ماهان شبکه ایرانیان
خواندنی ها برچسب :

دیدنیهای-اصفهان

این بنا در روستای هفشویه، از بلوک قهاب در شمال خاوری اصفهان، به صورت ویرانه‌ای برجای مانده است. بنای اولیه مسجد، مربوط به دوره سلجوقی است که در دوره مغول بازسازی شده و تزییناتی در آن صورت گرفته است
مناره برسیان در روستای برسیان بر ساحل شمالی زاینده رود و در شرق اصفهان قرار گرفته، یکی از قدیمی ترین مناره های ایران است که در میان مناره های اصفهان که دارای تاریخ هستند سومین مناره قدیمی به حساب می آید. تاریخ ساخت مناره سال 491 ه.ق می باشد.
این بنا در محله در دشت در بازارچه حمام قاضی و نزدیک فلکه شهشهان واقع شده و در سال 1073هـ . ق توسط حاجی یونس نامی ـ از خواجگان دربار شاه عباس دوم ـ ساخته شده است
مسجد خیاط ‌ها که به اسامی پادرخت، پا درخت سوخته و پا درخت سوخته زنجانی نیز معروف می ‌باشد در کتاب بخشی از آثار ملی اصفهان، جزو مساجد عهد قاجاریه معرفی شده است. تنها تاریخ موجود در بنا سال 975هـ . ق نشان می دهد و به در قدیمی آن مربوط می ‌گردد. کتیبه سردر مسجد به نام ابوالفتح سلطان میرزا پسر شاه طهماسب اول صفوی می باشد که بانی مسجد بوده است.
این بنا در بازار اصفهان، میان محله نیم‌آورد و جماله کله و درب امام در بازارچه‌ای هم نام مسجد واقع و از آثار ارزنده دوره قاجار است که به همت حاج محمد جعفر آباده‌ای ـ از روحانیون مشهور اصفهان در قرن سیزدهم هجری ـ ساخته شده است
این بنا در محله خواجو، نزدیک چهار سوی آجری واقع شده و براساس کتیبه کاشی کاری سردر آن، بین سال‌های 1237 تا 1242هـ . ق زمان فتحعلی شاه قاجار توسط حاجی میرزا محمدصادق بنا شده است. این مسجد، بنای کوچکی است، با این حال دارای تزیینات جالب کاشی کاری است. بانی مسجد پس از وفات (1238هـ . ق) در ایوان کوچکی که در شمال صحن مسجد بنا شده، دفن شده است.
این مسجد در محله خواجوی اصفهان واقع شده و مسجد بسیار کوچکی است که در دوره سلطنت شاه عباس دوم در سال 1072 هجری قمری به وسیله «حاجی منوچهر» نامی از خواجه‌های مشهور آن زمان ساخته شده است.
این بنا که از ساخته‌های دوره آل بویه بوده، روزگاری در محله باب الدشت اصفهان ـ در مکان فعلی مسجد حکیم قرار داشته که امروزه تنها بخشی از سردر آن باقی مانده است
این بنا در محله شهشهان و نزدیک بقعه تاریخی شهشهان واقع شده و در سال 1290هـ . ق به سعی و اهتمام محمدعلی بن محمدباقر گلستانه بنا شده و دارای صحن، ایوان و شبستان است که با تزیینات کاشی کاری و کتیبه‌های متعدد مزین شده است.
این بنا در جوار مجموعه بناهای امام زاده اسماعیل، مشتمل بر بقعه امام زاده، گنبدخانه بزرگ، مرقد و مسجد شعیا و تأسیسات دیگر واقع شده و بر طبق مدارک مکتوب، اصل بنای آن مربوط به قرن اول هجری و بر طبق مدارک موجود معماری، مربوط به دوره سلجوقی است
پیشخوان