فرادید؛ بالاخره پافشاریها در حال
نتیجه دادن است و عمده خودروهای قدیمی بازار ایران که مدتهاست به دلیل سطح پایین
ایمنی، امکانات و طراحی به مضحکه عام و خاص تبدیل شدهاند، قرار است خط تولید را
ترک کرده و جای خود را به محصولات مدرنتر و بهتر و بهروز تر دهند. گویا نسل اول
سمند، وانت نیسان، پژو 405، پژو پارس، اقسام پراید و برخی دیگر از محصولات ارزانقیمت
داخلی گزینهای خروج از خط تولید هستند.
به گزارش هفت صبح،بر این مبنا شرکتهای داخلی از جمله ایران
خودرو و سایپا قرار است به جای محصولات قدیمی، روی تولید و افزایش تیراژ محصولات
بومی مثل دنا، تیبا و ساینا، یا محصولات جوینتونچری از قبیل پژو 2008 و سیتروئن
سی3 تمرکز کنند. این
موضوع از چند جنبه اهمیتی ویژه دارد و بدون توجه به ابعاد مختلف آن میتواند به
ضرر و زیان جمع کثیری از هموطنان منجر شود. با اینحال نفس کار بسیار ارزشمند بود و
باید خودروسازان داخلی، وزارت صنعت و سازمان استاندارد را برای پافشاری در این
زمینه و اصرار بر تغییر چارچوب کلی تولید خودرو در ایران را تحسین کرد. مهمترین
خطرهایی که در این راه صنایع داخلی و بازار را تهدید می کند، در سه دسته کلی قابل
تقسیم است. نخست اینکه خروج این خودروها از خط تولید، وضعیت قطعهسازان قدیمی را دچار چالش کرده و بسیاری
از واحدهای قدیمی را از مدار تولید انبوه خارج میکند. گفتگویی کوتاه با مازیار
بیگلو دبیر انجمن قطعهسازان نشان میدهد برای احیای صنعت قدیمی خودروی ایران،
باید ابتدا روی احیا واحدهای کوچک قطعهسازی و نیز کمک به توسعه تکنولوژی آنها
تمرکز کرد.
در
عین حال بازار خودروهای داخلی با خروج شمار زیادی از این برندها میتواند با
دگرگونی کلی مواجه شده و به واسطه خلا خودروهای تولید انبوه قدیمی، بازار یکباره
از کالاهای مذکور خالی شده و به واسطه ناتوانی ساندگان وطنی در معرفی جایگزینهای
کافی، و نیز چنبره چینیها بر همه کلاسهای خودرویی، خطر قبضه بازار توسط این برندهای
چینی کاملا احساس میشود. این بین موضوعی که سالیان سال است وجود ندارد و باید کمکم
فرهنگ آن را پذیرفت، بالا بودن سطح رقابت در بازار خودرو در جهت ارتقا مداوم
محصولات تولیدی است. موضوعی که اگر در شیوه سیاستگذاری وزارت صنعت و سایر مسئولان
حوزه اقتصاد لحاظ نشود، میتواند به پایداری مستمر و بیوقفه انحصار دامن زده و به
زودی زمینه بروز شرایط فعلی را که در آن محصولاتی قدیمی و فاقد ایمنی تولید میشوند،
فراهم کند.
سومین
مورد نیز به نحوه ارتباط با برندهای خارجی مربوط است. این گزاره اما اگر به سلطه
همه جانبه مونتاژکنندگان خارجی و حذف برندهای بومی منجر شود، نه تنها آینده اقتصاد
ایران را با مخاطره روبرو میکند کهحجم عظیمی از استعادهای ملی را که توان بالایی
در زمینه تولید خودرو دارند، با خود به باد میدهد. توسه بسترهای صنعت خودروی
رقابت در کنار هوشمندی سازندگان وطنی و همراهی مسئولان دولتی، میتواند به زودی
زمینه صادرات گسترده خودروهای وطنی مثل دنا و ساینا به بازارهای منطقهای و حتی
جهانی را فراهم کند اگر افراد ذینفوذ در این حوزه از تجربیات جهانی درس گرفتهباشند.