درد مزمن و ارتباط آن با سکته قلبی و مغزی

 

درد مداوم به خودی خود آزاردهنده است، اما پژوهشی جدید نشان داده است افرادی که با درد مزمن زندگی می‌کنند ممکن است با مساله‌ای جدی‌تر نیز مواجه شوند.

کمردرد و گردن درد، آرتریت که می‌تواند زندگی روزمره را با چالش روبرو کند، احساس درد در زانو‌ها که برداشتن هر گام را دشوار می‌سازد، مساله هرچه که باشد، درد مزمن می‌تواند حتی انجام فعالیت‌های ساده را نیز مختل کند.

درد مداوم به خودی خود آزاردهنده است، اما پژوهشی جدید نشان داده است افرادی که با درد مزمن زندگی می‌کنند ممکن است با مساله‌ای جدی‌تر نیز مواجه شوند.

مطالعه‌ای که در نشریه Pain Medicine منتشر شد، ارتباط بین درد مزمن و افزایش احتمال تجربه حمله قلبی یا سکته مغزی را نشان داده است. در این مطالعه شرایط 52,842 نفر در بازه زمانی 2001 تا 2015 دنبال شد که 17,614 نفر از آن‌ها دارو‌های مسکن (چه بدون نسخه یا تجویزی) برای حداقل سه ماه مصرف می‌کردند و 35,228 نفر فاقد درد مزمن بودند.

نتایج برای افرادی که با درد مزمن مواجه بودند شوکه کننده بود...

طی دوره مطالعه، افرادی که از درد مزمن رنج می‌بردند در مقایسه با آن‌هایی که به درد مزمن مبتلا نبودند، 20 درصد احتمال بیشتری داشت یک حمله قلبی را تجربه کنند و همچنین احتمال تجربه سکته مغزی برای آن‌ها 30 درصد بیشتر بود.

 

ارتباط درد و سلامت قلب
به گفته پژوهشگران، دلیل ارتباط بین درد مزمن و خطر رویداد‌های قلبی می‌تواند با این حقیقت که درد بلند مدت به مشکلاتی منجر می‌شود که افت سلامت قلب را در پی دارند مرتبط است که از آن جمله می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

- افزایش سطوح استرس
- کمبود خواب یا خواب بی کیفیت
- افسردگی
- کاهش توانایی برای انجام ورزش

تمام این موارد همراه با هم می‌توانند قلب و رگ‌های خونی را در وضعیت بدی قرار دهند. همچنین، این به معنای آن است که محافظت از سلامت قلب ممکن است شامل مدیریت درد مزمن شود.

روش‌های طبیعی برای کاهش ناراحتی و افزایش تحرک
زمانی که موضوع مدیریت درد مطرح می‌شود، افزون بر داروها، برخی روش‌های طبیعی نیز می‌توانند موثر باشند. این در شرایطی است که دارو‌های مسکن می‌توانند با برخی عوارض جانبی به ویژه در صورت استفاده بلند مدت همراه باشند، از این رو، کاهش سطوح درد به روش‌های طبیعی می‌تواند گزینه بهتری باشد.

 

خواب کافی
کمبود خواب با افزایش سطوح درد و حتی ظهور درد مزمن جدید پیوند خورده است. حفظ یک برنامه خواب منظم و استراحت با کیفیت بالا تا حد امکان می‌تواند به کاهش ناراحتی‌های مزمن کمک کند.

تحرک داشتن
ورزش می‌تواند ترشح اندورفین‌ها در مغز را تحریک کند که این مواد شیمیایی می‌توانند سیگنال‌های درد را مسدود کنند. در شرایطی که درد مزمن می‌تواند شما را به کاهش فعالیت بدنی وسوسه کند، اما انجام تمرینات ورزشی سبک و کششی می‌تواند در واقع به بهبود علائم، از جمله درد مزمن کمک کند.

 

تمرین ذهن‌آگاهی
یک بررسی در سال 2017 که 38 مطالعه بالینی را شامل می‌شد نشان داد که تمرین ذهن‌آگاهی، مانند مدیتیشن، نه تنها علائم درد و افسردگی را کاهش می‌دهد، بلکه کیفیت کلی زندگی را نیز بهبود می‌بخشد.

مصرف مکمل‌ها
شما می‌توانید با تعدیل فعالیت سیستم ایمنی خود برای کاهش التهاب در بدن با استفاده از مکمل‌هایی که کارایی آن‌ها در این زمینه اثبات شده است، درد و ناراحتی خود را کاهش دهید. از جمله این مکمل‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

 

روغن دانه زیره سیاه - این روغن که به روش پرس سرد تهیه شده و فاقد هگزان است، سرشار از تیموکینون و تیموهیدروکینون است که به پشتیبانی از سیستم ایمنی و کاهش التهاب و آرامش سیگنال‌های درد در بدن کمک می‌کند.

عصاره زردچوبه - مطالعه‌ای که در نشریه Journal of Biological Chemistry منتشر شد، نشان داد که کورکومین، ماده فعال موجود در زردچوبه می‌تواند فعالیت NF-kb را مسدود کند که به کاهش تورم، سفتی و درد برای ریکاوری و تسکین سریع‌تر کمک می‌کند.

 

عصاره زنجبیل - در یک مطالعه که آثار زنجبیل بر روماتیسم و اختلالات عضلانی‌اسکلتی بررسی می‌شد، به 56 بیماری پودر زنجبیل داده شد. از این تعداد، 28 نفر به آرتریت روماتوئید، 19 نفر به استئوآرتریت (آرتروز) و 10 نفر به اختلال عضلانی مبتلا بودند. طی یک بازه زمانی 3 ماه تا 2.5 سال، 100 درصد افراد مبتلا به اختلال عضلانی تسکین درد را تجربه کردند. افزون بر این، 75 درصد افراد مبتلا به آرتریت نیز تسکین درد و تورم را تجربه کردند.

ویتامین D3 - ویتامین D بر واکنش التهابی بدن به روشی که احساس درد را کاهش می‌دهد، تاثیر می‌گذارد. این منطقی به نظر می‌رسد، زیرا کمبود ویتامین D با افزایش خطر شرایط مرتبط با درد، مانند فیبرومیالژیا و بیماری‌های روماتیسمی پیوند خورده است. همچنین، باور بر این است که این ویتامین به بهبود کم خوابی مرتبط با درد کمک می‌کند.