دربین مردم راجع به آیه شریفه: «یا ایها الَّذین آمنوا توبوا إلی الله توبهًْ نصوحا» گفتگوهایی است،معنی این آیه را با صراحت بیان کنید.
«نصح» در لغت به معنی خالص بودن است؛ بنابراین، «توبه نصوح» عبارت است از توبه خالص از گناه و لازمه چنین توبه خالصی،این است که دیگر بازگشت به آن گناه نکند. روایات متعددی که از ائمه«ع» وارد شده نیز همین حقیقت را تأئید می‌کند.ازجمله در حدیثی که از امام‌صادق«ع» سؤال شد: منظور از«توبوا إلی‌الله توبه نصوحا» چیست؟ امام«ع» فرمود: «یتوب العبد ثم لایعود فیه؛منظور این است که بنده از گناه خود توبه کند و به سوی آن گناه بازنگردد.»
درحدیث دیگری از امام‌هادی«ع» نقل شده که در پاسخ این سؤال فرمودند: «أن یکون الباطلن کالظاهر؛ توبه نصوح آن است که باطن انسان درتوبه کردن همانند ظاهر او باشد.»
احادیث متعدد دیگری نیز به این مضمون وارد شده و همه آنها این حقیقت را تأئید می‌کند که مراد از توبه نصوح،همان توبه خالص است که بازگشتی در آن نباشد و ظاهر و باطن انسان در آن یکی باشد.
منبع : پایگاه راسخون