به گزارش گروه حقوقی و قضایی خبرگزاری میزان به نقل از پایگاه اطلاع رسانی ستاد حقوق بشر، روابط اتحادیه اروپا و جمهوری اسلامی ایران از ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی همواره تحت تاثیر تحولات سیاسی و اجتماعی ایران و سایر کشورهای خاورمیانه بوده است. هر چند ایران با توجه به نفوذش در خاورمیانه و همچنین منابع متعدد و متنوع انرژی و بازار خوب برای کالاهای اروپایی، از همان ابتدا برای این اتحادیه، دارای اهمیت بوده، اما موضوعاتی نظیر حقوق بشر، مبارزه با تروریسم و همچنین برنامه صلح آمیز هسته ای کشورمان، از جمله موضوعات مناقشه انگیزی است که اتحادیه اروپا علیه نظام جمهوری اسلامی بخصوص در سال‌های اخیر به کار گرفته است .
اقدامات حقوق بشری اتحادیه اروپا علیه ایران
در بیش از سه دهه گذشته از عمر انقلاب اسلامی ، غرب و اتحادیه اروپا حقوق بشر اسلامی را حربه‌‌ای برای اجرای تحریم های گوناگون علیه جمهوری اسلامی قرار داده اند . هر چند که مقامات عالیرتبه کشورمان بارها تحریم ها را نقض آشکار حقوق بشر برشمرده اند و آن را مطابق قوانین اقدامی مغایر با قوانین بین المللی عنوان کرده اند؛ اما همچنان شاهدیم که این روند همچنان با خط دهی اصلی آمریکا از سوی اتحادیه اروپا ادامه دارد .
آنچه که در ظاهر گفته می شود بر اساس منشور اتحادیه اروپا، حقوق بشر سنگ بنای سیاست خارجی مشترک در روابط بین الملل این اتحادیه با سایر کشورها محسوب می شود. در این راستا، اعضای اتحادیه اروپا همواره در مذاکرات سیاسی - حقوق بشری با مقامات ایرانی، در راستای نیل به اهداف و اغراض سیاسی شان از وضعیت حقوق بشر در ایران انتقاد کرده، و مبتنی بر قوانین داخلی خودشان و با توجه وضعیت نابسامان حقوق بشری خود این اتحادیه خواستار بهبود این وضعیت در ایران شده اند !
آنها مواردی نظیر اعدام، قصاص و مسائلی از این دست را جزیی از دغدغه های حقوق بشری خود عنوان می کنند ! بدون اینکه شرایط دینی ، فرهنگی، تاریخی ، مذهبی و سنتی ملت ایران را در نظر بگیرند و این نقطه همان نقطه چالش برانگیز ما با غربی ها است، که این نکته را دکتر محمد جواد لاریجانی ، دبیر ستاد حقوق بشر بارها در سخنرانی ها و گفتگوهای حقوق بشری ایران با کشورهای اروپایی مطرح کرده و چارچوبهای اساسی آن را تبیین کرده اند.
جمهوری اسلامی ایران اجرای بسیاری از هنجارهای حقوق بشری را بسته به شرایط اجتماعی، فرهنگی و مذهبی از یک جامعه به جامعه دیگر متغیر و متفاوت می داند. برای مثال جمهوری اسلامی ایران مجازات قصاص را در راستای اجرای عدالت ارزیابی کرده و آن را نشأت گرفته از احکام قانونی اسلام می داند. وجود اختلافات نظری این چنینی موجب شده که تاکنون دو طرف با چالشی به نام حقوق بشر در روابط دوجانبه مواجه باشند.
اعضای اتحادیه اروپا بارها اقدام به انتشار بیانیه واعلامیه ها و صدور قطعنامه های مختلف حقوق بشری در مجامع بین المللی علیه جمهوری اسلامی ایران کرده اند. یک روز به بهانه حقوق بشر ، روزی به بهانه هسته ای و موشکی و روزهای دیگر نیز به بهانه های مختلف دیگر. در مقابل مقامات عالیرتبه کشورمان نیز با ابزارهای مختلف نظیر گفتگوهای حقوق بشری با اروپاییان جهت رفع سوء تفاهمات و پاسخگویی به اعلامیه های اتحادیه اروپا همواره تلاش کرده اند تا عامل حقوق بشر را در تیرگی روابط دو جانبه از میان ببرند.
کشورهای عضو اتحادیه اروپا باید بدانند که حقوق بشر را نمی توان یکجانبه و بر اساس نظرات شخصی به یک جامعه تحمیل کرد، بلکه هر فرهنگ و آیینی بر اساس آموزه ها، ساختارهای فرهنگی و اجتماعی، دین و مذهب، حقوق بشر را تعریف می کند و آحاد آن جامعه هم از آن تبعیت و پیروی می کنند . در حال حاضر برخی از موضوعات و مسائلی که غرب از آنها به عنوان حقوق بشر نام می برد ، فارغ از ارزش های انسانی، اخلاقی، مذهبی و الهی است . به عنوان مثال، همجنس‌گرایی که روزی در خود کشورهای غربی تقبیح می شد اکنون مساله ای عادی شده و از آن حمایت می کنند ! اما چنین موضوعی به هیچ عنوان با موازین اسلامی ما مطابقت ندارد و هرگز نمی توانیم آن را بپذیریم. چنین موارد ضد ارزش و ضد اخلاقی در جوامع غربی به عنوان رعایت حقوق بشر معرفی می شود و تعجب آور آنکه اجرا نشدن آن در دیگر کشورها از جمله جمهوری اسلامی ایران، نقض حقوق بشر به حساب می آید !
از نظر غربی ها قوانین شرع و اسلام که بر اساس احکام خدا و قرآن کریم است، متضاد با حقوق بشر غربی تلقی و موارد متعدد نقض ابتدایی ترین حقوق بشر در جواع غربی احتمالا از منظر این اتحادیه رعایت حقوق بشر تلقی می شود! حقوق بشری که غربی ها بر اساس خواسته های دنیایی و مادی بنا نهاده اند، هیچ تناسبی با اخلاق و ارزش های انسانی ندارد، حتی کرامت انسانی را توقع دارند در سایر جوامع با چارچوب های غربی هماهنگ کنند به همین دلیل فشارهای سیاسی – اقتصادی را برای رسیدن به اهداف خود اعمال می کنند.
تحریم های اتحادیه اروپا علیه ایران
در یک دهه اخیر که تحریم ها علیه جمهوری اسلامی ایران سخت تر شده، اتحادیه اروپا به آن شدت بخشید . به صورت خلاصه اگر بخواهیم از این تحریم ها نام ببریم می توانیم به این موارد اشاره کنیم.
- تحریم های مربوط به سرمایه گذاری مشترک در حوزه های صنایع نفت و گاز طبیعی
- ممنوعیت تامین بیمه و بیمه اتکایی کشورها به دولت ایران
- واردات و صادرات تسلیحات و تجهیزات که می توانست در کمک به غنی سازی اورانیوم به ایران کمک کند
- تحریم منع فروش عرضه یا انتقال تجهیزات انرژی و فن‌آوری مورد استفاده ایران برای پالایش، میعان سازی گاز طبیعی، اکتشاف و تولید
- افزودن نام اشخاص در لیست تحریمی شرکت ها به بهانه نقض حقوق بشر، از جمله کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران
- مسدود کردن دارایی‌ها و اعمال ممنوعیت سفر برای افراد در رابطه با برنامه های هسته ای ایران
- ممنوعیت عقد هر گونه قراردادهای جدید واردات، خرید و یا حمل و نقل نفت خام و فراورده های نفتی ایران
- مسدود کردن دارایی های بانک مرکزی و ممنوعیت تجارت طلا و سایر فلزات گرانبها با بانک و نهادهای دولتی ایران
- و در این سال‌های اخیر تحریم های موشکی و هسته ای علیه جمهوری اسلامی ایران
این فهرست‌ها هر ساله یا اضافه تر می شود و یا تمدید؛ در هر صورت غربی ها بهانه ای برای تحریم ها علیه کشورمان ایجاد می کنند هر چند زمانی گفته شد که برخی از این تحریم ها کاهش و یا برداشته خواهد شد ولی عملا در این سال‌ها کشور ما با قطعنامه های مختلف حقوق بشری و هسته ای و ..... مواجه شده است .
رفتارهای مداخله جویانه و سوابق بد اروپایی ها در مواجهه با ایران
سوابق بد و رفتارهای مداخله جویانه اروپایی ها در برخورد با جمهوری اسلامی ایران تنها به تحریم ختم نمی شود، بلکه دیدار با اهل فتنه در سفارت‌های داخل ایران ( دیدار هیات پارلمانی اروپا با زندانیان سیاسی) ، حمایت از فتنه گران در اغتشاش های خیابانی و دیگر وقایع سال 88 ، حمایت تمام قد از منافقین (جانیان و تروریستهای اروپا نشین ) مأمن و وطن ساختن برای منافقین در قلب اروپا طی سالیان گذشته را می توان بخشی ازرفتارهای مداخله جویانه و دشمنی کشورهای اروپایی علیه ملت ایران برشمرد. این در حالی است که بارها خود آنها نیز رسما به این مداخلات اذعان داشتند.
اروپایی ها پس از این دیدار و بازگشت از تهران ، در بیانیه ای خواستار آزادی اهل فتنه 88 شدند، اما مقامات کشورمان در پاسخ به آنها توصیه کردند: همت خود را صرف موارد مهم نقض حقوق بشر در ان اتحادیه همچون زندانهای مخفی، استفاده از فرودگاه های اروپایی برای انتقال بازداشت شدگان سازمان سیا، نقض حقوق اقلیت های قومی ومذهبی خصوصا مسلمانان، مهاجران و پناهندگان کنند.
این جا است که بی شک می توان از گفت از حقوق بشر استقاده ابزاری می شود و این معضل در حال تبدیل شدن به یک معضل جهانی است .
متاسفانه بسیاری از اتفاقات ناگواری که هر روز در نقاط مختلف جهان با نقض آشکار حقوق انسان ها تکرار می شود ؛ نتیجه پنهان شدن اهداف سیاسی زیر نقاب حقوق بشر است.
مساله حقوق بشر درواقع با اقدامات دوگانه غربی ها، گرفتار یک سیاست زدگی عمیق شده است. عملکرد اتحادیه اروپا در زمینه حقوق بشر نیز دچار تناقض های آشکار است و حرف و عمل بیشتر کشورهای این اتحادیه بیانگر نوعی از دو گانگی است که با ابهامات جدی مواجه است. غربی ها جایی تروریسم را بد می دانند و جایی از تروریست ها حمایت می کنند.
هدف اتحادیه اروپا از تمدید تحریم های حقوق بشری ضد ایران را نیز می بایست از همین زاویه مورد توجه قرار داد. متاسفانه کشورهای عضو اتحادیه اروپا همچون فرانسه با آنچه که غرب درباره کشورهای دیگر و مساله حقوق بشر می گوید و یا به تصویر می کشد فاصله زیاد و عیانی دارد.
این مدعیان حقوق بشر با پنهان کردن چهره واقعی خود و متهم کردن دیگران به نقض حقوق بشر سعی دارند خود را مدافع حقوق بشر و بانی خود ساخته ارتقاء حقوق بشر ! جلوه دهند اما همین برخوردهای سیاسی کشورهای غربی باعث دور شدن کارکرد نهادهای حقوق بشری از حمایت واقعی از حقوق بشر شده است. این روند بر خلاف انتظارات جامعه بین المللی درباره حقوق بشر و مطالبات واقعی در این زمینه است.
اتحادیه اروپا نشان داده که درک درست و واقع بینانه ای از وضعیت حقوق بشر در ایران ندارد و با برخوردهای کاملا سیاسی، چشمان خود را بر واقعیات نظام مردم سالار دینی جمهوری اسلامی بسته است.
این گزارش ادامه دارد ..
