با پایان جشنواره فجر، برنامه اکران سال آینده تا حد زیادی مشخصشده است. البته نباید فراموش کرد که هنوز چند فیلمی از جشنواره سی و پنجم در صف اکران قرار دارند و یا هنوز قرارداد اکرانشان ثبتنشده است؛ ازجمله «کوپال»، «شماره 17، سهیلا» و «فراری» که گفته میشود یکی از گزینههای اکران نوروزی است. همچنین «عصبانی نیستم» باوجود اخذ پروانه نمایش و همچنین ثبت قرارداد اکران و اختصاص دو تاریخ مجزا برای اکران، همچنان در بلاتکلیفی به سر میبرد و «آشغالهای دوستداشتنی» محسن امیر یوسفی هم وضعیت مشابهی دارد. «ارادتمند، نازنین، بهاره، تینا» هم که همچنان غیرقابل اکران خوانده میشود و در پی مخالفت کیانوش عیاری با اکران «خانه پدری» در گروه هنر و تجربه، تکلیف اکران این فیلم نیز نامشخص است. از سوی دیگر، فیلمسازانی بودند که اصلاً آثار خود را به دفتر جشنواره تحویل ندادند و از شرکت در این رویداد انصراف دادند، یا مثل مورد عجیب «سراسر شب» فرزاد مؤتمن، «درخونگاه» سیاوش اسعدی و «آستیگمات» مجید رضا مصطفوی، شایسته رقابت با دیگر فیلمها قلمداد نشدند و در کمال شگفتی از جشنواره حذف شدند. بههرحال، با توجه به بازتاب نهایی جشنواره فیلم فجر و اخبار منتشرشده از وضعیت تولید و ساخت فیلمهای دیگر، میتوان هیجانانگیزترین فیلمهایی که در سال آینده باید منتظر اکرانشان باشیم را بشناسیم. در ادامه ده فیلم مهم که در سال آینده به اکران درخواهند آمد را معرفی میکنیم:
1- همه میدانند- اصغر فرهادیبعد از «درباره الی» اصغر فرهادی تبدیل به فیلمسازی شد که باید مسیر کاریاش رصد شود و از آن زمان تا امروز و آخرین فیلم وی یعنی «فروشنده» با کلکسیونی بینظیر از جوایز و افتخارات سینمایی، این ادعا بارها و بارها ثابتشده است. «همه میدانند» برگرفته از داستانی واقعی است که زوج مشهور هالیوودی، خاویر باردم و پنه لوپه کروز، در آن به ایفای نقش میپردازند و این فیلم در میان 100 فیلم مورد انتظار سال 2018 وبسایت پلیلیست در رتبه دوازدهم قرار داشته است. با پایان فیلمبرداری فیلم و شروع مراحل فنی میتوان انتظار داشت که آخرین ساخته فرهادی بهمانند «فروشنده» مسیرش را از تابستان و در جشنواره کن شروع کند.
2- مغزهای کوچک زنگزده- هومن سیدی
یکی از پرافتخارترین فیلمهای جشنواره سی و ششم که اتفاقاً در خیلی از شاخهها نادیده گرفته شد، میتواند یکی از مهمترین اکرانهای سال آینده باشد. «مغزهای کوچک زنگزده» بهترین و قویترین اثر هومن سیدی تا به امروز است و روایت عجیبی از زندگی دو برادر در حاشیه شهر است که با بازی چشمگیر فرهاد اصلانی و نوید محمدزاده و فیلمبرداری بینظیر پیمان شادمان فر، شانس این را دارد که بعد از جلب نظر منتقدان با مخاطبان عام سینما نیز ارتباط برقرار کند.
3- شعلهور- حمید نعمتالله
مهم نیست که نعمتالله چقدر در جشنوارهها مورد بیمهری قرار بگیرد، همه آثار وی دارای استانداردی هستند که بیننده را مشتاق کار بعدیاش نگاه میدارد. «شعلهور» که فقط دیپلم افتخار بهترین بازیگر مرد را برای امین حیایی به دست آورد، بهگونهای ورژن مردانه «رگ خواب» است و اگر با آن فیلم ارتباط برقرار کردید، «شعلهور» هم میتواند گزینه مهیجی برایتان باشد. در ضمن موسیقی سهراب پورناظری و صدای گرم همایون شجریان، بار دیگر تکمیلکننده تصاویر بینظیر و شگفتانگیز نعمتالله است.
4- بهوقت شام- ابراهیم حاتمی کیاحتی اگر حاتمی کیا، اختتامیه جشنواره فجر را با دادگاه لاهه اشتباه نمیگرفت و چنین بیمهابا به منتقدانش نمیتاخت، «بهوقت شام» مسلماً یکی از فیلمهای بهشدت مورد انتظار سال 97 میبود. اساساً هر اثر حاتمی کیا این خاصیت را دارد که مخاطب را به سینما بکشاند و «بهوقت شام» که از حیث ساختار بسیار قوی است و اکشنی جذاب دارد، با موضوعی چالشبرانگیز و بررسی رابطه یک پدر و پسر در بحبوحه جنگ سوریه با داعش، هم از این قاعده مستثنا نیست.
5- خودسر-کمال تبریزیدست خودمان نیست، نام کمال تبریزی که میآید ناخودآگاه یاد بهترین طنزهای سینمای بعد از انقلاب میافتیم، از «لیلی با من است» تا «مارمولک» و «همیشه پای یک زن در میان است». مهم نیست که تبریزی در چند سال اخیر بهشدت ضعیف ظاهرشده و آخرین اثر وی «امکان مینا» امکان بازگشت وی به سینما را نزدیک به صفر کرد، اما خبر ساخت یک کمدی دیگر توسط تبریزی که احتمالاً موضوعی سیاسی دارد و حولوحوش انتخابات ریاست جمهوری میگذرد، به وجدمان میآورد و از ته دل آرزو میکنیم که «خودسر»، بازگشت مقتدرانه تبریزی به سینما باشد.
6- لاتاری- محمدحسین مهدویانمهدویان هرچقدر در دو جشنواره قبل موردتوجه و محبت هیئتداوران قرار گرفت، در جشنواره سی و ششم قربانی اعمالنظرهای شخصی شد و «لاتاری» به معنای کلمه مظلومترین فیلم جشنواره سی و ششم بود. گرچه «لاتاری» چندان به مذاق داوران خوش نیامد، اما موضوع جذاب آن در کنار بازی بینظیر ساعد سهیلی، هادی حجازی فر و حضور کوتاه و درخشان جواد عزتی که همگی نادیده گرفته شدند، میتواند «لاتاری» را به یکی از مهمترین فیلمهای اکران سال آینده تبدیل کند. «لاتاری» نسبت به دو کار قبلی مهدویان، پیشرفت چشمگیری ندارد اما بهمراتب قصهگوتر است و جذابیت لازم برای برقراری ارتباط با مخاطب رادار است.
7- عرق سرد- سهیل بیرقی
بیرقی فیلمساز جوانی است که بعد از تجربه مستقل و آوانگارد «من» با «عرق سرد» بعد دیگری از توانایی فیلمسازیاش را به تصویر میکشد. برداشت بیرقی از ماجرای واقعی ممنوعالخروجی کاپیتان تیم فوتسال زنان، همه المانهای جذب مخاطب را دارد. بازیگرانی که با تواناییهایشان همگی نامزد دریافت سیمرغ بلورین شدند، موضوعی جدید و خط قرمزی و هیاهویی که همین موضوع ایجاد میکند، در بطن یک درام خوشساخت و شخصیتپردازیهای بینظیر و کم نقص بیرقی، میتواند «عرق سرد» را تبدیل به پدیده گیشه سال آینده کند.
8- مصادره- مهران احمدی
شاید بهتر باشد از همین حالا به یکی از پرفروشترین فیلمهای گیشه سال آینده سلام کنیم. مهران احمدی در اولین تجربه فیلمسازیاش، بهخوبی توانسته عناصر کمدی را به کار گیرد و با موضوعی جدید و کاراکترهای دوستداشتنی بینندهاش را به خنده وادارد. طنازیهای رضا عطاران، بازی خوب هومن سیدی و کمدی موقعیتی که در فیلم بهخوبی پرداختهشده است، «مصادره» را تبدیل به یک فیلم کمدی کامل و جذاب میکند.
9- بمب؛ یک عاشقانه- پیمان معادی
اگر دلتان لکزده است برای دیدن یک درام عاشقانه جذاب و زیبا، «بمب؛ یک داستان عاشقانه» دقیقاً همان چیزی است که دنبالش میگردید. «بمب؛ یک داستان عاشقانه» خوشساخت و خوش ریتم است و در حال و هوای بمباران تهران روایتی جذاب از شروع و ادامه عشق را با زبانی شیرین و گاه کمیک وار به تصویر درمیآورد. بازی خوب کودک فیلم «بمب» در کنار بازی خیلی خوب سیامک انصاری و حبیب رضایی در نقشهای مکمل، فضاسازی و طراحی صحنه و لباس این فیلم، روایت عاشقانه معادی را کامل میکند و «بمب؛ یک داستان عاشقانه» را تبدیل به یکی از شیرینترین عاشقانههای سینمای ایران میکند.
10- تنگه ابوقریب- بهرام توکلی
توکلی، یک فیلمساز مستقل است که در فیلمسازی کاملاً سبک شخصی خودش را دارد. «تنگه ابوقریب» که با حمایت سازمان اوج ساختهشده، به این فیلمساز فرصت داده است تا تصویر ذهنیاش را به بیشترین میزان ممکن به واقعیت نزدیک کند. اکشن «تنگه ابوقریب» کاملاً با بهترین فیلمهای هالیوودی برابری میکند و روایت دردناک رزمندگانی که فقط پنج روز قبل از امضای قطعنامه صلح باجانشان جنگیدند تا یک وجب از خاک ایران مورد تهدید قرار نگیرد، «تنگه ابوقریب» را به ناسیونالیستیترین و بهترین فیلم ژانر دفاع مقدس ایران تبدیل میکند. فیلمبرداری خضوعی ابیانه که بیشتر روی دست صورت میگیرد، در میان تپهها و خاکیها نفسگیر است و سه کاراکتر اصلی فیلم بهشدت جذاب و دوستداشتنیاند. بهرام توکلی در اولین اثر غیرمستقلش، گرچه به فضایی متفاوت نزدیک میشود اما همچنان تفکر و جهانبینی خودش را براثر قالب میکند و پوچی و ویرانگری جنگ را به زیباترین شکل ممکن به تصویر میکشد.
همچنین بخوانید:
مردگان این سال عاشقترین زندگان بودند
کپی برداری و نقل این مطلب به هر شکل از جمله برای همه نشریهها، وبلاگها و سایت های اینترنتی بدون ذکر دقیق کلمات “منبع: بلاگ نماوا” ممنوع است و شامل پیگرد قضایی می شود.
Post Views:
152