با بیست و سومین معرفی فیلم هفتگی زومجی در خدمت شما هستیم. مطابق گذشته این هفته نیز چهار فیلم سینمایی از سبک‌های مختلف خواهیم داشت تا بنا بر سلیقه، یکی یا چند تای آن‌ها را برای تماشا در آخر هفته‌ی خود انتخاب کنید. ابتدا سراغ یک فیلم اسکاری از تنها کارگردن زن برنده‌ی این جایزه می‌رویم که تماشایش بسیار تنش‌زا و هیجان‌انگیز خواهد بود. سپس سری به یک کلاسیک دوست‌داشتنی می‌زنیم و ماجراهای یک موجود فضایی را از نگاه موشکافانه‌ی اسپیلبرگ تجربه می‌کنیم. در ادامه فیلمی جنگی خواهیم داشت که آن هم دستپخت این کارگردان کارکشته است تا مهارت او در سبک‌های کاملا متفاوت را تحسین کنیم. در انتها نیز یک فیلم فانتزی را که از روی کتاب‌های کودکان ساخته شده خواهیم داشت که برخلاف عادت این جور فیلم‌ها، مخاطبش صرفا کودکان نیستند. با «آخر هفته چه فیلمی ببینیم» همراه زومجی باشید.
![]()
The Hurt Locker
کارگردان‌های زن در هالیوود تا همین دهه‌ی اخیر جایگاه بالایی نداشتند، اما قضیه‌ی کاترین بیگلو فرق می‌کند. او یکی از مهم‌ترین کارگردان‌های هالیوود است که از دهه‌ی 90 جدی گرفته می‌شد و با کسب افتخارات فراوان برای فیلم The Hurt Locker، در سطح جهانی نیز بیش از پیش شناخته شد. The Hurt Locker حدود ده سال پیش اکران شد و بیگلو نیز دو فیلم بعد از آن ساخت، اما همچنان یکی از مهم‌ترین آثار اوست. فیلم که جرمی رنر، آنتونی مکی، رالف فینس و گای پیرس را به عنوان بازیگران خود دارد داستان گروه خنثی‌سازی بمب آمریکا در جنگ عراق را روایت می‌کند. این گروه که هدف حمله‌ی شورشیان قرار می‌گیرند، باید در طول جنگ بر سختی‌های روانی فائق بیایند؛ سختی‌هایی که برای برخی از آن‌ها غیرقابل تحمل و برای برخی دیگر اعتیاد آور است. The Hurt Locker شش جایزه‌ی اسکار در هشتاد و دومین جوایز آکادمی، از جمله جایزه‌ی بهترین فیلم را کسب کرد و بیگلو هم تاریخ‌ساز شد.
تعجبی ندارد که امتیازها و نقدهای فیلم بسیار بالا باشند. در راتن تومیتوز از میان 257 نقد، 98 درصد آن‌ها نقدهای مثبت هستند و در متاکریتیک هم فیلم نمره‌ی 94 را از میان 35 نقد کسب کرده است. در خلاصه‌ی راتن تومیتوز می‌خوانیم: «The Hurt Locker یک حماسه‌ی جنگی با بازی‌های عالی، نماهایی تنش‌زا و پر از اکشن است. اثر کاترین بیگلو بهترین فیلم در مورد جنگ عراق است و خود را از تلاش‌های اغراق‌شده‌ی گذشته جدا می‌کند.» راجر ایبرت The Hurt Locker را بهترین فیلم 2009 می‌داند و آن را هوشمندانه خطاب می‌کند، فیلمی که طوری ساخته شده تا بیننده دقیقا بداند هر شخصیت چه نقشی دارد، کجا قرار دارد، چرا آن‌جاست و چه‌کار می‌کند. بسیاری از منتقدان همچنین از بازی جرمی رنر استقبال کردند و او را یکی از نقاط قوت فیلم دانستند.
![]()
E.T
نوبت به معرفی یک کلاسیک تمام عیار رسیده است. استیون اسپیلبرگ در وقت‌های آزاد خود فیلم‌های جاودانه‌ای می‌سازد که خارج از زمان خود زندگی می‌کنند و در اوقات دیگرش درام‌هایی تکان‌دهنده خلق می‌کند. E.T. the Extra-Terrestrial یا «ای‌تی موجود فرازمینی» یکی از بزرگ‌ترین آفرینش‌های اسپیلبرگ است که از گزند دنباله‌سازی در امان مانده است. این فیلم علمی تخیلی بیش از 35 سال پیش در سال 1982 روانه‌ی سینماهای دنیا شد و گیشه‌ها را درنوردید. ای تی نامی است که الیوت، یک پسربچه‌ی تنها به یک موجود فرازمینی می‌دهند که روی زمین گم شده و به کمک برادر و خواهرهای الیوت باید به سیاره‌اش برگردد و کسی از هم از حضورش آگاه نشود. اسپیلبرگ ایده‌ی فیلم را از روی یک دوست خیالی‌اش در زمان طلاق پدر و مادرش در سال 1960 آورده است. فیلم برخلاف معمول به ترتیب نمایش سکانس‌هایش در نسخه‌ی نهایی فیلمبرداری شد تا درک داستان برای بازیگران خردسال فیلم راحت‌تر باشد.
بودجه‌ی ده و نیم میلیون دلاری فیلم در مقابل فروش آن عددی حساب نمی‌شد. فیلم بالافاصله به یک موفقیت تمام‌عیار تبدیل شد، حدود 800 میلیون دلار فروش کرد و لقب پرفروش‌ترین فیلم تاریخ را از جنگ ستارگان ربود. رکوردی که 11 سال بر دوش داشت و پارک ژوراسیک، دیگر فیلم اسپیلبرگ در سال 1993 آن را شکست. E.T. یکی از بهترین فیلم‌های ساخته شده در تاریخ سینما به شمار می‌رود. منتقدان آن را یک داستان درباره‌ی دوستی، بدون محدودیت‌های زمانی می‌دانند. بر اساس نظرسنجی راتن تومیتوز، ای.تی. بهترین فیلم علمی تخیلی دنیاست. فیلم در سال 2002 به مناسبت 20 سالگی آن دوباره با سکانس‌های اضافه و متفاوت اکران شد. مجله‌ی امپایر صحنه‌ی پرواز الیوت و ای.تی. روبه‌روی ماه به سوی جنگل را جادویی‌ترین لحظه‌ی تاریخ سینما می‌داند. این سکانس جاودانه بعدها به نماد کمپانی فیلم‌سازی اسپیلبرگ تبدیل شد. اگر دنبال تجربه‌ی یک شاهکار دلنشین هستید، ای.تی. را از دست ندهید.
War Horse
29 سال جلو می‌رویم و به 2011 می‌رسیم، سالی که اسپیلبرگ اولین فیلم جنگ جهانی اولش را ساخت. او که با زیر و بم فیلم‌های جنگی کاملا آشناست و جنگ جهانی دوم را به بهترین اشکال به تصویر کشیده، در فیلم War Horse به جنگ بزرگی می‌پردازد. فیلم «اسب جنگی» از رمانی به همین نام که در سال اکران ای.تی. چاپ شده و نمایش تئاتر آن در سال 2007، اقتباس شده است. جرمی اروین در اولین فیلم سینمایی خود نقش یک نوجوان انگلیسی را بازی می‌کند که اسبی به نام جویی را بزرگ کرده و حالا این اسب در سراسر اروپا اتفاقات زیادی را پشت سر می‌گذرد و تراژدی‌های جنگی را که در حال وقوع است تجربه می‌کند. از دیگر بازیگران این فیلم می‌توان به امیلی واتسون، دیوید تولیس، تام هیدلستون، بندیکت کامبربچ و پیتر مولان اشاره کرد. جان ویلیامز به عنوان آهنگساز و یانوش کامینسکی فیلمبردار اسپیلبرگ که سال‌ها با او همکاری کردند در فیلم War Horse نیز همراه این کارگردان بزرگ سینما بودند.
فیلم اسب جنگی نامزد 6 اسکار از جمله بهترین فیلم، پنج گلدن گلوب و دو بفتا شد. فیلم همچنین یک موفقیت اقتصادی بزرگ برای استودیو دریم‌ورکس بود که حق اقتباس سینمایی کتاب اسب جنگی را در سال 2009 خریداری کرد. با بودجه‌ی 66 میلیون دلاری، War Horse حدود 177 میلیون دلار فروش کرد و تعطیلات سال نو هم کمکش کرد تا فروش خوبی برای یک فیلم جنگی داشته باشد. در خلاصه‌ی نقدهای راتن تومیتوز آمده: «اسب جنگی از لحاظ فنی خارق‌العاده، بی‌نهایت احساسی و به طرز دلنشینی نوستالژیک است. فیلم یک درام تأثیرگذار است که تراژدی‌های جنگ را به سبک و سیاق استادانه‌ی اسپیلبرگ به تصویر می‌کشد.» منتقد اینترتینمنت ویکلی می‌نویسد: در این فیلم هم اسپیلبرگِ «نجات سرباز رایان» را می‌بینم که متخصص داستان‌های جنگی است و هم اسپیلبرگِ ای.تی. را، استاد به تصویر کشیدن خواسته‌های جوانی و اشتیاق برای خانواده. راجر ایبرت با نمره‌ی 3.5 از 4 که به فیلم داده می‌گوید اسب جنگی شامل بعضی از بهترین صحنه‌هایی است که اسپیلبرگ تا به آن زمان ساخته است.
Where The Wild Things Are
آخرین ایستگاه معرفی فیلم این هفته یک فیلم فانتزی درام از کارگردان اثر تحسین‌شده‌ی Her، یعنی اسپایک جونز است. «جایی که موجودات وحشی هستند» از روی یک کتاب کودکان به همین نام، نوشته موریس سندک در سال 1963 اقتباس شده و در سال 2009 روی پرده‌های سینما رفته است. این فیلم تصاویر واقعی لایو اکشن را با بدلکاران در لباس این موجودات، عروسک‌ها و جلوه‌های ویژه‌ی کامپیوتری ترکیب کرده است. فیلم داستان پسربچه‌ی هشت ساله‌ای به نام مکس را روایت می‌کند که سر از جزیره‌ی دور افتاده‌‌ای درمی‌آورد که ساکنانش موجودات بزرگی معروف به «موجودات وحشی» هستند و مکس را به عنوان رئیس خود می‌پذیرند. جیمز گاندولفینی، پاول دانو، لارن امبروس و کریس کوپر از صداپیشگان فیلم Where The Wild Things Are هستند. این فیلم ابتدا قرار بود در اوایل دهه‌ی 80 توسط دیزنی ساخته شود، اما پیش‌تولید آن در مرحله‌ی ترکیب کارتون و واقعیت متوقف شد و به جایی نرسید.
این اثر فانتزی توسط تام هنکس و استودیو‌ی او به نام پلی‌نوت تهیه شده و بودجه‌ی بالای 100 میلیون دلاری داشته است. فیلم با اینکه با نقدهای مثبتی رو به رو شد، اما یک شکست در باکس آفیس به شمار می‌رود و تنها صد هزار دلار بیشتر از بودجه‌اش فروخت. 73 درصد نقدهای فیلم در راتن تومیتوز مثبت هستند و میانگین امتیازات آن از 37 نقد در متاکریتیک، 71 است. خلق شخصیت‌های فیلم در دنیای خیالی آن توسط منتقدین تحسین شد و فضاسازی و جو فیلم از جمله نقاط مثبت آن برشمرده شدند. اما «جایی که موجودات وحشی هستند» فیلمی است که برای دیدن آن نمی‌توان چندان به نمرات و نظرات منتقدان اکتفا کرد. فیلم به دلیل وجهه‌ی خیالی خود با برخی مخاطبان ارتباط بسیاری نزدیک‌تری برقرار می‌کند که تنها می‌توان با تجربه‌ی شخصی فیلم به آن رسید. اگر دنبال انتخابی متفاوت برای آخر هفته‌ی خود هستید، Where The Wild Things Are را از دست ندهید.
