کودکان را تا زمانی که کاملاً آرام نشده‌اند، جدا از یکدیگر قرار دهید. بهتر است آنها را به اتاق‌های جداگانه بفرستید تا درگیری دوباره شروع نشود. اجازه دهید تا هیجانات و احساسات کودکان فروکش کند. همیشه هر دو طرف دعوا تا حدی مقصر هستند؛ بنابراین شما به‌عنوان والدین کودکان، تنها یک نفر را مقصر ندانید و روی این موضوع تمرکز و تأکید نکنید.
هیچ وقت اجازه ندهید یکی از بچه‌ها بلندبلند کلمه «برنده شدم، برنده شدم» را تکرار کند و برنده دعوا شود. مثلاً اگر دعوای دو کودک بر سر به‌دست آوردن یک اسباب‌بازی است همیشه راه‌حلی وجود دارد که هر دو بتوانند از یک وسیله به‌طور مشترک استفاده کنند.
به یاد داشته باشید که کودکان مهارت‌های مهم زندگی را باید یاد بگیرند؛ مثل کنترل رفتارهای پرخاشگرانه و یا کنار آمدن با اختلافات، سازش و مذاکره و .... . راه‌های ساده‌ای وجود دارند که با رعایت آنها می‌توان از بروز جنگ و دعوا بین بچه‌ها جلوگیری کرد: قوانین و رفتارهایی را در خانه وضع کنید که کودکانتان حق سرپیچی از آنها را نداشته باشند؛ مثلاً به آنها بگویید که اجازه ندارند در خانه فریاد بزنند و یا در را بکوبند و یا حرف زشت بزنند و برای کسی که از این قوانین سرپیچی کند، نتیجه خاصی در نظر بگیرید.
این موضوع به آنها یاد خواهد داد که مسئول رفتار خودشان هستند و در هر شرایط و موقعیتی که قرار بگیرند، باید مراقب رفتارشان باشند. به این ترتیب، در تمامی مشکلات‌شان، چه حق با آنها باشد و چه نباشد، کار اشتباه و خطایی انجام نمی‌دهند. به کودکان خود یاد دهید که همیشه همه چیز نباید برابر باشد؛ زیرا گاهی یکی از بچه‌ها بیش از دیگری به مراقبت و توجه نیاز دارد.
با توجه به نیاز کودکانتان به آنها محبت کنید و توجه نشان دهید؛ مثلاً اگر یکی از آنها تمایل دارد به بیرون از منزل برود، او را به پارک ببرید و با او قدم بزنید و توجه خود را بدین ترتیب به او نشان دهید و اگر دیگری تمایل دارد در منزل بماند، برای اول کتاب بخوانید تا متوجه محبت و توجه شما بشود.
اطمینان حاصل کنید که هر یک از کودکان شما زمان، فضا و اسباب‌بازی کافی برای بازی در اختیار دارند و مجبور نیستند آنها را با خواهر و برادر خود به اشتراک بگذارند. به کودک‌تان نشان دهید که عشق برای شما هیچ محدودیتی نخواهد داشت. آنها را مطمئن کنید که هیچ خطری متوجه آنها نیست و آنها برای شما مهم و دوست داشتنی هستند و نیازهای آنان کاملاً برآورده می‌شود.
از کنار هم بودن به‌عنوان یک خانواده لذت ببرید؛ مثلاً فیلمی با یکدیگر تماشا کنید و یا با هم بازی کنید و برای یکدیگر وقت صرف کنید. این کار تنش بین کودکان را کاهش می‌دهد. از آنجایی که توجه والدین، یکی از مسائلی است که منجر به دعوا و اختلاف میان کودکان می‌شود، فعالیت‌های سرگرم کننده خانوادگی می‌تواند به کاهش درگیری‌ها کمک کند.
اگر فرزندان شما غالباً برای در اختیار داشتن بازی کامپیوتری و یا هر وسیله بازی دیگر با هم دعوا می‌کنند، جدولی تهیه کرده و استفاده از آن‌را برای آنها نوبتی کنید. به خاطر داشته باشید که گاهی اوقات بچه‌ها برای جلب توجه پدر و مادر با یکدیگر دعوا می‌کنند. در این موارد صبور و شکیبا باشید و به آنها توجه کنید.
در تعداد کمی از خانواده‌ها، تضاد میان خواهر و برادر آنقدر شدید می‌شود که عملکرد روزانه آنها را بر هم می‌زند و رفتار عاطفی و روانی کودکان را تحت تأثیر قرار می‌دهد. در این موارد با یک روانپزشک مشورت کنید و از او مشاوره بگیرید. اگر درگیری فرزندان شما جزء موارد زیر بود حتماً به پزشک مراجعه کنید:
دعوای کودکان آنقدر شدید است که منجر به مشکلات زناشویی می‌شود. این دعواها موجب آسیب فیزیکی به یکی از اعضای خانواده می‌شود و یک خطر واقعی آنها را تهدید می‌کند. به اعتماد به نفس و یا احساس و روان یکی از افراد صدمه وارد می‌شود نگرانی قابل توجهی، مثل افسردگی، سلامت فرد را تهدید می‌کند.
نقش مدل و الگوها
راه و روشی که والدین با آن، مشکلات و اختلافات خود را حل و فصل می‌کنند، الگو و سرمشق کودکان قرار می‌گیرد. بنابراین اگر شما و همسرتان در حل و رفع مشکلات و اختلاف نظرها، با یکدیگر محترمانه برخورد می‌کنید و حالت تهاجمی و انتقامی به خود نمی‌گیرید، این احتمال وجود دارد که فرزندان شما نیز در رفع مشکلات خود با خواهر و برادرشان از همان روش استفاده کنند.
آنها اگر ببینند که شما هنگام اختلاف با همسرتان با صدای بلند فریاد می‌زنید و در را به شدت به هم می‌کوبید و به یکدیگر توهین می‌کنید و حرف‌های زشت می‌زنید، مطمئین باشید که به احتمال زیاد، همین روش را برای حل مشکلات‌شان انتخاب کرده و این رفتار زشت را الگوبرداری می‌کنند.
برای خواندن بخش اول- بابا اینقدر دعوا نکنید- اینجا کلیک کنید.