جغرافی

یکی از وجوه تمدنی جهان اسلام، به ویژه ایران، سیری در ایالات مختلف ایران و وصف آنهاست. در قرن چهارم، راههای میان شهرها مملو از مسافرانی بود که سرتاسر بلاد اسلامی را بدون مشکل می پیمودند. زائران خانه خدا، تاجران و طالبان علم، بیش تر این مسافران را تشکیل می دادند.

ایالت کرمان از شرق به سیستان و مکران، و از شمال به خراسان، و از غرب به فارس، و از جنوب به دریای فارس محدود بوده است. کرمان در روزگار سلجوقیان از بهترین و آبادترین بلاد به شمار می آمد، اما بنا به نقل یاقوت حموی، در قرن هفتم هجری، بیشترِ شهرهای کرمان ویران شده بود.(1)

تنها لفظ جغرافیا میرساند که این علم را عرب وضع نکرده،اما چون جغرافی با تاریخ مربوط است و چون عربها بواسطه مقتضیات شریعت اسلام پیش از ترجمه جغرافی بزبان عربی کتابهائی در توصیف راه ها و شهرها نگاشته اند،لذا در اینجا از جغرافی اسلامی هم اسمی میبریم.

جغرافی یا جغرافیا (1) کلمه ای است یونانی مرکب از دو جزء «جئوس» (زمین) و «گرافوس» (تصویر یا نگاشتن) پس معنی آن زمین نگاری می شود