ایده‌آل در معنای افلاطونی آن، امری نه مختص یک فرد، بلکه چیزی در دسترسِ تمام جهانیان است. بااین‌وجود، برای یک درخت، دنیای ایده‌آل، چیزی است که فقط از نور خورشید، باران، خاک، بدون هیچ‌گونه ردی از آتش، تشکیل شده باشد، چراکه نیازها و ترجیحات آن‌ها اندکی با ما تفاوت دارد.
