به گزارش ایسنا و به نقل از گیزمگ، این روش شامل مهندسی ترکیبی از "پولیوویروس" و "راینوویروس" بود که اثرات فوق‌العاده ای در درمان سرطان‌های کشنده مغز داشت.
مطالعه جدیدی که توسط این محققان انجام شده نشان دهنده جزئیات دقیقی است که چگونه این ویروس اصلاح شده هم می‌تواند به سلولهای تومور حمله کند و هم سیستم ایمنی بدن را به انجام این کار وادارد.
این مطالعه جدید همچنین نشان می‌دهد که این روش می‌تواند در برابر سایر سرطان‌ها نیز مفید باشد.
استفاده از مهندسی ژنتیک برای تبدیل ویروس‌ها به عوامل سرکوب کننده، به دانشمندان اجازه می‌دهد تا به طور موثر به مبارزه با انواع مختلف سرطان بپردازند.
اخیرا یک تیم تحقیقاتی کشف کردند که ویروس زیکا توانایی از بین بردن گلیوبلاستوم، (یک نوع سرطان مغز )را دارد.
در سال 2014، محققان دانشگاه دوک، در یک تحقیق پیشگامانه نشان دادند که چگونه یک ویروس سرطانی سفارشی شده، به نام PVSRIPO ، نتایج هیجان انگیز موثری در کشتن سلولهای سرطانی از خود نشان می‌دهد.
این ویروس که ترکیبی از مهندسی پولیوویروس و راینوویروس است همچنین می‌تواند سیستم ایمنی بدن را برای حمله به تومورها تحریک کرده و در نتیجه سرطان را سرکوب کند.
سال گذشته محققان تاییدیه PVSRIPO را از سازمان غذا و دارو دریافت کردند.
یک مطالعه جدید که توسط محققان منتشر شده نشان دهنده جزئیات روند عملکرد این روش درمانی است.
ماتیاس گرومیر، نویسنده ارشد این مطالعه می گوید: "ما از نحوه عملکرد این ویروس اصلاح شده یک درک کلی داشته‌ایم، اما جزئیات مکانیکی آن در این سطح تاکنون به دست نیامده بود واین برای ما امری بسیار مهم است زیرا شناختن مراحلی که سبب پاسخ ایمنی می‌شود، ما را قادر می‌سازد به طور منطقی تصمیم بگیریم که آیا درمان‌های دیگر در ترکیب با این ویروس اصلاح شده برای بهبود بقای بیمار مفید است یا خیر."
ویروس اصلاح شده حمله خود را با ردیابی پروتئینی به نام CD155 آغاز می‌کند، که در فراوانی سلولهای تومور یافت می‌شود. در این مرحله از حمله، ویروس برخی از سلولهای تومور(اما نه همه) را می‌کشد.
ویروس همچنین سلولهای ارائه دهنده آنتی ژن از جمله سلولهای دندریتیک و ماکروفاژها را آلوده می‌کند و این عمل سیستم ایمنی بدن را تحریک می‌کند.
در حالی که این مطالعات اولیه بر روی "گلیوبلاستوم" تمرکز می کنند، این روش می‌تواند بر روی چندین سرطان دیگر در سراسر بدن انسان مورد استفاده قرار گیرد زیرا پروتئین CD155 یک مارکر متداول در بسیاری از انواع سرطان است.
مطالعه جدید در مجله Science Translational Medicine منتشر شده است.
