دو سال پیش کوجیما در کنفرانس سونی روی صحنه آمد و باعث انفجار بمب خبری جدیدی شد. کوجیما از کونامی اخراج شده بود و به پیروی از این اتفاق، فن های سینه چاک این کارگردان ژاپنی به کونامی تاختند و از آن به عنوان هیولایی نمک نشناس یاد کردند.
کوجیما در آن کنفرانس از همکاری دوباره اش با سونی پرده برداشت و بازی Death Stranding را معرفی کرد.
کونامی دلیل اخراج این مهره سرشناس را عدم توجه او به التیماتوم های مالی و زمانی خود برای بازی Metal Gear Solid V: The Phantom Pain عنوان کرد. خب بدیهی است هرکسی که خود را حرفه می داند باید در چارچوب مد نظر تهیه کننده و عوامل بالایی خود رفتار کند؛ و رفتار کوجیما نشان از یاغی گری به دلیل غرور و اطمینان بیش از حد به خود داشت.
در چنین سیستمی آیا رفتار کونامی صحیح بوده یا صرفا به دلیل کارنامه و طرفداران بی شمار کارگردان ژاپنی باید این کمپانی را سرزنش کنیم؟
حالا کونامی اعلام کرده که پر سودترین سال مالی تاریخ خود را پشت سر گذاشته است؛ سالی که دیگر کوجیما نبود. پس نمی توان گفت که کونامی بازنده مطلق این جدایی بوده. اما کوجیما در چه حالی است و از جبهه او چه خبری می آید؟
پس از گذشت دو سال و نمایش چهار تریلر، هنوز اطلاعات خاصی از دث استرندینگ در دست نیست و این چرخه در آخرین تریلر نمایش داده شده در E3 امسال هم به سنت همیشگی این بازی ادامه داشت. تریلر بازی حاوی دیالوگ هایی مبهم و به نظر مهم بود اما این دیالوگ ها بسیار مقطع به نظر می رسند و بیشتر از آن که ما را به سرنخ های بیشتری برسانند، سعی در گمراه کردن مان دارند.
البته با گذشت چند روز از پخش این تریلر، تئوری ها و تحلیل های بیشتری عرضه شده که در ادامه به آن ها می پردازیم.
مردی که می رساند
در تریلر شاهد نوزادی هستیم که در محیطی شبیه به رحم معلق می زند و مستقیما به گیمر نگاه می کند. دث استرندینگ تقابل مرگ و زندگی در بستر داستانی مرموز است؛ پس می توان به این نتیجه رسید که این تصویرسازی نشان دهنده زندگی و یا شاید پدید آمدن یک زندگی جدید است.
البته پیشتر هم شاهد این نوزاد در تریلر های قبلی بازی بوده ایم، این چرخه مرتبط نیز می تواند به کنار هم قرار دادن تکه های پازل کوجیما کمک کند.
صدایی به گوش می رسد و شخصیتی مونث، کاراکتر بازی را با نامش صدا می زند: سم پورتر بریجز. سپس او را «مردی که می رساند» خطاب می کند، اشک هایش را یادآور می شود و می گوید که سم مبتلا به «آلرژی کایرال» است.
کایرال یا دست سانی اصطلاحی در علم شیمی است و برای توصیف مولکولی به کار می رود که به خاطر یک اتم نامتقارن، تصویری انطباق ناپذیر با خود در آینه دارد.
زن از سم می پرسد که در چه سطحی است و یادآور می شود که عنصر انقراض در وجودش قرار دارد. در اینجا شاهد بازیگر/کاراکتر جدید دث استرندینگ هستیم که پا به دنیای مرموز کوجیما گذاشته است.
سم و کاراکتر تازه وارد، در مورد چیزی که قابل دیدن نیست صحبت می کنند اما مشخص می شود که در واقع می توانند این پدیده را حس کنند؛ این موجود Timefall نام دارد. البته تایم فال ها -همان دست های سیاهی که روی زمین و بدن کاراکتر نقش می بندند- از تریلر اول به ما نشان داده شدند و حالا صرفا از اسم آن ها پرده برداری شده.
بعد از لحظاتی دلهره آور، تایم فال آن ها را به حال خودشان رها می کند و از این لحظه به بعد وارد فاز جدیدی از قصه پردازی در تریلر می شویم.
سم به سراغ عکسی می رود که در آن شاهد خودش، یک زن و یک بچه هستیم. این عکس نشان دهنده خانواده اش است که ظاهراً به دلایلی نامشخص از آنها جدا افتاده. وقتی که زن از او درخواست کمک می کند، سم در پاسخ می گوید که نمی تواند کمکی به زن بکند و فقط می تواند «برساند»!
اما او چه چیزی را می رساند؟ این سوالی است که پاسخی قطعی برایش وجود ندارد. در طول نمایش شاهد این هستیم که سم با بستن وسایلی بر پشتش در دنیای وسیع و برهوت بازی قدم می زند. در این جا تریلر به صورت غیر مستقیم نشان می دهد که بازی دارای محیط های باز با محوریت گشت و گذار است. با این نمایش می توان نتیجه گیری کرد که محیط بازی بستری برای روایت متفاوت داستان است و مراحل جانبی، شاید درباره رساندن چیزی از یک نقطه به نقطه دیگر باشد.
در بخشی دیگر سم در وان حمام نشسته و بعد صحنه ای نشان داده می شود که جسدی بر پشتش حمل می کند که نماد مرگ تلقی می شود و با این تصویر منزجر کننده بالانس بین دو عنصر زندگی و مرگ در تریلر حفظ می شود.
گردش در دنیایی سرد
ناگهان جمله «دستت را در زندگی به من بده» بر صفحه نقش می بندد. بعد از آن نشان داده می شود که موجودی نامریی دست سم را لمس می کند و زخم هایی از دست ها تا گردن سم را می پوشانند. یادتان هست که از آلرژی کایرال صحبت کردیم؟ این می تواند همان واکنش آلرژیک سام باشد. در این زمان کاراکتر زن پدیدار می شود و به همراه سم از دست موجود نامریی به سایه ها پناه می برند.
زمانی که موجود از سم و زن جدا می شود، او به سم گوشزد می کند که هنگام رفتن به شهر مراقب باشد چرا که زمانی که تایم فال چیزی را لمس می کند سرعت حرکتش دو برابر می شود. این نکته می تواند نشانگر این موضوع باشد که در بازی المان های سفر در زمان و تایم لاین های موازی وجود دارد. زمانی که این موضوع مطرح می شود سم به عکس خانواده اش نگاه می کند که می تواند نشان دهنده امید او به پیدا کردن آن ها در ورژنی دیگر از زمان حال باشد.
حقیقتی وجود ندارد، خط زمانی تغییر می کند
در این صحنه کسی در بی سیم از سم وضعیتش را می پرسد و پس از آن او در میان موجوداتی که به نظر می آید دشمنان اصلی بازی باشند گرفتار شده و کشته می شود. قبل از این تایید شده بود که مرگ به معنای سنتی آن در بازی وجود نخواهد داشت؛ پس کشیده شدن او توسط تایم فال ها به دنیای سایه ها می تواند به این تئوری و عدم وجود «مرگ» در بازی صحه بگذارد. پس از مردن احتمالا سم در تایم لاینی جدید ریسپاون خواهد شد.
این ایده برزخ مانند، با فلسفه سیاه و سفید و تضادمحور بازی کاملا همخوانی دارد. البته این قابلیت ممکن است حتی برای حل معما های بازی هم استفاده شود و راه حل رسیدن به جواب سوال های مطرح شده از سوی بازی باشد.
هدف اصلی سام
به نظر می رسد نوزادی که همراه سم است، می تواند در کنار نماد زندگی همان عنصر انقراضی که زن به آن اشاره کرد نیز باشد. این موضوع رسیدن سم به خانواده را حیاتی تر می کند: چرا که عنصر انقراض برای آرام شدن ممکن است نیاز به قرار گرفتن در بستر خانواده، هرچند ماورایی داشته باشد؛ خانواده ای که سم ممکن است آن را حتی در تایم لاینی غیر از تایم لاین فعلی پیدا کند. در دنیایی که موجودات ماورا الطبیعه و زمان در خدمت و در برابر شما قرار گرفته اند، رسیدن به این هدف می تواند پاسخی برای پرسش های چندساله ما باشد.
در انتهای تریلر شاهد روحی بودیم که احتمالا همسر سم باشد. و جمله «دستت را در روح به من بده» می تواند اشاره ای به همان حالت مرگ تعلیقی در قسمت قبل باشد. به نظر می رسد برای پاسخ به سوالات بی شمارمان باید بیشتر از این ها صبر کنیم تا شاید کوجیما این پوسته سخت عدم پاسخگویی اش را بشکند.
