خواندنی ها برچسب :

امویان

از زمانی که پیامبر - ص - رحلت کرد، قریش تنها قبیله ای بود که قدرت سیاسی را در دست داشت. سایر قبائل قدرت قریش را به رسمیت شناختند و اگر امتیازی می خواستند، چیزی جز خلافت بود. تنها ابوبکر و عمر از دو طایفه ی کم جمعیت قریش یعنی تیم و عدی حکومت کردند. پس از آن عثمان از بنی امیه و امام علی(ع)از بنی هاشم بود. دولت اموی یکسره تا سال 132 هجری حکومت کرد.
مروان بن محمد بن مروان، آخرین خلیفه اموی است که برای دفاع از خلافت اموی و روال قانونی آن، ارمنستان را به قصد دمشق ترک کرده و با کنار گذاشتن ابراهیم، خلافت اموی را به دست گرفت
تاسیس سلسله اموی در عرصه سیاست، بازتاب نوعی انحراف فکری و سیاسی در جامعه ای بود که ریشه های عمیقی در جاهلیت و آموزه های القا شده در دوره خلافت خلفای نخستین داشت
به یقین می توان گفت که شکل وقوع مسائل سیاسی در باب حکومت، در قرن اول هجری- اعم از اصل حق انتخاب برای مردم و روش انتخاب و سایر مسائل جزیی در باب پذیرش خلیفه و یا مخالفت با آن و بسیاری از مسائل دیگر- بنیاد عقاید سیاسی اهل سنت را تشکیل می دهد
منابع مالی دولت اموی، همان منابعی بود که از زمان خلیفه دوم و پس از گسترش فتوحات، در دسترس حکومت قرار گرفته بود
گذشت که در دوره خلفای اولیه، به دلیل مخالفت با کتابت حدیث، حدیث رشد چندانی نکرد.با توجه به این که بعد از قرآن، دانش های اسلامی از دل احادیث استخراج شده و کار روی احادیث به گسترش علوم اسلامی انجامید، می توان دریافت که بی توجهی به حدیث تا چه اندازه در تأخیر در رشد علوم اسلامی مؤثر بوده است
علم در دوران بنی امیه منحصر در علم الحدیث بود که شامل روایات فقهی، اخلاقی و تاریخی و تفسیری می شد. پس از درگذشت صحابه، کمتر افرادی بودند که چندان رغبت به علم نشان دهند
درباره زوال دولت اموی و علل آن مطالب مختلفی گفته شده است. (1) بحث از زوال اندیشه ای فلسفی در باب تاریخ می طلبد و مورخ به صرف مورخ به این گونه امور نمی پردازد
دعوت اصلی عباسیان با رهبری محمد بن علی آغاز شد. مهم آن بود که مرکز دعوت در کدام نقطه قرارگیرد و مردمان کدام نقطه آمادگی بیشتر برای پذیرش این دعوت را دارند.
نخستین خلیفه عباسی، ابو العباس سفاح بود.سفاح به معنای کسی است که خون فراوان می ریزد
پیشخوان