به گزارش ایسنا، جلد اول «برگزیده تاریخ اجتماعی ایران» با انتخاب، مقدمه و یادداشت‌نویسی محسن دامادی در 576 صفحه و با شمارگان 1000 نسخه از سوی انتشارات کاوش‌پرداز منتشر شده است.
در ابتدای این کتاب با عنوان «چرا برگزیده؟» محسن دامادی در 86 صفحه به شرح زندگی و فعالیت‌ها و مشکلات زندگی و کار و سرنوشت آثار مرتضی راوندی پرداخته است. همچنین توضیحاتی درباره کتاب «تاریخ اجتماعی ایران» در این بخش ارائه شده است. کتاب قرار است در 12 جلد به چاپ برسد. مرتضی راوندی متولد 1292 و درگذشته در 23 شهریور 1378 از تاریخ‌نویسان معاصر ایران است. او نویسنده کتاب (10 جلدی) «تاریخ اجتماعی ایران» است.
بخش دیگری از کتاب تازه منتشرشده «تاریخ اجتماعی ایران» به مطلبی با عنوان«سرآغاز» نوشته مرتضی راوندی در سال 1356 اختصاص دارد که در بخشی از آن امده است: «در حال حاضر مورخان و جامعه‌شناسان برخلاف گذشته، تاریخ را عبارت از یک رشته حوادث و اتفاقات مجزای از هم نمی‌دانند، بلکه بالعکس معتقدند اوضاع اقتصادی و اجتماعی جوامع بشری با هم مرتبطند و در هم تأثیر متقابل دارند. به نظر محققان جدید باید پدیده‌های اجتماعی و حوادث تاریخی را به طور کلی و همه‌جانبه مورد مطالعه و تحقیق قرار داد و به این معنی توجه داشت که در جهان هر پدیده‌ای با پایده‌های دیگر و هر واقعه‌ای با دیگر وقایع، ارتباط ناگسستنی دارد. کسانی که می‌خواهند ارتباط منطقی حوادث تاریخی را انکار کنند و تاریخ را مشتی حوادث و اتفاقات آشفته و غیرمرتبط به حساب آورند، راه اشتباه می‌روند و غرض آن‌ها از این طرز توجیه و تفسیر تاریخ، گمراه کردن افکار عمومی است.
بررسی علمی تاریخ نشان می‌دهد که زیربنای اقتصادی جامعه ابدی و تغییرناپذیر نیست، بلکه در طول تاریخ، به موازات تغییراتی که در ساختمان اقتصادی و مناسبات تولیدی پدیده آمده است، در روبنا، یعنی در سازمان‌های سیاسی و حقوقی و قضایی جامعه بشری نیز تحولاتی روی داده است و در نتیجه، معتقدات و جهان‌بینی مردم نیز منقلب و دگرگون شده است.
مطالعه در تاریخ تمدن و حیات اجتماعی ایران، از حدود یک قرن پیش ابتدا به وسیله خاورشناسان و بعدها در جریان انقلاب مشروطیت به همت عده‌ای از ایرانیان آغاز و قدم‌هایی در راه روشن کردن قسمت‌هایی از تاریخ اجتماعی ایران برداشته شد. این فکر و تلاش مقدس از نیم قرن پیش، قوت گرفت و به خصوص در سال‌های اخیر، کوشش‌های ثمربخش‌تری در این زمینه‌ها صورت پذیرفت و با سعی و کوشش جمعی از فضلای معاصر، نه تنها در مسائل مختلف تاریخی و اجتماعی ایران به طور مجزا، کتاب‌ها و رساله‌هایی منتشر شد، بلکه بسیاری از مهمترین کتاب‌های تاریخی که به همت مستشرقین نوشته شده است و بعضی از سفرنامه‌های جهانگردان خارجی، که مبین جلوه‌هایی از زندگی اجتماعی ایرانیان است، توسط مترجمین ذی‌صلاحیت ترجمه شد و در دسترس عموم قرار گرفت و با فراهم شدن این مقدمات، تا حدی زمینه برای تألیف و تدوین تاریخ اجتماعی و اقتصادی ایران فراهم شد.»
