بله، اختلالات خوردن، مردان را نیز می‌تواند درگیر سازد. چنانچه تمایل داشته در خصوص انواع این اختلالات و همچنین علل آن بدانید، این مقاله را مطالعه نمایید.
اختلالات خوردن اغلب تنها به زنان ارتباط داده می‌شوند، اما آشکار شده است که این اختلالات در مردان نیز شیوع یافته‌اند. مردان و پسران نیز نسبت به داشتن بدن و اندامی عالی و بی عیب و نقص دچار وسواس شده‌اند. تنها دلیلی که این اختلال در مردان کمتر شناخته شده است شاید بدان علت باشد که مردان دوست ندارند به این دید به آنها نگاه شود که دچار مشکلات مربوط به زنان شده‌اند. همینطور آنها نظر خود را ابراز نکرده و تسلیم فشارهای اجتماعی و ضرورت داشتن ظاهر فیزکی بی‌عیب و نقص در قالب این اختلالات خوردن می‌شوند.
انواع و علائم
این‌ها اختلالات مشترکی بوده که هم مردان و هم زنان به طور یکسان از آنها رنج می‌برند. بنابراین، تشخیص انواع و علائم مربوط به آنها که در این بخش به صورت فهرست در آمده‌اند، دارای اهمیت است.
بی‌اشتهایی عصبی
این اختلال با گرفتن رژیم غذایی و گرسنگی مداوم مشخص می‌شود. ترس از اضافه وزن در بالاترین حد خود قرار داشته و به همین دلیل رژیم لاغری به طور کامل کنترل شده است. دیگر نشانه‌ی بی‌اشتهایی عصبی نیاز به زیاده‌روی در خوردن، استفراغ یا بالا آوردن غذا و یا ورزش بیش از حد به منظور از دست دادن و یا حفظ وزن می‌باشد. اساس روانشناختی این اختلال در نیاز به کنار آمدن با زندگی است. افرادی که از این اختلال رنج می‌برند، امیدوارند با پیروی از هنجارهای کاهش وزن و بدست آوردن آنچه از نظر آنها تصویر بدنی «بی‌عیب و نقص» است، کنترل اوضاع را بدست گیرند. با این حال، آنها نمی‌دانند که چه وقت بایستی آن را متوقف سازند، به این دلیل که برای آنها هیچ میزانی از کاهش وزن رضایت بخش نیست. این امر بیش از پیش این اختلال را بدتر کرده و ممکن است در مراحل بعدی زندگی خطر جانی به همراه داشته باشد، به این دلیل که بدن تمام منابع ذخیره‌ی انرژی را مورد استفاده قرار خواهد داد و در نهایت ضعیف می‌شود. این اختلال همچنین تعادل روانی را تحت تأثیر قرار می‌دهد و خود ممکن است بر روند فکری تأثیر گذارد.
پراشتهایی عصبی
کسانی که دچار این عارضه می‌باشند، مقادیر زیادی غذا را در یک زمان کوتاه می‌خورند. این امر موجب احساس گناه در آنها شده به طوریکه با وادار ساختن خود به بالا آوردن غذا و یا استفاده از ملین‌ها و یا دیوریتیک‌ها با آن مقابله می‌نمایند. حتی ممکن است در برخی موارد به خود گرسنگی دهند. این امر چرخه‌ای را تشکیل می‌دهد که در یک الگوی مشابه ادامه می‌یابد، و نتیجه‌ی آن ضعف بدنی خواهد بود. کسانی که دچار پراشتهایی عصبی می‌باشند، اغلب احساساتی مانند، انزجار، فقر عزت نفس، و حتی افسردگی را تجربه می‌کنند. جدی‌ترین نگرانی از این پرخوری، آن است که مانند بی‌اشتهایی قابل مشاهده نبوده و ممکن است مدتهای طولانی و تا زمانی که در نهایت تأثیرات آن نشان داده شود، نهفته باقی بماند. این افراد به نظر با اعتماد به نفس می‌رسند، اما در واقع به طور جدی از درون آشفته می‌باشند.
پرخوری افراطی
تمام اختلالاتی که همراه با خوردن می‌باشند، لزوماً به کاهش وزن ارتباط نمی‌یابند. پرخوری افراطی در مورد شخصی بکار می‌رود که در خوردن مواد غذایی پرکالری به منظور از بین بردن احساس پوچی که از درون دارد، زیاده روی کند، درست مانند کسانی که از پراشتهایی عصبی رنج می‌برند. با این حال، این افراد مانند مورد قبل، احساس گناه نکرده و در برخی موارد، پس از خوردن احساس بهتری به آنها دست می‌دهد. این عارضه بیشتر با افسردگی و اعتماد بنفس پایین سروکار داشته و این افراد از غذا به عنوان ابزاری جهت کنار آمدن با این مسائل عاطفی استفاده می‌کنند. در نهایت دچار اضافه وزن شده و احتمال ابتلا به دیگر عوارض پزشکی در آنها ایجاد می‌شود.
اختلالات ورزشی
نیاز به ورزش مداوم، خواه بدلیل از دست دادن وزن، و یا بدنسازی حتی با وجود داشتن اندامی متناسب را گویند.
• اختلال وسواسی ورزش: این اختلال معمولا همراه با بی‌اشتهایی و پراشتهایی است به طوریکه فرد ممکن است به طور وسواس‌گونه و بی‌اختیار ساعتهای زیادی از روز را به منظور کاهش وزن و سوزاندن کالری به ورزش بپردازد.
• بیگورکسیا (Bigorexia): این اختلال بر خلاف بی‌اشتهایی بوده و تنها به مردان اختصاص دارد، به طوریکه در آن یک مرد یا پسر ممکن است علی‌رغم داشتن ساختمان بدنی مناسب، خود را لاغر و نحیف ببیند. بدین لحاظ، ساعتهای طولانی را در باشگاه صرف کرده و حتی ممکن است از استروئیدها به منظور بوجود آوردن بدن دلخواه خود استفاده کند. آنها ممکن است تمام خانواده و مسئولیتهای اجتماعی خود را در جهت ساخت بدنی خوب و ماهیچه‌ای که معمولاً هرگز احساس رضایت از آن نمی‌کنند، نادیده بگیرند.
علل
در ادامه برخی از دلایل ابتلاء مردان به اختلالات فوق‌الذکر را معرفی می‌کنیم.
• بعضی از مردان، در کودکی ممکن است دارای اضافه وزن بوده، و به طور مداوم مورد تمسخر دیگران قرار گرفته باشند، به همین دلیل دچار کمبود خویشتن بینی شده و این امر به توسعه اختلال خوردن منجر می‌شود.
• در صورتی که دارای شغلی همانند هنرپیشگی، مدلینگ و یا هر برنامه‌ی سرگرم کننده باشند که در آن ایجاب کند تمام مدت لاغر و خوش ظاهر باشند، آنگاه ممکن است تسلیم این فشار شده و منجر به بروز این اختلال خوردن در آنها شود.
• حتی ورزشکاران به دلیل لزوم داشتن شکل بدنی خاص، در معرض خطر ابتلا به این اختلالات قرار دارند. این ورزشکاران ممکن است لازم باشد که لاغر بوده و یا از یک بدن عضلانی برخوردار باشند. مشخص شده است که اختلالاتی مانند بی‌اشتهایی و پراشتهایی در میان ورزشکاران شایع‌تر می‌باشد. گاهی کشتی‌گیرانی که از آنها خواسته می‌شود وزن کم کنند تا به سرعت در یک دسته‌ی با وزن پایین‌تر برای رقابت قرار گیرند، نیز در خطر دچار شدن به مشکلاتی مرتبط با خوردن قرار دارند.
• پیروی از یک الگوی رژیمی اشتباه، در تلاش برای بهتر کردن تصویر بدنی، اغلب موجب بروز این اختلالات در مردان می‌شود.
• مردان، درست مانند زنان، تحت تأثیر تصویر بدنی که در برنامه‌ها می‌بینند قرار می‌گیرند. آنان درست مانند زنان دچار فشار شده و آرزو می‌کنند مانند آن مدل‌ها و هنرپیشه‌ها بدنی خوش تراش و عالی داشته باشند. با آرزو و اشتیاق در رسیدن به این نوع بدن، این افراد قربانی اختلالات خوردن می‌شوند.
به منظور غلبه بر این اختلالات، شخص بایستی از حمایت خانوادگی برخوردار باشد. همانطور که اشاره کردیم، مردان خود ممکن است دوست نداشته باشند بپذیرند که دچار چنین مشکلی شده‌اند. بدین لحاظ، بایستی مراقب نشانه‌های این اختلالات در مردان بوده و به آنها در غلبه بر این مشکلات کمک کنیم. این کار می‌تواند با پیوستن به گروه‌های پشتیبان و تحت درمان مربوطه قرار گرفتن انجام شود، به این دلیل که این مشکل عمدتاً روانی است. در نهایت بایستی خاطر نشان شود که در دراز مدت، این ظاهر فیزیکی نیست که اهمیت دارد، بلکه مسئله‌ی مهم برخورداری از سلامتی است و اگر فرد آرزو دارد که ظاهر و سلامت کلی خود را بهبود بخشد، تنها بایستی به هنجارهای کاهش وزن سالم همراه با میزان مناسب ورزش متوسل شود.
