آبسه پوستی؛ از علائم تا پیشگیری

آبسه ها حاوی چرک یا مایعی شفاف هستند و به طور معمول سلامت فرد را در معرض خطر قرار نمی دهند.

آبسه یا جوش پوستی یک برآمدگی است که رو یا زیر سطح پوست شکل می گیرد. آبسه ها به طور معمول حاوی چرک یا مایعی شفاف هستند و می توانند در هر نقطه از بدن ظاهر شوند.

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "مدیکال نیوز تودی"، بیشتر آبسه های پوستی بی ضرر هستند و خودبخود بهبود می یابند. در برخی موارد، به مداخله پزشکی برای درمان آنها نیاز است.

آبسه پوستی چیست؟

آبسه پوستی شبیه یک جوش به نظر می رسد اما اندازه بزرگتری دارد. همچنین، آبسه پوستی به طور معمول در لایه های عمیق‌تر پوست شکل می گیرد.

آبسه ها حاوی چرک یا مایعی شفاف هستند و به طور معمول سلامت فرد را در معرض خطر قرار نمی دهند. درمان آبسه های بزرگ‌تر ممکن است به مداخله پزشکی نیاز داشته باشد، اما لزوما خطرناک نیستند.

با این وجود، در برخی موارد، عدم رسیدگی به آبسه های پوست می تواند به عوارض شدید منجر شود.

آبسه های پوستی می توانند در هر نقطه ای از بدن شکل بگیرند اما به طور معمول در قسمت های زیر دیده می شوند:

- زیربغل

- روی کمر

- اطراف اندام های تناسلی و مقعد

علائم

یک برآمدگی روی پوست ممکن است آبسه باشد اگر از ویژگی های زیر برخوردار باشد:

- سفت و در عین حال منعطف باشد

- گرد باشد

- حاوی چرک باشد

- دردناک، متورم و قرمز باشد

- هنگام لمس آن گرما احساس شود که به احتمال عفونی بودن اشاره دارد

- دارای یک سوراخ یا دهانه در مرکز خود باشد

افراد مبتلا به یک آبسه عفونی ممکن است با تب و غدد لنفاوی متورم نیز مواجه باشند.

آبسه هایی که حاوی باکتری نیستند، به طور معمول بدون درد هستند و نشانه های عفونت را نشان نمی دهند.

دلایل

افراد به دلایل مختلفی می توانند به آبسه های پوستی مبتلا شوند، اما شایع‌ترین دلیل عفونت باکتریایی است.

باکتری ها به طور معمول از طریق یک فولکول مو، زخم باز، یا بریدگی وارد پوست می شوند. گاهی اوقات، آبسه ها اطراف یک شی خارجی مانند تراشه چوب یا تکه ای شیشه که در پوست گیر کرده است، شکل می گیرند.

از باکتری هایی که می توانند موجب آبسه های عفونی شوند می توان به موارد زیر اشاره کرد:

- استافیلوکوکوس اورئوس که به نام استاف نیز شناخته می شود

- استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی‌سیلین، سویه هایی از استاف که در برابر برخی آنتی بیوتیک ها مقاوم هستند

- استرپتوکوکوس پیوژنز

- مایکوباکتریوم توبرکلوزیس

از دیگر دلایل کمتر شایع آبسه های پوستی می توان به موارد زیر اشاره کرد:

- ارگانیسم های بی هوازی

- عفونت های قارچی

- ویروس ها

- انگل ها

برخی افراد با خطر بیشتر ابتلا به آبسه های عفونی پوست مواجه هستند که از آن جمله می توان به موارد زیر اشاره کرد:

- افراد چاق

- افراد سیگاری

- افراد مبتلا به دیابت

- افراد دارای سیستم ایمنی ضعیف

- افرادی که از مواد مخدر تزریقی استفاده می کنند

درمان

اگر فردی دارای آبسه عفونی یا دردناک باشد، پزشک به طور معمول مایع را با ایجاد یک برش تخلیه می کند. پزشک از بی حسی موضعی برای انجام این کار استفاده می کند.

سپس، حفره با محلول سالین شستشو داده خواهد شد. پزشک به طور معمول آبسه را باز می گذارد تا باقیمانده چرک امکان تخلیه داشته باشد. اگر آبسه بسیار عمیق باشد، پزشک ممکن است زخم را پانسمان کرده و از یک فتیله برای کمک به تخلیه استفاده کند.

با توجه به نوع عفونت، پزشک ممکن است آنتی بیوتک تجویز کند. با این وجود، کالج پزشکان اورژانس آمریکا پرهیز از آنتی بیوتیک ها در بیشتر موارد را توصیه کرده است.

مراقبت در خانه پس از تخلیه پزشکی شامل برداشتن آرام گاز پانسمان از درون زخم می شود. گاهی اوقات افراد نیازمند چند بار پانسمان زخم توسط پزشک طی روند بهبودی هستند.

افراد باید از کمپرس های مرطوب و گرم برای کمک به تخلیه زخم و پیشگیری از تشکیل دوباره آبسه استفاده کنند.

همچنین، امکان درمان کورک در خانه با استفاده از موارد زیر وجود دارد:

- کمپرس گرم برای افزایش جریان خون و کمک به مبارزه با عفونت

- داروهای بدون نسخه مانند پمادهای آنتی بیوتیک برای تسکین پوست، تسریع بهبودی و پیشگیری از عفونت

- داروهای بدون نسخه دیگر مانند داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی برای کمک به تسکین درد و تورم

افراد نباید در خانه اقدام به تخلیه آبسه کنند. انجام این کار می تواند خطر نفوذ باکتری ها به درون زخم را در پی داشته باشد که می تواند به بروز برخی عوارض منجر شود.

عوارض

یک آبسه عفونی درمان نشده می تواند به جریان خون و غدد لنفاوی سرایت کند و زندگی فرد را در معرض خطر قرار دهد. همچنین، یک عفونت درمان نشده ممکن است به قانقاریا منجر شود.

در مواردی که استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی‌سیلین دلیل عفونت است، درمان ممکن است دشوار باشد.