ماهان شبکه ایرانیان

سفرنامه روستای مصر ـ بخش اول: مصر کجاست؟

ما در مصر هستیم. صحرای مصر در آفریقا؟ خیر، کویر مصر در کشور خودمان، ایران.

صرای مصر

ما در مصر هستیم. صحرای مصر در آفریقا؟ خیر، کویر مصر در کشور خودمان، ایران.

شاید شما جز کسانی باشید که قبلا، نام این روستا را در ایران شنیده باشید، یا جایی دیگر در بین عکس‌های دوستانتان در اینستاگرام، عکسی با لوکیشن کویر مصر ایران، دیده باشید.

کویر مصر

مصر، نام روستای کوچکی در حاشیه کویر مرکزی ایران، در بخش خور و بیابانک شهرستان نائین از استان اصفهان است. سال‌ها پیش مردمی که در این روستا زندگی می‌کردند، به پاس خدمات مردی به نام یوسف، که با حفر چاه عمیقی در آن روستا، موجب آبادی و رونق کشاورزی آنجا شده بود، نام روستا را مزرعه یوسف گذاشتند و بعدها، به خواست خود او و با اقتباس از داستان یوسف پیامبر در سرزمین مصر، نام این روستا را به مصر تغییر دادند.

 سفر سه‌روزه من به این کویر، حدود یک ماه پیش و در اردیبهشت نود و پنج با محوریت یک سفر کاری رقم خورد. من به اقتضای شغلی که در آن مشغول به کار هستم، هر ماه یک سفر طبیعت گردی به یکی از مناطق ایران خواهم داشت. این سفرها متناسب با شرایط آب و هوایی و فصلی که در آن هستیم، برنامه‌ریزی و انتخاب می‌شود و من در جایگاه ایده‌پرداز، برنامه‌ریز و یکی از اعضای اجرایی مجموعه، در برگزاری سفر‌های آفرود با گروه همکاری می‌کنم. عجب، باز رسیدیم به یک واژه ناآشنا، آن هم آفرود.

آفرود در کویر مصر

کودکی و نوجوانی من به دلیل رشته تحصیلی و علاقه دو برادر بزرگترم، به خودروهای دودیفرانسیل، تجهیز فنی آنها و آماده‌سازی‌شان برای سفرهای طبیعت‌گردی برای شرایط متفاوت و ماجراجویانه، با این واژه به طور کامل انس گرفت. در هر صورت بعدها یکی از خوشبختی‌های من، داشتن شغلی متناسب با روحیه طبیعت گردی و سفردوستی ام شد. 

آفرود، از نگاه من به سفری گفته می‌شود که، مقصد آن بکرترین، نادیده‌ترین و زیبا‌ترین مناطق طبیعی باشد. برای رسیدن و طی کردن چنین مسیرهایی شرط اولیه داشتن روحیه سازگاری، انعطاف‌پذیری و پذیرفتن زندگی دور از امکانات شهری و طبیعت دوستی است. بعد از آن اگر احساس کردید چیزی شبیه به این‌ها در خودتان می‌بینید، دست به کار شوید، یک خودرو دو دیفرانسیل سالم از لحاظ فنی تهیه کنید و یا با یکی از دوستانتان که چنین خودرویی دارد، برنامه سفر بریزید. برای یک سفر آفرود در کنار دو مورد قبل، نیاز به تجهیزات خاص و کاربردی هم دارید. تجهیزاتی که خودرو شما را در شرایطی که در مسیرهای خارج از جاده‌ای نجات دهد، مثل تسمه و قلاب بکسل، بیل مناسب، کمپرسور باد، و میله پرچم. در کنار تجهیزات خودرو نیاز به تجهیزات کمپینگ هم برای اقامتتان خواهید داشت، مثل چادر مناسب و مقاوم و ضد باد و آب، کیسه خواب، گالن بنزین، گالن آب، جی پی اس. 

جدا از همه این ها، پیشنهاد می‌کنم که همیشه در خودروتان یک کپسول آتش‌نشانی که از سالم بودن آن اطمینان دارید و یک جعبه کمک‌های اولیه داشته باشید.

صحرای مصر در ایران

ماهیت ماجراجویانه این سبک سفر و ناشناخته بودن مقاصد آن، خود به خود یک شرایط متفاوتی را به وجود می‌آورد که برای تضمین سفری ایمن شما را نیازمند به یک سری آموزش‌ها، امکانات و اطلاعات در این زمینه می‌کند. برای همین هیچ گاه تصمیم به رفتن به چنین سفرهایی به تنهایی و با یک خودرو نداشته باشید. طبیعت در عین ظاهر زیبا و فریبنده‌اش، اگر با آگاهی وارد آن نشویم، میتواند بسیار خطرناک هم باشد. در این سال‌ها بارها خبر مرگ کسانی که بی اطلاع و با ساده انگاری این سفرها عازم کویر و بیابان شده بودند را شنیده‌ایم. پس هیچ گاه قصد سفر بدون آموزش و به تنهایی به این مناطق را نکنید.

به مصر بر می‌گردیم. خیلی وقت پیش، زمانی که نوجوان بودم، فیلمی از تلویزیون پخش شد به نام خیلی دور، خیلی نزدیک. این فیلم در مورد زندگی دکتر متخصص مغز و اعصابی بود که مشغله کاری، او را غرق در خودش کرده بود. او طی یک سفر دل از همه چیز کند و برای دیدن پسرش عازم کویر مصر شد. نام کویر مصر، اولین بار در آن زمان به گوش من رسید. این فیلم شاید آغاز دلدادگی من به کویر بود.

کویر مصر ایران

ساعت 8 صبح است و ما در محل قرار منتظر رسیدن سایر خودرو‌ها برای آغاز سفر هستیم. با توجه به زمان سفر در آغاز فصل گرما، پیش بینی دمایی ما در این سه روز، 37 درجه سانتیگراد در روز و 20 درجه سانتیگراد در شب خواهد بود. معمولا از اول پاییز تا اواسط دومین ماه بهار، سفرهای کویری برگزار خواهد شد. البته بهترین زمان به پیشنهاد من اول آبان است، نه روز هوا آنقدر گرم می‌شود که آزاردهنده باشد، نه شب با کاهش دمای نامطبوعی مواجه خواهیم بود. اما حالا آخرین فرصت ما برای دیدن دوباره کویر بود. با رسیدن تمام خودرو‌ها به محل قرار در شهر دامغان، حرکت به سمت جندق آغاز شد. برای رفتن به مصر از تهران چند مسیر وجود دارد، ما از تهران به سمت دامغان، معلمان و سپس جندق حرکت کردیم. از جندق تا مصر هم حدود یک ساعت فاصله است.

در بین راه برای پر کردن باک بنزین خودروها و همینطور استراحت راننده‌ها دو بار توقف داشتیم. در پمپ بنزین جندق با یک راننده خط جندق روبه رو شدم که برای صحبت با مسافران آلمانی‌اش دچار مشکل شده بود و از ما کمک خواست. دیدن توریست خارجی، آن هم به مقصد کویر مصر، هم خوشحال کننده بود، هم عجیب. به هرحال به راننده و مسافرانش برای توافق روی نرخ و قبمت نهایی، کمک کردیم و حرکتمان را به سمت مصر ادامه دادیم.


قیمت بک لینک و رپورتاژ
نظرات خوانندگان نظر شما در مورد این مطلب؟
اولین فردی باشید که در مورد این مطلب نظر می دهید
ارسال نظر
پیشخوان