چرا اهل سنت اعتقاد به نسیان رسول خدا (ص) دارند با اینکه آیه شش سوره الاعلی آن را رد می کند؟

در سوره اعلی خداوند خطاب به پیامبر اکرم(ص) می فرماید: «سَنُقْرِئُکَ فَلا تَنْسی‏ إِلاَّ ما شاءَ اللَّهُ إِنَّهُ یَعْلَمُ الْجَهْرَ وَ ما یَخْفی‏»(1)؛ و ما به زودی قرآن را بر تو قرائت می کنیم و هرگز فراموش نخواهی کرد، مگر آنچه را خدا بخواهد که او آشکار و پنهان را می داند.

این آیه شریفه در مورد نزول قرآن و وحی است و به پیامبر اکرم(ص) دلداری می دهد که نگران فراموش کردن آیات الهی مباش و هنگام نزول وحی عجله نکن آنکس که این آیات را برای هدایت انسان ها بر تو فرستاده هم او حافظ و نگهبان آنها است. او نقش این آیات را در سینه تو ثابت می دارد به طوری که هرگز آنها را فراموش نکنی.(2)

بنابراین این آیه شریفه عصمت پیامبر اکرم(ص) در زمینه دریافت و تبلیغ وحی را اثبات می کند و تمام علمای شیعه و بیشتر اهل سنت پیامبر اکرم(ص) را در این زمینه معصوم می دانند. زیرا اگر در زمینه دریافت و تبلیغ وحی ایشان معصوم نباشند، اصل نزول قرآن و وحی الهی خدشه دار می شود و این مطلب با حکمت و غرض الهی از نزول قرآن نمی سازد.

اما درباره اینکه قلمرو عصمت پیامبران الهی و به خصوص پیامبر اسلام(ص) تا چه اندازه است بین طوایف مسلمین اختلاف است، شیعه اثناعشری معتقدند که پیامبران از آغاز تولد تا پایان عمر از همه گناهان اعم از کبیره و صغیره معصومند و حتی از روی سهو و نسیان هم گناهی از ایشان سر نمی زند، ولی بعضی طوایف دیگر عصمت انبیا را تنها از کبائر می دانند و بعضی دیگر از هنگام بلوغ و برخی از هنگام نبوت و از بعضی طوایف اهل سنت نقل شده که اساسا منکر عصمت انبیا شده اند و صدور هر گناهی را از ایشان حتی در زمان نبوت هم ممکن پنداشته اند.(3)

بنابراین متاسفانه برخی از اهل سنت سهو و نسیان رسول خدا(ص) را قبول دارند، چه در زمینه وحی و چه در زمینه های دیگر غیر از دریافت و حی و تبلیغ  وحی همانطور که بعضی دیگر قائلند که حتی گناه هم از ایشان سر می زند.

پی نوشت ها:

1. اعلی(84) آیات6و7.

2. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، انتشارات اسلامیه، ج26، ص393.

3. مصباح، محمد تقی، آموزش عقائد، چاپ و نشر بین الملل، ص197.