبی با چنین حجمی ندارد.

نیروبخش تیپ مجهزتر که با نام ویانا شناخته می شود، موتوری 1.5 لیتری است که 110 اسب بخار قدرت تولید می کند. نیروی این موتور از طریق یک گیربکس 5 سرعته به چرخ ها ارسال می گردد، این در حالی است که وظیفه انتقال نیرو در تیپ 1 بر عهده یک نمونه CVT گذاشته شده است.

بی تردید نقاط قوت چری A15، تحت الشعاع یک ایراد بسیار بزرگ قرار می گیرد و آن چیزی نیست جز سرنوشت نامعلوم شرکت مونتاژ کننده. در حال حاضر شرکت سناباد خودرو فعالیتی در عرصه خودروی کشور نداشته و سایت این مجموعه نیز در دسترس نیست. بدیهی است در چنین شرایطی، خرید این خودرو یک ریسک بسیار بزرگ بوده و خریدار آن احتمالا آخرین مالکش خواهد بود.

ژاپنی های خوش خاطره

مزدا 323 یکی از اتومبیل های پرطرفدار ژاپنی بازار ایران بود که بین سال های 1379 و 1386 توسط گروه بهمن در تیپ های مختلف مونتاژ شد. موتور 1.6 لیتری این خودرو از لحاظ خروجی مشابه موتور تندر 90 بوده و 106 اسب بخار قدرت تولید می کند. مزدا برای انتقال قدرت به چرخ ها یک گیربکس 5 سرعته دستی و یک گیربکس اتوماتیک چهار سرعته برای این سدان کامپکت انتخاب کرده بود.

این ژاپنی خوش چهره در مجموع از امکانات مناسبی برخوردار است، البته این مساله ارتباط مستقیمی با تیپ خودرو داشته و طبیعتا تیپ های بالاتر امکانات بیشتری ارایه می کنند.

مزدا 323 در دوران طلایی خود مزایایی دیگری مثل سواری نرم، هندلینگ مناسب، کابین راحت و با کیفیت، مصرف سوخت قابل قبول و همچنین استهلاک کم را دارا بود. اما اکنون با گذشت بیش از یک دهه از عمر آن نباید انتظار روزهای نخستین را از آن داشت. در حال حاضر نمونه های موجود از این خودرو، با مشکل کمبود قطعات یدکی دست به گریبان بوده و در صورت بروز مشکلات اساسی، رفع کردن آنها کار دشواری خواهد بود؛ ضمن اینکه نمونه های سالم مزدا 323 ارزش بالایی داشته و حامل برچسب های قیمتی بین 35 الی 40 میلیون تومان هستند.

میتسوبیشی گالانت دیگر ژاپنی حاضر در این بازه است. نسل ششم از این سدان با وقار که بین سال های 1987 و 1993 بر روی خط تولید قرار داشت، به خیابان های کشور ما نیز راه پیدا کرد. البته در این بین نسل هفتم هم به تعداد کمتر وارد کشور شد.

گالانت در ابتدای ورود به ایران با توجه به بازار بسته تقریبا بی رقیب بود. طراحی جذاب، موتورهای پر بازده، کیفیت سواری مطلوب و کابین راحت و مجهز بخشی از ویژگی های برتر این خودرو در مقایسه با اندک رقبای موجود بودند. این عوامل باعث شدند که گالانت محبوبیت زیادی را در دهه هفتاد شمسی بدست آورده و تا مدت زیادی آن را حفظ کند.

در حال حاضر می توان گفت که گالانت در دوران بازنشستگی به سر می برد. با توجه به عمر زیادی که نمونه های فعلی این خودرو سپری کرده اند، خرید آنها چندان منطقی نبوده و مشکل تامین قطعات یدکی و هزینه نگهداری بالا از معایب اصلی آن به شمار می روند. همانند مزدا 323 مدل های کم کارکرد و سالم گالانت نیز تا دو برابر بازه انتخابی قیمت دارند. شاید بسنده کردن به خاطرات خوبی که این دو خودرو در گذشته برای ایرانیان رقم زده اند، تصمیم بهتری باشد.

هاچ بک های آلمانی

گل یکی از معدود خودروهای اصالتا آلمانی مونتاژ شده در کشور است که از میانه های دهه هشتاد شمسی تا اواخر این دهه توسط کرمان موتور ارایه شد. این اتومبیل هاچ بک در واقع محصولی از شاخه برزیلی فولکس واگن برای بازار کشورهای آمریکای لاتین بوده و از سال 1980 تاکنون در سه نسل تولید شده که مدل موجود در ایران فیس لیفت نسل دوم این خودرو محسوب می شود.

نیروبخش این خودرو یک موتور 1.8 لیتری است که حدود 100 اسب بخار قدرت تولید می کند. اگر چه موتور گل راندمان بالایی ندارد، اما به لطف وزن کمتر از یک تن می تواند همانند پژو 206 تیپ 5 رانندگی نسبتا پر شتابی را به ارمغان بیاورد. فولکس واگن گل مزایایی مثل هندلینگ مناسب، کابین جادار و امکانات قابل قبول دارد، اما در مقابل معایب آن کم نبوده و شامل مواردی مثل طراحی و تکنولوژی قدیمی، کیفیت متوسط کابین، استهلاک زیاد، نبود قطعات یدکی اصل و هزینه نگهداری زیاد می شود.

اپل کورسا یکی دیگر از گزینه هایی است که با صرف بودجه 10 الی 15 میلیون تومان قابل خرید می باشد. کورساهای موجود در این بازه اکثرا متعلق به نسل دوم بوده و تولید اواسط دهه 90 میلادی هستند.

همانند میتسوبیشی گالانت، این خودرو نیز امکانات مناسبی داشت و با موتورهای مختلفی عرضه شد. این عوامل در کنار توانایی های حرکتی بالا باعث شدند که کورسا نیز در برهه ای از زمان بتواند طرفداران زیادی برای خود جمع کند. اما در زمان فعلی با توجه به اینکه بیش از دو دهه از عمر کورسا گذشته، این هاچ بک آلمانی قطعا از رمق افتاده و دیگر جذابیت های دوران جوانی را ندارد. ضمن اینکه قطعات یدکی این خودرو به شدت نایاب بوده و در صورت خرابی، برطرف کردن ایرادات آن – مخصوصا در شهرستان ها -بسیار سخت خواهد بود.

با شرایط مذکور کورسا یکی از پر ریسک ترین انتخاب ها در این بازه لقب گرفته و خرید آن چالش های زیادی را به دنبال خواهد داشت.

جمع بندی

مطلب حاضر بر اساس گزینه هایی که در دسترس بیشتر افراد جامعه هستند، نوشته شده؛ ممکن است مخاطبین عزیز با برخی از گزینه های خاص مثل سیناد یا مدل هایی از برخی شرکت های دیگر نیز در این بازه قیمتی روبرو شوند. پر واضح است که انتخاب چنین گزینه هایی به خاطر دلایلی مثل عمر بسیار زیادتر، نبود قطعات یدکی و سختی تعمیر در شهرستان ها ریسک زیادتری داشته و در صورت خرید آنها باید مشکلات متعددشان را به جان خرید. خریداری این گزینه ها جز برای افرادی که عاشق هستند، توصیه نمی شود!

در این بازه بهترین معیار برای خرید، می تواند نیازها و اولویت های خریداران باشد. افرادی که به دنبال یک اتومبیل اقتصادی، کم هزینه تر و بازار دست دوم پر رونق هستند، چاره ای جز انتخاب پراید ندارند. چنانچه فاکتور هزینه نگهداری چندان مطرح نبوده و خریداران به دنبال یک خودروی خانوادگی با کابینی جادار باشند، مدل های مختلف پژو و سمند با توجه به فراوانی قطعات یدکی و بازار گرم انتخاب های قابل توجیهی هستند، ریو نیز می تواند جزو گزینه های خوب در این دسته طبقه بندی گردد.

ساکنان شهرهای بزرگ که قصد خرید اتومبیلی برای تردد در مسیرهای شهری داشته باشند، می توانند به سراغ ام وی ام 110 بروند. دوست داران آفرود با چنین بودجه ای بهتر است علاقه خود را چکش کاری کرده و ذهن خود را به سمت سایر گزینه ها هدایت کنند! اگر چنین چیزی ممکن نباشد، شاید پاترول انتخاب بهتری محسوب شود.

افرادی که لذت رانندگی و سواری با کیفیت اولویت اصلیشان باشد، احتمالا با ژاپنی های خوش خاطره به مقصودشان خواهند رسید؛ در این بین هم مزدا 323 با وجود برخی مشکلات انتخاب کم دردسرتری خواهد بود.

آلمانی های موجود در این بازه نه تنها برتری خاصی ندارند، بلکه با ضعف شدید در تامین قطعات روبرو هستند. اگر چه فولکس واگن گل دارای چند مزیت نسبی است، اما رقیب اصلی آن یعنی پژو 206 تیپ 5 در وضعیت بهتری قرار دارد. با بودجه محدود این چنینی و در شرایطی که به آنها پرداختیم، بعضی از انتخاب ها را فقط عشق و علاقه می تواند توجیه کند. حال این شمایید که تصمیم می گیرید در کدام راستا حرکت کنید. اگر نیاز مبرم به خودرو ندارید، پس انداز کردن مبالغ بیشتر و خرید نمونه های صفر یا دست دوم مدل بالاتر شاید بهترین راهکار باشد.