بیماری آلزایمر نباید با فراموشی‌های هر از چند گاه ناشی از سالخوردگی اشتباه گرفته شود. هرچند تشخیص آن در مراحل ابتدایی به دلیل شباهت علائم، برای اطرافیان بسیار سخت است ولی راه‌های تشخیص از طرف متخصصان وجود دارد.
علائم:
- در مراحل ابتدایی، حافظه بلند مدت کارکرد نرمال داشته، در صورتی که حافظه کوتاه مدت دچار اختلال می‌شود.
- دشواری در به یاد آوری کلمات ساده و روزمره.
- تکرار سوال‌هایی که جوابشان از پیش بارها داده شده است.
- تغییر در رفتار، حالات روحی، بهداشت فردی و سردرگمی به خصوص در مورد آدرس‌ها.
- سندرم غروب خورشید یکی از مشکلات ناشی از این بیماریست. برخی از مبتلایان، بی‌دلیل به هنگام غروب آفتاب دچار بی‌قراری می‌شوند.
بهتر است به محض مشاهده علائم ذکر شده به پزشک مراجعه شود.
روش‌های تشخیصی:
متأسفانه همچنان روشی منحصراً برای تشخیص آلزایمر وجود ندارد. اما با مراجعه به متخصصین به محض مشاهده علائم، با انجام برخی آزمایشات آسیب شناسی و عکس برداری لیزری، احتمال تشخیص خواهد بود.
چه اتفاقی در مغز می‌افتد؟
آلزایمر سبب مرگ سلول‌های عصبی و از دست رفتن برخی بافت‌های مغزی می‌شود، که مستقیماً سبب آسیب بر حافظه، قدرت تکلم و ادراک می‌شود.
چه انتظاری از روند بیماری می‌بایست داشت؟
روند بیماری در افراد مختلف متفاوت است. در برخی با صورت زیاد پیشرفت می‌کند، درحالی که در بقیه، سال‌ها به طول می‌‌انجامد. افراد مبتلا به طور میانگین بین 3 تا 9 سال پس از ابتلا عمر می‌کنند.
چه فعالیت‌هایی می‌بایست متوقف گردند؟
عدم تعادل، فقدان حافظه و سردرگمی، سبب مختل شدن بسیاری از فعالیت‌های روزمره بیماران مبتلا خواهد بود. لذا تمام فعالیت‌هایی که نیازمند حافظه، تمرکز، جهت یابی یا دقت هستند، می‌بایست با کمک اطرافیان انجام شوند.
چگونه می‌توان روند پیشرفت بیماری را کندتر کرد؟
متاسفانه هیچ درمان قطعی برای آلزایمر وجود ندارد. تنها داروهای قابل تجویز هستند که روند آن را تا حدودی کند کرده و برخی مهارت‌های مغزی تحت تاثیر بیماری را تقویت می‌کنند.
فعالیت‌های ذهنی و بدنی از جملهٔ موثرترین مکمل‌های درمانی برای این بیماری هستند. قدم زدن یا پیادروی، باغبانی یا حتا فعالیت‌های تکرار پذیر همچون تا کردن و مراتب سازی لباس‌ها مثال‌هایی در این زمینه هستند.
اهمیت مراقبت و توجه
یکی از سخت‌ترین مراحل شامل حال خانواده و اطرافیان بیمار می‌شود. بهتر است بدانید که کنار آمدن و توجه نشان دادن به مبتلایان این نوع از فراموشی بسیار دشوار و نیازمند صبر و حوصله است. سخت‌ترین دوره وقتی شروع می‌شود که فرد مبتلا نزدیک خود را نمی‌شناسد. در چنین شرایطی می‌بایست آرام مانده از انتقال اضطراب، وحشت، نگرانی یا ترس به بیمار خودداری کنید. برخورد آرام، متین و اعتماد بخش بسیار مهم است.
در مراحل پیشرفت، بسیاری از بیماران مبتلا به آلزایمر، توانایی‌هایی چون تکلم، راه رفتن و بلعیدن را از دست می‌دهند.
آیا این بیماری قابل پیشگیری است؟
تحقیقات همچنان در این زمینه ادامه دارد. تنها موارد قطعی و مرتبط، تغذیه سالم و فعالیت بدنی کافی است که می‌تواند به پیشگیری آن کمک کند. برنامه‌های غذایی غنی از سبزیجات، دانه ها، ماهی و امگا 3، به همراه حداقل 3روز در هفته ورزش، توسط متخصصان توصیه می‌شود.
