بسیاری از مردم دنیا دچار بیماری‌ها و معلولیت‌ها و محدودیت‌های ناشی از آن هستند. برخی از این بیماری‌ها را می‌توان با انجام اقدامات مناسب پیشگیری کرد و یا با جدی گرفتن علائم آنها می‌توان مانع بروز بیماری‌های گوناگون شد. مانند 16 نشانه خاموش از سرطان خون که نباید آنها را نادیده گرفت. این مطلب را می‌توانید در بنیتا بخوانید. اما برخی موارد هم هستند که نمی‌توان از آنها پیشگیری کرد یا راه درمانی برای آنها وجود ندارد که اکثر معلولیت‌ها از این دسته‌اند.
معلولین که بزرگترین اقیلیت دنیا را تشکیل می‌دهند، افراد کمتر دیده شده‌ای هستند و به دلیل مشکلاتی از قبیل فقدان سامانه‌ی حمل و نقل مناسب برای معلولان، تبعیض در استخدام معلولان، و عدم دسترسی مناسب به امکانات فرهنگی، تفریحی، آموزشی و... کمتر از استعدادها و ظرفیت‌های آنان استفاده شده است. بسیاری از این افراد توانایی‌ها و استعدادهای خاصی دارند که به خاطر همین معلولیت امکان شکوفایی آنها فراهم نمی‌شود و متاسفانه در بیشتر موارد، به دلیل فرهنگ غلط و اطلاعات کمی که در جوامع مختلف در مورد معلولین وجود دارد، به آنها به چشم سربار و افرادی که فقط برای جامعه و خانواده‌ها ایجاد هزینه می‌کنند، نگریسته می‌شود.
بر اساس آمار اعلام شده بیش از پانصد میلیون نفر به دلیل نقص در سیستم روحی و مغزی، جسمی و حسی از معلولیت رنج می‌برند. مجمع عمومی سازمان ملل در سال 1992، روز سوم دسامبر را به عنوان روز جهانی معلولین اعلام کرد تا کمکی باشد برای رشد اذهان عمومی در مورد مسائل مربوط به معلولیتهای مختلف و افزایش آگاهی‌هایی که می‌بایست از مسئله‌ی پیوستن افراد معلول در تمامی جنبه‌های سیاسی؛ اجتماعی؛ اقتصادی و فرهنگی زندگی منتج شود. این روند تا سال 1999 ادامه داشت تا اینکه سازمان ملل شعاری را با مضمون «امکان دسترسی برای همه در هزاره‌ی جدید» را مطرح کرد و آن را سرلوحه‌ی کار خود در رابطه با معلولین قرار داد. اهدافی که به گفته‌ی سازمان ملل، مردم باید در این روزدنبال کنند عبارتند از: ارتقای آگاهی از معضلات و مشکلات معلولان، کوشش برای احقاق حقوق مدنی و منزلت اجتماعی معلولان، تاکید بر حذف تبعیض، و کوشش برای جذب معلولان به جامعه.
معلولیتهای افراد نباید سبب شود که ادارات حکومتی و شرکت‌های خصوصی از استخدام آنها ممانعت کنند. همچنین، مردم باید هوشیار باشند که معلولان در تولید و مصرف فرهنگ (نوشتن، خلاقیت و مشاهده و بهره‌وری از ابعاد فرهنگ و هنر) محروم نباشند.
به‌طور خلاصه می‌توان روز سوم دسامبر را یادآور وضعیت معلولان در جوانب زیر دانست:
1-مناسب‌سازی فضاهای شهری اعم از مجتمع‌های مسکونی، آسانسورها، پله‌های ورودی ساختمان‌های اداری و آموزشی و پارک‌ها و رستوران‌ها و بازارها و دستشویی‌ها برای استفاده‌ی معلولان
2- افزایش آگاهی درباره‌ی معلولیت و اقدام در جهت بهبود زندگی آنان
3- گنجاندن افرادی که معلولیتهای «ناپیدا» دارند در زمره‌ی معلولان و ارائه‌ی خدمات به آنها
4- گسترش و تحقیق در معنای معلولیت و کشف انواع معلولیت‌هایی که تاکنون بر اساس معیارهای بین‌المللی معلولیت تلقی نشده‌اند.
در طی دهه‌های گذشته کوشش‌های بسیاری برای شناساندن اشخاص معلول به جامعه و توانایی‌های آنان انجام شده است. به عنوان مثال سازمان ملل سال 1981 را به عنوان سال جهانی معلولین اعلام کرد. یک‌سال بعد نیز حد فاصل سال‌های 1983 تا 1992 به عنوان دهه‌ی معلولین در نظر گرفته شد تا نظرها را به این افراد معطوف کند و مسیر شرکت آنها را در فعالیت‌های اجتماعی ارتقاء بدهد.
این فعالیت‌ها نتایج خوبی در پی داشته و باعث شد که معلولین بتوانند اعتماد به نفس لازم برای حضور در اجتماع و مشارکت در فعالیت‌های مختلف را پیدا کنند. از معروف ترین معلولان می‌توان به «استفان هاوکینگ» اشاره کرد که با توجه به معلولیت شدیدی که دارد توانسته نام بزرگی در علم برای خودش بیابد و الهام‌بخش معلولان در سراسر جهان شود. در کشور ما نیز معلولان توانسته‌اند با تلاش و پشتکار خود و همچنین تغییر در نگاه افراد جامعه، با همه‌ی سختی‌هایی که هنوز هم پیش روی آن‌هاست، افراد موفقی باشند.
هان طور که گفته شد، در کشور خودمان هم از این معلولینی که توانایی‌ها و مهارت‌های خودشان را به اثبات رساندند، کم نیستند. «احمد» و «فاطمه» زوج خوشبخت معلولی هستند که توانسته‌اند بر مشکلات معلولیتشان غلبه کنند. آنها به معنای واقعی کلمه، یکی شدن زن و مرد را نمایان ساخته‌اند. احمد از هر دو دست و فاطمه از هر دو پا معلول است. احمد و فاطمه حالا چند سالی است که با هم ازدواج کرده اند و با تمام محدودیتها یگدیگر را پذیرفته اند. احمد پای هرگز نداشته‌ی فاطمه را جبران می کند و فاطمه دست هرگز نداشته‌ی احمد را. این زوج معلول در کلاس تئاتر با یکدیگر آشنا شدند، از روز آشنایی آن ها سال ها می گذرد و ثمره‌ی تشکیل این خانواده، دخترشان مریم است. این زوج معروف‌ترین معلولان ایران هستند که الهام‌بخش بسیاری دیگر از معلولان کشورمان شده‌اند، برای اینکه بتوانند زندگی کنند و جایگاه خود را در اجتماع بیابند.
این روز بهانه‌ای است که به معلولان جامعه بیشتر توجه شود و با ایجاد امکانات مناسب برای آنها، زمینه‌ی مشارکت بیشترشان را فراهم آورد.
منبع: بنیتا
