ایبوپروفن یا بروفن داروی ضدالتهاب غیراستروئیدی است که برای تسکین علائم درد زانو (التهاب مفصل)، قاعدگی دردناک، حملات نقرس و آسیب‌های حین ورزش استفاده می‌شود. دانشمندان گزارش داده‌اند که مردانی که عادت به مصرف قرص ایبوپروفن دارند ممکن است که در طول زمانی‌ که از این دارو مصرف می‌کنند دچار مشکلات باروری شوند و همینطور سایر عوارض مثل از دست دادن ناگهانی عضلات، مشکلت نعوظ و خستگی‌. تحقیقات روی مردان جوان  که از یک نوع مشترک مسکن درد به مدت 6 هفته استفاده می‌کردند، نشان داد که مصرف این داروها روی باروری و هورمون‌های جسنی آنها اثر گذار است و به طرز عجیبی مشابه علایمی است که در مردان سالمند و سیگاری دیده می‌شود.

افراد 18 تا 35 سال که در این مطالعه تحقیقاتی شرکت کردند در طول دو هفته 2بار در روز   ایبوپروفن مصرف می‌کردند و در نهایت عارضه‌ای را نشان دادند به نام هیپوگنادیسم؛  این اتفاق زمانی در مردان بروز می‌کند که بدن آنها برای تولید هورمون تستوسترون بیشتر تلاش می‌کند. پزشکان که مسول کنترل این مطالعه علمی بودند اعلام کردند که این عوارض موقت بوده است و برگشت پذیر. اما هشدار داده‌اند که مصرف طولانی‌ مدت از این مسکن می‌تواند اثر طولانی‌ مدت داشته باشد که حتی ممکن است برگشت پذیر نیز نباشد.

ایبوپروفن یکی‌ از بهترین مسکن‌های درد است اما متاسفانه توسط بسیاری از افراد به صورت مداوم بدون تجویز پزشک مصرف می‌شود. فرد با احساس هر درد کوچکی به سمت این دارو می‌رود. از سوی دیگر ممکن است که فرد حتی به مصرف این دارو اعتیاد پیدا کند. از دیگرافرادی که از این دارو زیاد مصرف می‌کند ورزشکاران هستند که به ویژه آنهایی که به صورت مداوم ورزش می‌کنند و برای کاهش درد ناشی‌ از خستگی‌ عضلات و گاهی مصدومیت ایبوپروفن را انتخاب می‌کنند.

مکانیسم عمل این دارو و اثر آن روی هورمون‌های مردانه کامل مشخص نیست ولی‌ به نظر می‌رسد که در بدن این افراد غدد مردانه تلاش بیشتری می‌کند تا سطح تستسترون که هورمون اصلی مردانه است را به حد نرمال برسانند چرا که ایبوپروفن  می‌تواند تستسترون را در خون کاهش دهد. این عملکرد برای طولانی‌ مدت ممکن است منجر به کم کاری غدد مردانه شود. به هر حال اگرچه که نتیجه این تحقیقات هنوز کامل نیست اما پزشکان به صورت جدی برای کاهش مصرف ایبوپروفن هشدار داده‌اند و از افراد خواسته شده که هیچ وقت  برای دردها جزئی مسکن مصرف نکنند مگر به دستور پزشک.